Το κακόηθες μελάνωμα είναι ένας κακοήθης όγκος, κυρίως του δέρματος αλλά και του οφθαλμού, βλεννογόνου, μηνίγγων του εγκεφάλου. Ο όρος μελάνωμα θα αντικαταστήσει τον όρο κακόηθες μελάνωμα, καθώς δεν υπάρχουν καλοήθη μελανώματα. Συνήθως τα μελανώματα έχουν έντονη μελάχρωση (μαύρο χρώμα), αλλά υπάρχουν και αχρωστικοί όγκοι (αμελανωτικοί). Ακόμα και μικροί όγκοι δίνουν μετάσταση, άρα έχουν κακή πρόγνωση. Άτομα με μεγάλο αριθμό σπίλων, καθώς και αυτά που παρουσιάζουν συγγενείς σπίλους (εκ γενετής) ή πολλαπλούς σπίλους, βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο. Η κληρονομικότητα του μελανώματος είναι υπαρκτή. Εκτός από τους γενετικούς και τους ιδιοσυστατικούς παράγοντες κινδύνου σημαντικό ρόλο παίζει η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία. Ο ρόλος τοξικών παραγόντων, φαρμάκων, και ορμονών (εγκυμοσύνη, αντισυλληπτικά) δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί. Το μελάνωμα εμφανίζεται με 4 μορφές: Επιφανειακό Οζώδες Σε έδαφος φακής (σε δυσχρωμία του δέρμα...