Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παράνοια, παραισθήσεις, άγχος: Ο ρόλος-κλειδί του ύπνου



Ψυχικές διαταραχές όπως τα ψυχωσικά επεισόδια είναι δυνατό να αποδοθούν –τουλάχιστον εν μέρει– στην έλλειψη ύπνου, αποκαλύπτει νέα έρευνα στην έγκριτη επιθεώρηση Lancet Psychiatry.
Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία (CBT) για να αντιμετωπίσουν τις αϋπνίες τους παρουσιάζουν όχι μόνο βελτίωση στον ύπνο τους αλλά και βελτίωση στα συμπτώματα παράνοιας και παραισθήσεων (ψυχωσικές εμπειρίες), κατάθλιψης και άγχους.

«Η επικρατούσα άποψη είναι ότι τα προβλήματα ύπνου αποτελούν είτε σύμπτωμα των ψυχικών διαταραχών είτε δευτερεύουσα συνέπεια αυτών» αναφέρει ο Ντάνιελ Φρίμαν από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ένας εκ των ερευνητών, σύμφωνα με τη βρετανική Guardian. «Στην πραγματικότητα, ο ύπνος αποτελεί μία από τις αιτίες που συμβάλλουν στις ψυχικές διαταραχές».

Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό, οι ερευνητές πραγματοποίησαν διαδικτυακές δημοσκοπήσεις σε φοιτητές από 26 πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου. Προϋπόθεση για τη συμμετοχή στην έρευνα ήταν οι φοιτητές να εκδηλώνουν αϋπνίες.
Περισσότερα από 3.700 άτομα συμμετείχαν τελικά στη μελέτη, τα οποία στη συνέχεια χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: Η μία ομάδα ακολούθησε ένα πρόγραμμα γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπείας (έξι 20λεπτες συνεδρίες) με στόχο την αντιμετώπιση της αϋπνίας και η άλλη δεν έλαβε κανένα είδος θεραπείας (ομάδα ελέγχου). Και οι δύο ομάδες αξιολογήθηκαν από τους ερευνητές στο ξεκίνημα της μελέτης και ξανά μετά από 3, 10 και 22 εβδομάδες.

Στην ομάδα της γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπείας παρατηρήθηκαν αξιοσημείωτες βελτιώσεις ως προς τον ύπνο αλλά και την κατάσταση της ψυχικής τους υγείας.
Αφού οι ερευνητές συνυπολόγισαν επιδράσεις που δεν σχετίζονταν με τη θεραπεία (βάσει παρατήρησης της ομάδας ελέγχου), εκτίμησαν ότι στην ομάδα της θεραπείας η αϋπνία περιορίστηκε κατά σχεδόν 10% σε διάστημα 10 εβδομάδων, τα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης μειώθηκαν κατά 20%, ενώ τα συμπτώματα παράνοιας και παραισθήσεων μειώθηκαν κατά 25% και 30% αντίστοιχα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α