Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σημαντικές εξελίξεις στην αφαίρεση του θυρεοειδή αδένα



Ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η αντικειμενική εκτίμηση της επιτυχίας ή όχι μιας θυρεοειδεκτομής, μετά από καλόηθες εύρημα ή για σοβαρή κακοήθεια, με την κάθε περίπτωση να έχει τη δική της βαρύτητα στη μετέπειτα εξέλιξη της υγείας του ασθενή.

« Η μέριμνά μας να αφαιρεθεί μέχρι και το τελευταίο κύτταρο θυρεοειδούς είναι πολύ αυξημένη σε κάθε χειρουργείο, εφόσον το επιτρέπει η εμπειρία μας» τονίζει ο Δρ. Σταύρος Τσιριγωτάκης, Χειρουργός Θυρεοειδούς και Ενδοκρινών Αδένων, επισημαίνοντας συγχρόνως την λεπτότητα της συγκεκριμένης επέμβασης, η οποία πέραν του αμιγώς ιατρικού ενδιαφέροντος επιτυχίας, πρέπει να «φροντίσει» και την αισθητική του ασθενούς, με την όσο το δυνατόν μικρότερη ουλή.

Η ελάχιστα επεμβατική θυρεοειδεκτομή με αφαίρεση ολόκληρου του θυρεοειδή αδένα χωρίς την διατομή των μυών και με πολύ μικρή τομή, αποτελεί την επιζητούμενη ποιότητα της εξελιγμένης χειρουργικής επέμβασης, γιατί όπως είναι γνωστό, όσο λιγότερες κακώσεις και τραυματισμοί γίνονται σε αυτήν, τόσο αρτιότερο είναι το αποτέλεσμα.

«Αν και το υπόλειμμα του θυρεοειδούς σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα είναι αποδεκτό μέχρι το 2,5%, εντούτοις, γίνεται αντιληπτό το όφελος του ασθενούς με μετρούμενο υπόλειμμα κάτω του 1%, ή ακόμα και σε πολλές περιπτώσεις, αυτό που αφήνουμε να πλησιάζει το 0,5%. Είναι φανερό πόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία μετά τη χειρουργική επέμβαση, σε σύγκριση με εκείνη όπου θα έχει αφεθεί υπόλειμμα 4% ή 8% ή ακόμα και 10%. Στην περίπτωση της καλοήθειας(τοξικός θυρεοειδής), όταν υπάρχει μεγάλο υπόλειμμα, λόγω της πιθανότητας υποτροπής της νόσου, ενδεχόμενα να χρειασθεί και νέα επέμβαση», εξηγεί ο κ. Τσιριγωτάκης.

Σύμφωνα με τον γιατρό, «Όταν γίνεται διάγνωση καρκίνου, είναι επιβεβλημένη η αφαίρεση ολόκληρου του αδένα, με το υπόλειμμα υποχρεωτικά να πρέπει να είναι σχεδόν μηδενικό, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα χρειαστούν επανειλημμένες συνεδρίες και μεγάλες δόσεις ραδιενεργού ιωδίου για να το καταστρέψουν».

Στην περίπτωση αυτή υπάρχει κίνδυνος για επαναληπτική επέμβαση και αυτό, όπως λέει «έχει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιπλοκών, πέραν της πρόσθετης ψυχικής, σωματικής αλλά και οικονομικής ταλαιπωρίας που συνεπάγεται».

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, όλες οι επιστημονικές εταιρίες για τον θυρεοειδή θεωρούν απαραίτητη την εξειδίκευση τόσο του χειρουργού, όσο και της κλινικής που πραγματοποιείται η επέμβαση, γιατί έτσι μόνο εξασφαλίζεται η ασφαλής θεραπευτική αντιμετώπιση.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η παλινδρόμηση της χολής

Περιγραφή Η παλινδρόμηση της χολής, συμβαίνει όταν η χολή - ένα υγρό που παράγεται στο συκώτι σας - επαναρρέει στο στομάχι και τον οισοφάγο σας (το σωλήνα που συνδέει το στόμα και το στομάχι σας). Η παλινδρόμηση της χολής μπορεί να συνοδεύεται από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Σε αντίθεση με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η παλινδρόμηση της χολής συνήθως δεν μπορεί να ελεγχθεί πλήρως από τις αλλαγές στη διατροφή ή τον τρόπο ζωής. Αντ 'αυτού, η παλινδρόμηση της χολής πιο συχνά διαχειρίζεται με φάρμακα ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, με χειρουργικές επεμβάσεις. Συμπτώματα Η παλινδρόμηση της χολής μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθεί από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια. Τα συμπτώματα που περιλαμβάνει η παλινδρόμηση της χολής είναι: Άνω κοιλιακό άλγος που μπορεί να είναι σοβαρό Η συχνή καούρα - ένα αίσθημα καψίματος στο στήθος σας, που μερικές φορές εξαπλώνεται σε λαιμό σας, μαζί με μια πικρή γεύση στο στόμα σας Ναυτία Εμετός Π

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση