Η έκθεση σε συγκεκριμένες χημικές ουσίες που περιέχονται στα
επιβραδυντικά φλόγας, κατά τη διάρκεια της κύησης, ενδεχομένως να σχετίζεται με
μειωμένη νοημοσύνη στα παιδιά, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές βάσει
στοιχείων που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Environmental Health Perspectives.
Οι πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες υπάρχουν σε πολλά προϊόντα, από
έπιπλα και άλλα οικιακά αντικείμενα, μέχρι σε οικοδομικά υλικά και ηλεκτρονικές
συσκευές.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν
Φρανσίσκο, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τρέισι Γουόντρουφ, αξιολόγησαν στοιχεία
από 15 ήδη δημοσιευμένες μελέτες που αφορούσαν σχεδόν 3.000 ζευγάρια
μητέρας-παιδιού. Τέσσερις έρευνες εστίαζαν στη σχέση έκθεσης στους
πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες και στον δείκτη νοημοσύνης των παιδιών. Μια εξ αυτών
περιελάμβανε στο δείγμα γυναίκες που ήταν έγκυες την 11η Σεπτεμβρίου 2001 στη
Νέα Υόρκη.
Από τη συνδυαστική ανάλυση των στοιχείων προέκυψε πτώση 3,7
μονάδων στον δείκτη ευφυΐας των παιδιών για κάθε 10πλάσια αύξηση στην
προγεννητική έκθεση στα συγκεκριμένα επιβραδυντικά φλόγας.
«Ακόμα και απώλεια ελάχιστων μονάδων στον δείκτη νοημοσύνης
σημαίνει ότι περισσότερα παιδιά θα χρειαστούν πρώιμες παρεμβάσεις και οι
οικογένειες τους θα επιβαρυνθούν οικονομικά και ψυχολογικά», επισημαίνει η
ερευνήτρια.
Σπεύδει πάντως να σημειώσει ότι η μελέτη δεν αποδεικύει την
ύπαρξη αιτιολογικής σχέσης, αλλά έναν ισχυρό συσχετισμό.
Να σημειωθεί ότι, στη ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν και
στοιχεία από μελέτες που συσχέτιζαν τους πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες με το
σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και διαπιστώθηκε μιας
μέτριας ποιότητας απόδειξη περιορισμένης επίδρασης.
Οι πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν
μαζικά για την αναστολή της εξάπλωσης της φωτιάς στα έπιπλα και παρά τα μέτρα
περιορισμού που έχουν ληφθεί κατά καιρούς για τον περιορισμό της χρήσης τους,
δυστυχώς εξακολουθούν να είναι παρόντες.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα τελευταία 40 χρόνια, η
συχνότητα των νευροαναπτυξιακών διαταραχων, όπως ο αυτισμός και το σύνδρομο
ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, έχει αυξηθεί. Οι γενετικοί και
περιβαλλοντικοί παράγοντες, καθώς και η βελτίωση των διαγνωστικών εργαλείων δεν
μπορούν πάντα αιτιολογήσουν την αύξηση αυτή.
Σχόλια