Τη σταδιακή απόσυρση του αμαλγάματος, του υλικού που χρησιμοποιείται για τα “μαύρα” σφραγίσματα, αποφάσισαν οι ευρωπαϊκές αρχές.
Το υλικό έχει ιστορία 180 ετών και θεωρείται πολύ αξιόπιστο. Φέρει, ωστόσο, υδράργυρο, ο οποίος δεν απειλεί την υγεία των φερόντων, αλλά η χρήση του εκτιμάται πως επιβαρύνει το περιβάλλον.
Οδηγίες για το πώς θα γίνεται στο εξής η εφαρμογή του αμαλγάματος, έδωσαν την Τρίτη οι πρόεδροι της Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας Αθανάσιος Κατσίκης και του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αθηνών Αθανάσιος Υφαντής και ο καθηγητής Οδοντιατρικής Ιωάννης Τζούτζος.
Οι ειδικοί επεσήμαναν πως υπάρχει λόγος αντικατάστασης των “μαύρων” σφραγισμάτων για όσους τα φέρουν, εκτός εάν υπάρξει επανατεριδονισμός του δοντιού ή ατύχημα.
Με βάση τον κοινοτικό Κανονισμό, το αμάλγαμα πρέπει να τοποθετείται υπό προϋποθέσεις σε παιδιά κάτω των 15 ετών και σε εγκύους.
Σύμφωνα με τους οδοντίατρους, η απαγόρευση της χρήσης του οδοντιατρικού αμαλγάματος σε παιδιά κάτω των 15 ετών πρέπει να ερμηνευθεί ως μία υπόθεση ότι τα παιδιά κάτω των 15 ετών έχουν μικρές τερηδονικές βλάβες και κατά συνέπεια απαιτούνται μικρές εμφράξεις.
Aποτελεί ήδη βέλτιστη πρακτική για τους οδοντιάτρους να ακολουθούν μιαν ελάχιστα παρεμβατική προσέγγιση στις μικρές κοιλότητες, για τις οποίες, άλλωστε, τα διαθέσιμα υλικά εξελίσσονται διαρκώς.
Ανάγκες
Ωστόσο, κάποια παιδιά κάτω των 15 ετών μπορεί να μην έχουν μικρές κοιλότητες ή να έχουν άλλες ιατρικές ή οδοντιατρικές ανάγκες που καθιστούν τα άλλα υλικά λιγότερο αποτελεσματικά.
Ο Κανονισμός παρέχει στους οδοντιάτρους την ευκαιρία να εκτιμήσουν τις ατομικές ανάγκες του ασθενούς και να κάνουν χρήση του ενδεικνυόμενου υλικού αποκατάστασης σε μια δεδομένη περίσταση.
Kατά τη θεραπεία εγκύων γυναικών, οι οδοντίατροι ακολουθούν την προσέγγιση που προβλέπεται από μια σειρά δημοσίων φορέων: Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλη ιατρική ή φαρμακευτική παρέμβαση, θα πρέπει να υπάρχει αυξημένη προσοχή όταν μελετάται η τοποθέτηση οποιουδήποτε οδοντιατρικού υλικού αποκατάστασης σε έγκυες γυναίκες.
Αποτελεί τη βέλτιστη πρακτική να αναβάλλεται μία οδοντιατρική παρέμβαση για μετά την εγκυμοσύνη, εκτός εάν αυτό κρίνεται ιατρικά απαραίτητο από τον οδοντίατρο. Ο Κανονισμός επεκτείνει την αρχή αυτή και για τις γυναίκες που θηλάζουν.
Σε γενικές γραμμές, οι οδοντίατροι αξιολογούν την κατάσταση του κάθε ασθενούς προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα ενδεικνυόμενα υλικά, στη σωστή χρονική στιγμή, για το σωστό ασθενή.
Κλειδί για τη μείωση της ανάγκης παρεμβατικής θεραπείας είναι η επένδυση στην πρόληψη της τερηδόνας και των λοιπών οδοντιατρικών νοσημάτων.
Γράφει: Καραγιώργος Δημήτρης
Σχόλια