Το να ανησυχούμε για όσα μας συμβαίνουν, ή για το μέλλον, είναι απολύτως φυσιολογικό. Όλοι το κάνουμε πού και πού, αλλά τι συμβαίνει όταν η ανησυχία γίνεται φαύλος κύκλος; Μήπως θα αρχίσουμε σύντομα να βλέπουμε αλλαγές στην σωματική μας υγεία, και
Το νευρικό σύστημα αποτελείται από τον εγκέφαλο, την σπονδυλική στήλη, τα νεύρα και τους νευρώνες. Όσο περισσότερο (και σε βάθος χρόνου) ανησυχούμε, εκκρίνονται ορμόνες του στρες, οι οποίες αυξάνουν τους παλμούς της καρδιάς και τις αναπνοές που πρέπει να παίρνουμε, αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, και στέλνουν περισσότερο αίμα στα άκρα μας. Με τον καιρό, αυτή η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει πολύ αρνητικά την καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία, τους μύες, αλλά και άλλα συστήματα.
Οι μύες μας, και ειδικά οι μύες στην περιοχή των ώμων και του λαιμού, σφίγγονται, με αποτέλεσμα να παρατηρήσουμε συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, αλλά και ημικρανίες. Οι πιο συνηθισμένες τεχνικές χαλάρωσης για αυτά τα συμπτώματα είναι η θεραπεία με μασάζ, οι ασκήσεις αναπνοής και η yoga.
Αν βιώνουμε συνέχεια έντονο στρες, αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο αναπνέουμε. Συγκεκριμένα, οι εισπνοές μας είναι πιο βαθιές, ή πιο συχνές—χωρίς, μάλιστα, να το καταλαβαίνουμε τις περισσότερες φορές. Αυτό συνήθως δεν αποτελεί σημαντικό πρόβλημα, αλλά αν είστε ήδη άτομο που πάσχει από αναπνευστικά προβλήματα, μπορεί να υπάρξουν σοβαρές συνέπειες.
Αν η ανησυχία μας επιμένει, και δεν κάνουμε κάτι για να την διαχειριστούμε, σύντομα οι συνέπειες στην υγεία της καρδιάς μας θα γίνουν εμφανείς.
Η αρτηριακή μας πίεση θα αυξηθεί, και ο κίνδυνος για καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό αυξάνεται. Όσο περισσότερο παραμένουν οι ορμόνες του στρες σε μεγάλες ποσότητες στο αίμα μας, θα υπάρξουν φλεγμονές στα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα, όπως σκλήρυνση στα τοιχώματα των αρτηριών και αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης.
Οι ορμόνες του στρες, επίσης, δίνουν στον οργανισμό μια μικρή, αλλά δυνατή, δόση ενέργειας, ώστε να αντιμετωπιστεί ο “κίνδυνος” που ο εγκέφαλος πιστεύει ότι αντιμετωπίζουμε.
Αυτή η δόση ενέργειας έρχεται με αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Αυτά τα σάκχαρα πιθανότατα δεν θα αξιοποιηθούν όπως πρέπει, καθώς το σώμα μας δεν βρίσκεται όντως σε κίνδυνο, και αποθηκεύονται με την μορφή λίπους. Αν είστε υπέρβαροι ή πάσχετε από διαβήτη, οι συνέπειες θα είναι πολύ άσχημες, αν τα επίπεδα στρες αφεθούν ανεξέλεγκτα.
Όσο περισσότερο το σώμα μας επηρεάζεται από τα σωματικά συμπτώματα του στρες, τόσο πιο αδύναμη είναι και η δράση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, με αποτέλεσμα να είμαστε πιο ευαίσθητοι σε κολλητικές ασθένειες, όπως η γρίπη.
Το στομάχι μας, επίσης, επηρεάζεται από τα επίπεδα του στρες. Είναι συνηθισμένο να νιώθουμε “πεταλούδες στο στομάχι” όταν είμαστε αγχωμένοι, αλλά σε αντίθεση με τις πεταλούδες που δημιουργεί ο έρωτας, αυτές του στρες μπορεί να προκαλέσουν πόνους, φλεγμονές και παλινδρόμηση, όπως και αυξημένη πίεση στα έντερα, με αποτέλεσμα να έχουμε είτε διάρροια, είτε δυσκοιλιότητα.
Η σεξουαλική μας ζωή δεν μένει στο απυρόβλητο από το στρες. Για τους άνδρες, οι ορμόνες του στρες μειώνουν τα επίπεδα τεστοστερόνης και την παραγωγή σπέρματος, αλλά μπορεί να προκαλέσουν και στυτική δυσλειτουργία. Στις γυναίκες που έχουν περάσει εμμηνόπαυση, οι ορμόνες του στρες μπορεί να επιδεινώσουν τις εξάψεις και την αϋπνία σε μεγάλο βαθμό.
Σχόλια