Είναι γεγονός ότι ο
άνδρας βιώνει πολλές βιολογικές αλλαγές
στη μέση ηλικία. Όσον αφορά τις σωματικές
αλλαγές, σιγά σιγά μειώνεται η μυϊκή
μάζα, ενώ αυξάνεται ο λιπώδης ιστός
κυρίως στην περιοχή της κοιλιάς και την
περιφέρεια.
Τα ποσοστά της παχυσαρκίας
συνεχώς αυξάνουν καθώς ο άνδρας μεγαλώνει
και παράλληλα υιοθετεί επιβλαβείς
συνήθειες, όπως είναι η καθιστική ζωή,
η αυξημένη χρήση αλκοόλ και η κακή
διατροφή. Η αύξηση του σωματικού βάρους
κάνει τον άνδρα να έχει λιγότερη δύναμη
και αντοχή. Υπάρχει γρηγορότερη σωματική
κόπωση, και νιώθει απογοήτευση όταν
βλέπει τις δυνάμεις που είχε έως πρόσφατα
να τον προδίδουν μέσα στην καθημερινότητα
καθώς περπατάει, αθλείται και κάνει
σεξ.
Επιπλέον, ο άνδρας
παρατηρεί το σώμα του και το πρόσωπό
του να γερνάνε. Εμφανίζονται ρυτίδες,
ενώ συχνά αρχίζει να χάνει και τα μαλλιά
του.
Όταν ο άνδρας έρχεται
αντιμέτωπος με όλες αυτές τις αλλαγές
στην εξωτερική του εμφάνιση αισθάνεται
ότι δεν είναι πλέον όμορφος, γοητευτικός
και ελκυστικός στο γυναικείο φύλο. Στο
σημείο αυτό είναι άξιο αναφοράς ότι οι
άνδρες δεν βιώνουν τις αλλαγές στην
εμφάνισή τους με τόσο οδυνηρό τρόπο όσο
οι γυναίκες. Αυτό μπορούμε να το εξηγήσουμε
επειδή οι άνδρες δεν αυτοπροσδιορίζονται
τόσο πολύ από την εξωτερική τους εμφάνιση
όσο οι γυναίκες που το βιώνουν ως
μεγαλύτερο πλήγμα καθώς χαλάει η εικόνα
τους.
Εκτός από τις παραπάνω
σωματικές αλλαγές, ένας άνδρας που
βρίσκεται στη μέση ηλικία είναι πιθανό
να παρουσιάσει ασθένειες, όπως τα
καρδιαγγειακά νοσήματα, ο διαβήτης, η
υπέρταση, η υπερτροφία του προστάτη, οι
οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά
τη σεξουαλική του λειτουργία.
Για παράδειγμα ένας
άνδρας με διαβήτη έχει αυξημένη πιθανότητα
να αναπτύξει διαταραχή της στύσης μετά
από αρκετά χρόνια της πάθησης.
Παράλληλα, ο άνδρας
γίνεται ευάλωτος σε ορμονικές διαταραχές.
Πιο συγκεκριμένα μειώνονται τα επίπεδα
της τεστοστερόνης, μια ορμόνη με
καθοριστική σημασία για τη σεξουαλική
επιθυμία και τη καλή στυτική λειτουργία.
Επίσης, οι διάφορες διαταραχές του
θυρεοειδή αδένα επηρεάζουν αρνητικά
την επιθυμία, τη διέγερση και τον οργασμό.
Εκτός, όμως, από το
οργανικό και παθολογικό κομμάτι, ο
άνδρας δε διεγείρεται με την ίδια ευκολία
και με την ταχύτητα του παρελθόντος.
Για παράδειγμα, ένας άνδρας πενήντα
ετών κατά τη σεξουαλική επαφή δεν
αποκτάει στύση το ίδιο γρήγορα με έναν
άνδρα είκοσι ετών. Βέβαια, σε αυτό το
σημείο αξίζει να επισημάνουμε ότι ο
ρόλος της γυναίκας συντρόφου είναι
εξαιρετικά σημαντικός.
Αρκετές φορές, η γυναίκα
είναι ωφέλιμο να αποκτά πιο ενεργό ρόλο
και να αφιερώνει περισσότερο χρόνο
ιδιαίτερα στην αρχή της σεξουαλικής
επαφής στα προκαταρκτικά παιχνίδια,
ώστε να επιταχύνει τη διέγερση του
συντρόφου της. Αυτό έχει θετικό αποτέλεσμα
στον εμπλουτισμό και την ποικιλία στη
σεξουαλική ζωή και την απόλαυση του
ζευγαριού.
Επίσης, η είσοδος του
άνδρα στη μέση ηλικία συνοδεύεται πολλές
φορές και με μείωση της σκληρότητας της
στύσης, χωρίς όμως αυτό να δημιουργεί
πρόβλημα στη διείσδυση ή στην ευχαρίστηση
κατά τη σεξουαλική επαφή. Αυτό όμως που
αλλάζει περισσότερο με την πάροδο της
ηλικίας στην ανδρική σεξουαλική
λειτουργία είναι ότι παρατείνεται
σταδιακά ο χρόνος του μεσοδιαστήματος
ανάμεσα σε δύο σεξουαλικές επαφές.
Δηλαδή ο άνδρας χρειάζεται περισσότερο
χρόνο για να «περάσει» από την πρώτη σε
μια δεύτερη σεξουαλική επαφή.
Παρόλα αυτά, μέσα σε
όλες αυτές τις αλλαγές έρχεται να
προστεθεί και μια ακόμη που για τους
περισσότερους αποτελεί θετική εξέλιξη,
η αύξηση του χρόνου της διείσδυσης μέχρι
να έρθει η εκσπερμάτιση. Αυτό έχει ως
αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη διάρκεια στη
σεξουαλική ευχαρίστηση και για τους
δύο συντρόφους.
Οι αλλαγές που συμβαίνουν
στους άνδρες μετά τα 50 ετη επηρεάζουν
τη σωματική και τη σεξουαλική τους
λειτουργία, με αποτέλεσμα όσο μεγαλώνουν
το σεξ να μην είναι το ίδιο σε σχέση με
το παρελθόν. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα
ότι γίνεται χειρότερο ή καλύτερο αλλά
σημαίνει ότι αλλάζει. Η σεξουαλική ζωή
συνεχίζει να υπάρχει και να είναι
ιδιαίτερα σημαντική για τον άνδρα μέχρι
και τα βαθιά γεράματα. Άλλωστε το πέρασμα
του άνδρα στη μέση και στη συνέχεια στην
τρίτη ηλικία δεν ισοδυναμεί με τη
σεξουαλική του «σιγή».
Τέλος είναι αισιόδοξο
να αναφέρουμε ότι στην εποχή μας όλες
οι παραπάνω σεξουαλικές δυσλειτουργίες,
ανεξαρτήτως οργανικής ή ψυχογενούς
προέλευσης μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Ο άνδρας δεν πρέπει να κρύβεται και να
διαιωνίζει ένα σεξουαλικό πρόβλημα
όπως συνέβαινε σε παλαιότερες δεκαετίες.
Η μειωμένη (υποτονική) σεξουαλική
επιθυμία, η στυτική δυσλειτουργία, η
πρόωρη και η ανεσταλμένη εκσπερμάτιση
μπορούν να θεραπευτούν και ο άνδρας να
αποκτήσει πάλι το χαμένο του ηθικό,
ικανός πια να χαρεί πολλά ακόμη χρόνια
της σεξουαλικής ζωής.
* Κωνσταντίνος Ρόκκας,
Χειρούργος Ουρολόγος-Ανδρολόγος, υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου
Αθηνών, επιστημονικός συνεργάτης της
Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής,
πρώην Ταμίας της Ελληνικής Ουρολογικής
Εταιρείας και μέλος σημαντικού αριθμού
επιστημονικών εταιρειών.
** Αργύρης Θεοδωρόπουλος
είναι ψυχολόγος - ψυχοθεραπευτής, κάτοχος
master ψυχολογίας. Ειδικεύεται στη θεραπεία
της κατάθλιψης, του άγχους, των σεξουαλικών
δυσλειτουργιών και των προβλημάτων
σχέσης.
http://health.in.gr/sexualhealth/article/?aid=1500006163
Σχόλια