Οι άνθρωποι που υποφέρουν από χρόνιο στρες έχουν ενδεχομένως αυξημένη τάση για παχυσαρκία, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη.
Η μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες που επίσης έχουν συσχετίσει το στρες με την παχυσαρκία, αλλά χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο: τη μέτρηση της ορμόνης του στρες (κορτιζόλη) στις τρίχες των μαλλιών των ανθρώπων και όχι στο αίμα, στα ούρα ή στο σάλιο τους. Οι τρίχες θεωρείται ότι «καθρεφτίζουν» καλύτερα το στρες σε βάθος χρόνου απ’ ό,τι τα σωματικά υγρά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σάρα Τζάκσον του Τμήματος Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα παχυσαρκίας Obesity, μελέτησαν στοιχεία για 2.527 άνδρες και γυναίκες 54 έως 87 ετών, από τους οποίους ελήφθησαν τρίχες μήκους δύο εκατοστών (αντιπροσώπευαν ανάπτυξη περίπου δύο μηνών).
Το επίπεδο κορτιζόλης στις τρίχες κάθε ατόμου συσχετίστηκε με το βάρος, τον δείκτη μάζας σώματος και την περιφέρεια της μέσης του. Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με τα υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στα μαλλιά τους (ένδειξη μακρόχρονου στρες) είχαν μεγαλύτερο βάρος, υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (πάνω από 30) και μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης (πάνω από 88 εκατοστά οι γυναίκες και 102 εκατοστά οι άνδρες).
Οι άνθρωποι με χρόνιο στρες τείνουν να τρώνε περισσότερο και μάλιστα τροφές πλούσιες σε λιπαρά, ζάχαρη και θερμίδες, με συνέπεια να παχαίνουν, ιδίως στην κοιλιά, πράγμα που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την καρδιοπάθεια, τον διαβήτη και τον πρόωρο θάνατο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Παραμένει ασαφές κατά πόσο τα χρονίως υψηλά επίπεδα κορτιζόλης αποτελούν την αιτία ή τη συνέπεια της παχυσαρκίας. Για τον λόγο αυτόν, κατά τους επιστήμονες, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα προκειμένου να διευκρινιστεί κατά πόσο όντως το χρόνιο στρες οδηγεί σε παχυσαρκία ή μήπως η παχυσαρκία είναι αυτή που αυξάνει το στρες στον οργανισμό.
Σχόλια