Θυμώνουμε όταν κάτι μας αγχώνει ή μας στενοχωρεί. Θυμώνουμε όταν κάποιος παραβιάζει το “stop” στον δρόμο διότι φοβόμαστε ότι θα τρακάρουμε, ή θυμώνουμε όταν βρίσκουμε κίνηση διότι αγχωνόμαστε πως θα αργήσουμε στην εργασία μας. Την εποχή που ζούμε, με την ανεργία, τις πολλές οικονομικές δυσκολίες και την αίσθηση πως είμαστε ανήμποροι να αντιδράσουμε και να προστατευτούμε, ο θυμός είναι ένα από τα κυρίαρχα συναισθήματα που διακατέχει μια τεράστια μερίδα της ελληνικής και της παγκόσμιας κοινωνίας. Η αίσθηση ότι είμαστε έρμαιο των όποιων οικονομικών μέτρων, της ανεργίας και χωρίς να βλέπουμε κάποια ελπίδα ή προοπτική, δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο που εκτός από θυμό μας δημιουργεί και συναισθήματα απελπισίας και οργής. Σήμερα είναι αναμφισβήτητα μια εποχή βίαιων αλλαγών. Η βία μπορεί να έχει πολλές μορφές, λεκτική, σωματική, στοχευμένη σε άλλους ή στον εαυτό μας, ομαδική, θρησκευτική κ.α. Αποκαλώ αυτές τις αλλαγές βίαιες διότι γίνονται απότομα, ταράζοντας από τα θε