Η πίεση στο σχολείο, οι πρώτες ερωτικές απογοητεύσεις και η
«έκρηξη» ορμονών είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που κάνουν τους εφήβους να
δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.
Εκτιμάται ότι τουλάχιστον ένας στους 10 εφήβους στις ΗΠΑ
εκδηλώνει κατάθλιψη σε αυτό το μεταβατικό στάδιο της ζωής του, ωστόσο ελάχιστοι
από αυτούς χρησιμοποιούν τη λέξη «κατάθλιψη» για να περιγράψουν την αναστάτωση
και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Αντίθετα, σύμφωνα με νέα έρευνα που πρόκειται να
παρουσιαστεί στο επερχόμενο συνέδριο των Παιδιατρικών Ακαδημαϊκών Εταιρειών
(PAS) στο Σαν Φρανσίσκο, ένας έφηβος με συμπτώματα κατάθλιψης είναι πιο πιθανό
να δηλώσει «στρεσαρισμένος» ή «κακόκεφος».
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές ανέλυσαν συνεντεύξεις
από 369 εφήβους ηλικίας 13 έως 18 ετών. Ακόμη και οι έφηβοι που εκδήλωναν
εμφανή συμπτώματα κατάθλιψης, διαπίστωσαν οι ερευνητές, σπανίως χρησιμοποιούσαν
τη λέξη «κατάθλιψη» για να περιγράψουν τη συναισθηματική τους κατάσταση.
«Οι έφηβοι σπανίως δήλωναν ότι έχουν κατάθλιψη, περιέγραφαν
όμως επεισόδια έντονου στρες και κακής διάθεσης» αναφέρει η Ντανιέλα ΝτεΦρίνο,
επίκουρη καθηγήτρια έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. «Για παράδειγμα, ένας
έφηβος μπορεί να πει “Έχω στρες κατά καιρούς αλλά δεν ξέρω γιατί” ή “Νευριάζω
πολύ εύκολα και κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί –μερικές φορές ούτε κι εγώ”».
Άλλα συναισθήματα και συμπεριφορές που ανέφεραν οι έφηβοι
συμμετέχοντες ήταν τα εξής:
- Θυμός και νευρικότητα προς τους άλλους
- Απώλεια ενδιαφέροντος για ευχάριστες δραστηριότητες
- Δυσκολία επίτευξης ή διατήρησης του ύπνου ή υπερβολικός
ύπνος
Τα παραπάνω αποτελούν κλασικά συμπτώματα της κατάθλιψης σε
κάθε ηλικία, ωστόσο στην εφηβεία πολλές φορές θεωρούνται από έναν γονιό ή έναν εκπαιδευτικό
φυσιολογικά, καθώς χαρακτηρίζονται απλώς ως «νεανικές ανησυχίες» τυπικές της
εφηβικής ζωής.
Σύμφωνα με την ΝτεΦρίνο, πηγές στρες και δυσκολιών για τους
εφήβους είναι συχνά οι σχολικές επιδόσεις, οι προσδοκίες για
ακαδημαϊκή/επαγγελματική επιτυχία, οι συγκρούσεις με τους γονείς, η λεκτική και
συναισθηματική κακοποίηση, το διαζύγιο των γονέων, η παραμέληση και μια
μετακόμιση. Επίσης, οι έφηβοι σε αρκετές περιπτώσεις απέδωσαν το αίσθημα θλίψης
που ένιωθαν στον θάνατο ενός μέλους της οικογένειας ή φίλου λόγω ασθένειας ή
αυτοκτονίας.
«Οι έφηβοι μπορεί να βιώνουν τρομερή εσωτερική αναστάτωση
και στρες, πράγματα που εύκολα παραβλέπουμε εάν δεν τους κάνουμε ερωτήσεις και
δεν προσπαθήσουμε να τους καταλάβουμε» υπογραμμίζει κλείνοντας η ΝτεΦρίνο.
Πηγή: Medical Xpress