Τις παθογένειες του συστήματος ή κάποια κρυφή νοσηρότητα αναδεικνύει ο τεράστιος αριθμός των εξιτηρίων από τα ελληνικά νοσοκομεία;
Σε κάθε περίπτωση, είναι απορίας άξιον το πώς γίνεται να νοσηλεύεται κάθε χρόνο ένας στους πέντε Έλληνες, όταν στην Ισπανία και την Πορτογαλία η αναλογία είναι μία νοσηλεία ανά δέκα κατοίκους.
Η αλήθεια είναι πως το σύστημα Υγείας στην Ελλάδα είναι νοσοκομειοκεντρικό. Τα περισσότερα, δηλαδή, περιστατικά καλύπτονται σε νοσοκομεία, ενώ θα μπορούσαν να έχουν εξυπηρετηθεί σε δομές πρωτοβάθμιας (εξωνοσοκομειακής) φροντίδας, οι οποίες σπανίζουν ή υπολειτουργούν.
Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους υπερφόρτωσης των νοσηλευτικών μονάδων και των χαμηλών δεικτών ικανοποίησης των ασθενών.
Τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), που δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή, δείχνουν μία σειρά από παραδοξότητες που παρατηρούνται στο σύστημα Υγείας της χώρας μας.
Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, δεν αποκαλύπτουν κάποια υψηλή νοσηρότητα στον ελληνικό πληθυσμό, ο οποίος βρίσκεται χαμηλά σε συχνότητα εμφάνισης και θνησιμότητα από καρκίνο και καρδιαγγειακά νοσήματα.
Είναι, όμως, πολύ ψηλά στα εξιτήρια που δίνονται κάθε χρόνο, καθώς και σε εκείνα που αφορούν νοσηλεία για καρκίνο.
Όπως δείχνει το παρακάτω γράφημα, η χώρα μας κατέχει την όγδοη θέση σε εξιτήρια μεταξύ των 40 χωρών του ΟΟΣΑ που συγκρίνονται.
Κατά μέσο όρο, έχει 196,5 εξιτήρια τον χρόνο ανά 1.000 κατοίκους, το οποίο με μία σειρά απλοποιήσεων οδηγεί στην αναλογία ένα εξιτήριο ανά πέντε κατοίκους! Το ποσοστό αυτό είναι συγκρίσιμο με το αντίστοιχο χωρών, όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Σλοβενία και η Ρωσία.
Είναι πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (156 εξιτήρια ανά 1.000 κατοίκους) και απέχει σημαντικά από το ποσοστό άλλων χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν κάθε χρόνο περίπου τα μισά εξιτήρια από όσα δίνονται στην Ελλάδα!
Ακόμη περισσότερα ερωτήματα προκαλεί ο επόμενος πίνακας, ο οποίος αναφέρεται στα εξιτήρια έπειτα από νοσηλεία για καρκίνο.
Σε αυτόν, η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση μετά την Αυστρία, με 24,4 εξιτήρια ανά 1.000 κατοίκους ή ένα εξιτήριο ανά 41 πολίτες.
Το στοιχείο δεν συνάδει καθόλου με τα κρούσματα καρκίνου που καταγράφονται στην Ελλάδα. Συμβαίνει ακριβώς αντίθετο, καθώς η χώρα μας, μαζί με το Μεξικό, έχει τα λιγότερα κρούσματα καρκίνου στον ΟΟΣΑ!
Η Ελλάδα είναι αρκετά πιο κάτω από τον μέσο όρο του Οργανισμού και στη θνησιμότητα από όλες τις μορφές της νόσου...
Όλα δείχνουν πως κάτι δεν πάει καλά (και) στην Υγεία. Το σύστημα είναι στρεβλό σε όλα σχεδόν τα επίπεδα και αυτό αποτυπώνεται σε ένα ακόμη γράφημα του ΟΟΣΑ.
Δείχνει πως η Ελλάδα έχει τις μεγαλύτερες νοσοκομειακές δαπάνες στο σύνολο των χωρών του Οργανισμού (40%), επιβεβαιώνοντας τον χαρακτήρα “νοσοκομειοκεντρικό” σύστημα.
Η διάρθρωσή του οδηγεί σε υψηλά κόστη και υστέρηση στη χρηματοδότηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, η οποία θα κάλυπτε πιο σωστά τα περισσότερα περιστατικά και θα ανακούφιζε και τα ίδια τα νοσοκομεία.
Επιβεβαιώνει, δε, τις αιτιάσεις σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα δεν εφαρμόζει πολιτικές Υγείας, αλλά πολιτικές ασθένειας...
Γράφει: Καραγιώργος Δημήτρης
Σχόλια