Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποια σοβαρή ψυχική νόσο θα θεραπεύουν με χάπια “έκσταση”



Ήδη δοκιμάζεται κλινικά η ουσία MDMA, γνωστή ως “χάπι έκσταση” για τη θεραπεία του μετατραυματικού στρες

Το LSD και άλλες ψυχεδελικές ουσίες που μέχρι σήμερα η χρήση τους είναι παράνομη αφού θεωρούνται ναρκωτικά μπαίνουν σιγά σιγά στο χώρο της ιατρικής επιστήμης και όλο και περισσότεροι επιστήμονες και γιατροί σπάνε το «ταμπού» της απαγόρευσης των ψυχεδελικών.

Τελευταίο παράδειγμα είναι η πρόσφατη ανακοίνωση στο συνέδριο «Ψυχεδελικής Επιστήμης 2017» στην Καλιφόρνια, όπου Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι η χρήση της ουσίας MDMA (μεθυλενεδιοξυμεθαμφεταμίνη), ενός ναρκωτικού που διατίθεται παράνομα ως «έκσταση» ή «Μόλι», γνωστό ως «ναρκωτικό των πάρτι», μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην θεραπεία του μετατραυματικού στρες.

Τα ευρήματα, τα οποία δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί σε επιστημονικό περιοδικό, αφορούν τα προκαταρκτικά αποτελέσματα από κλινική δοκιμή του MDMA σε 107 ανθρώπους που είχαν διαγνωσθεί με διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD). Η δοκιμή, σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία, έγινε από ερευνητές της μη κερδοσκοπικής Πολυεπιστημονικής Ένωσης για τις Ψυχεδελικές Μελέτες (MAPS), με έδρα τη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνια.

Όπως ανακοινώθηκε, ένα έτος μετά τη διενέργεια δύο έως τριών συνεδριών με χρήση MDMA, δύο στους τρεις ασθενείς (67%) δεν είχαν πια μετατραυματικό στρες. Στην ομάδα ελέγχου, που χρησιμοποιήθηκε για λόγους σύγκρισης και η οποία έκανε ψυχοθεραπεία σε συνδυασμό με ψευδοφάρμακο (πλασίμπο), το αντίστοιχο ποσοστό θεραπείας ήταν 23%.

Η αρμόδια εποπτική Αρχή των ΗΠΑ, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), αξιολόγησε τα αποτελέσματα της παραπάνω κλινικής δοκιμής φάσης 2 και έδωσε την έγκρισή της να προχωρήσει στη φάση 3, το τελικό στάδιο πριν την έγκριση ενός φαρμάκου. Ήδη οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ψυχίατρο Μάικλ Μιτχέφερ, εκπαιδεύουν ψυχοθεραπευτές στη χρήση του MDMA, εν όψει της νέας μεγαλύτερης κλινικής δοκιμής που θα περιλάβει περίπου 300 ασθενείς σε Βόρεια Αμερική και Ισραήλ.

Το μετατραυματικό στρες, το οποίο χαρακτηρίζεται από έντονο άγχος και εφιάλτες τα βράδια, είναι συχνό στους στρατιώτες που είχαν άσχημες εμπειρίες στο πεδίο μάχης, αλλά και σε κάθε άνθρωπο με κάποια έντονα τραυματική εμπειρία στη ζωή του. Εκτιμάται ότι σχεδόν ένας στους δέκα ανθρώπους (8%) θα βιώσει μια τέτοια διαταραχή κάποια στιγμή. Πολλοί ασθενείς με μετατραυματικό στρες -σχεδόν οι μισοί- δεν ανταποκρίνονται καλά στις υπάρχουσες ψυχολογικές και φαρμακευτικές θεραπείες (συνήθως με αντικαταθλιπτικά).

Οι έως τώρα μελέτες δείχνουν ότι το MDMA μειώνει τους εσωτερικευμένους φόβους του ασθενούς και βοηθά στην απελευθέρωση σεροτονίνης και άλλων νευροδιαβιβαστών που προκαλούν αίσθημα ψυχικής ευεξίας. Με αυτό τον τρόπο, ο ασθενής μπορεί κατ' επανάληψη να ξαναζήσει και να αντιμετωπίσει την τραυματική εμπειρία του, χωρίς να πανικοβληθεί, πράγμα που λειτουργεί θεραπευτικά γι' αυτόν. Σε κάθε συνεδρία, δύο γιατροί παρακολουθούν τον ασθενή, ενώ αυτός βρίσκεται υπό την επήρεια του MDMA, που διαρκεί πέντε έως οκτώ ώρες.

Ορισμένοι ψυχολόγοι και ψυχίατροι υποστηρίζουν ανοιχτά πλέον ότι οι ψυχεδελικές ή ψυχοδηλωτικές ουσίες (LSD, ψυλοκυβίνη 'μαγικών μανιταριών', MDMA κ.α.) μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία διαφόρων ψυχικών παθήσεων και διαταραχών.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε