Νέα θεραπευτική προσέγγιση του δερματολογικού προβλήματος
Το έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα αποτελεί μια φλεγμονώδη αντίδραση του δέρματος στη σωρευτική βλάβη που προκαλεί συνήθως η επαφή με ουσίες που αντιδρούν με τα φυσικά του έλαια (χημικά, απορρυπαντικά, συνεχές πλύσιμο αλλά και έκθεση στο κρύο προκαλούν την αντίδραση που εκδηλώνεται επίσης με ερυθρότητα και κνησμό), ενώ σε πολλές περιπτώσεις αποδίδεται σε γονιδιακή προέλευση.
Μέχρι σήμερα αντιμετωπιζόταν με στεροειδείς κρέμες, αντιισταμινικά και σε σοβαρές περιπτώσεις με κατασταλτικά του ανοσοποιητικού.
Ομως μια νέα έρευνα του πανεπιστημίου California San Diego υπό τον καθηγητή Richard Gallo έδειξε ότι οι πάσχοντες από έκζεμα εμφανίζουν στο δέρμα τους πολύ χαμηλά επίπεδα των λεγόμενων καλών βακτηρίων που πολεμούν τα παθογόνα βακτήρια, όπως ο αερόβιος σταφυλόκοκκος, που με τη σειρά τους πυροδοτούν το έκζεμα.
Η ανακάλυψη ενδέχεται να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις στο δερματολογικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίες θα στηρίζονται απλά στην ενίσχυση του μικροβιώματος στο δέρμα, με προσθήκη προβιοτικών -αντίστοιχων με αυτά που λαμβάνονται μέσω τροφών για την εξισορρόπηση του γαστρεντερικού μικροβιώματος- σε κρέμες επάλειψης!
Σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό επιφάνειας δέρματος εντοπίζονται φυσιολογικά περί τα 100.000 από 200-300 διαφορετικά είδη βακτηρίων. Σε κάθε δερματολογική πάθηση παρατηρείται πως η ποικιλία αυτή είναι πολύ πιο περιορισμένη.
Χαμηλά επίπεδα
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Science Translational Medicine», σε άτομα με έκζεμα καταγράφηκαν, για παράδειγμα, συγκριτικά χαμηλά επίπεδα των προστατευτικών έναντι του αερόβιου σταφυλόκοκκου βακτηρίων S. epidermidis και S. Hominis (πολυανθεκτικά στελέχη του ίδιου βακτηρίου, με διαφορετικές όμως ιδιότητες).
Οι ερευνητές απομόνωσαν βακτήρια από υγιή σημεία του δέρματος των ασθενών και με αυτά παρασκεύασαν μια αλοιφή, την οποία στη συνέχεια έτριψαν στα σημεία του δέρματος που εμφάνιζαν πρόβλημα, και κατόρθωσαν έτσι να περιορίσουν δραστικά την αναλογία του παθογόνου βακτηρίου.
Οπως επισημαίνει ο καθηγητής Gallo, με τη μέθοδο αυτή θα μπορούσαν να θεραπευτούν τα περιστατικά εκζέματος που δεν αποδίδονται σε γενετικά αίτια (υπάρχουν γονίδια που ευθύνονται για την υπερευαισθησία του δέρματος) και που μέχρι σήμερα αντιμετωπίζονταν με αντιοβιοτικά (στα οποία όμως τα βακτήρια εμφανίζουν πλέον όλο και μεγαλύτερη αντοχή) και με ανοσοκατασταλτικά (που έχουν σοβαρές παρενέργειες).
Σχόλια