Ονομάζεται και “Ringworm” ή “Tinea”. Είναι η κοινή
μυκητιασική λοίμωξη στο δέρμα που συνήθως επηρεάζει διάφορα σημεία σε όλο το
σώμα (tinea corporis), το τριχωτό της κεφαλής (tinea capitis), τα πόδια (tinea
pedis, ή “πόδι του αθλητή”) και τη βουβωνική χώρα (tinea cruris).
Δείτε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την μυκητιασική δερματική
λοίμωξη και πώς θα την αναγνωρίσετε στο δέρμα σας:
Όχι η πάθηση δεν προκαλείται από κάποιο σκουλήκι. Είναι μια
μυκητιασική λοίμωξη που συχνά σχηματίζει ένα εξάνθημα σε σχήμα δακτυλίου.
Μπορεί να έχει ένα κόκκινο κέντρο ή κανονικό τόνο του δέρματος στο εσωτερικό
του δακτυλίου.
Τι προκαλεί την λοίμωξη;
Ορισμένοι μύκητες μπορεί να βοηθούν το σώμα, αλλά ένας τύπος
δερματόφυτου μύκητα που προκαλεί την λοίμωξη αυτή, ερεθίζει το δέρμα σε μεγάλο
βαθμό. Αυτοί οι μύκητες τρέφονται από τους νεκρούς ιστούς του δέρματος σας, τα
μαλλιά και τα νύχια. Τα δερματόφυτα ευδοκιμούν σε ζεστές, υγρές περιοχές, όπως
οι πτυχώσεις του δέρματος στην περιοχή βουβωνική χώρα, ή ανάμεσα στα δάχτυλα.
Είναι πιο πιθανό να το πάθετε αν ιδρώνετε υπερβολικά ή έχετε μικροτραυματισμούς
στο δέρμα σας, το τριχωτό της κεφαλής, ή στα νύχια σας
Υπάρχουν διάφοροι τύποι λοίμωξης, που μπορεί να επηρεάσουν
διάφορα μέρη του σώματος. Όταν ο μύκητας προσβάλλει την επιδερμίδα, προκαλεί
φαγούρα και κόκκινα, πρησμένα, φολιδωτά μπαλώματα που μπορεί να ξεφλουδίζουν
και να εκκρίνουν υγρό. Συχνά είναι πιο κόκκινα εξανθήματα στην περίμετρό τους
σε σύγκριση με τον φυσιολογικό τόνο του δέρματός σας, δημιουργώντας την
εμφάνιση ενός δακτυλίου.
Αυτό επηρεάζει συνήθως τα άτομα στο τέλος της παιδικής ή της
εφηβικής ηλικίας και εξαπλώνεται συχνά στα σχολεία. Εκδηλώνεται ως
αποσπασματική, κλιμάκωση φαλακρών σημείων στο τριχωτό της κεφαλής.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά κοινή διαταραχή του δέρματος,
επίσης γνωστή ως “πόδι του αθλητή”. Αυτή η μυκητιασική λοίμωξη μπορεί να
προκαλέσει φλεγμονή και ξεφλούδισμα σε ιστούς των δαχτύλων του ποδιού, ειδικά
ανάμεσα στο τέταρτο και του πέμπτο δάχτυλο. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν
φαγούρα, κάψιμο, ερυθρότητα και τσούξιμο στα πέλματα των ποδιών.
Σε αυτή την περίπτωση τα σημάδια τείνουν να είναι
κοκκινωπά-καφέ και μπορεί να εκτείνονται από τις πτυχώσεις της βουβωνικής χώρας
μέχρι και τους μηρούς. Συνήθως εμφανίζεται σε ενήλικες άνδρες και αγόρια, λόγω
του ιδρώτα, της ζέστης και της υγρασίας, και από τις τριβές από τα στενά ρούχα.
Η λοίμωξη στη γενειοφόρου περιοχή του προσώπου και του
λαιμού, με οιδήματα και έντονη τοπική αποξήρανση, μερικές φορές προκαλεί πτώση
των τριχών.
Όταν εμφανίζεται έξω από την γενειοφόρο περιοχή, σπανίως η
λοίμωξη είναι σε σχήμα δακτυλίου. Συνήθως προκαλεί απολέπιση ερυθρών ξηρών
περιοχών με δυσδιάκριτα άκρα.
Όταν εκδηλώνεται στο χέρι, συνήθως πλήττει τις παλάμες και
τα κενά μεταξύ των δακτύλων. Δημιουργεί πάχυνση (υπερκεράτωση) αυτών των
περιοχών, συχνά στο ένα μόνο χέρι. Πολλές φορές εκδηλώνεται μαζί με την
αντίστοιχη λοίμωξη στα πόδια.
Είναι η πιο κοινή μυκητιασική λοίμωξη των νυχιών, που
ονομάζεται επίσης και ονυχομυκητίαση. Μπορεί να κάνει τα νύχια φαίνονται λευκά,
παχιά, θολά και εύθραυστα, αλλά τις περισσότερες φορές τα νύχια φαίνονται
κίτρινα, παχιά και εύθραυστα. Τα τεχνητά νύχια στις γυναίκες αυξάνουν τον
κίνδυνο για τη συγκεκριμένη λοίμωξη.
Μεταδίδεται εύκολα
Το ringworm είναι εξαιρετικά μεταδοτική πάθηση και μπορεί να
εξαπλωθεί με πολλούς τρόπους:
Μπορείτε να κολλήσετε από ένα μολυσμένο άτομο, ζώο,
αντικείμενο, ακόμη και από το έδαφος.
Η θερμότητα και η υγρασία βοηθούν τους μύκητες αναπτυχθούν
και να ευδοκιμήσουν, γεγονός που καθιστά τα συμπτώματα πιο συχνά σε περιοχές
όπου ιδρώνετε.
Οι μύκητες αναπτύσσονται επίσης σε πτυχώσεις του δέρματος,
όπως εκείνες στην βουβωνική χώρα ή ανάμεσα στα δάχτυλα.
Αντιμετώπιση
Η μυκητιασική δερματική λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί με
αντιμυκητιασικές κρέμες που περιέχουν κλοτριμαζόλη (Cruex, Lotrimin),
μικοναζόλη (Desenex, Monistat-Derm), κετοκοναζόλη (Nizoral), και τερμπιναφίνη
(Lamisil). Σε περιπτώσεις σοβαρών ή ανθεκτικών λοιμώξεων στο τριχωτό της
κεφαλής ή τα νύχια, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει χάπια όπως
τερβιναφίνη, ιτρακοναζόλη (Sporanox), γκριζεοφουλβίνη, φλουκοναζόλη (Diflucan),
ciclopirox, ή ναφτιφίνη.
Το διαβάσαμε στο iatropedia
Σχόλια