Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παχυσαρκία στην Εμμηνόπαυση: Για ποια μορφή καρκίνου αυξάνει τον κίνδυνο


«Είναι γνωστό ότι η παχυσαρκία αποτελεί ενοχοποιητικό παράγοντα για ένα πλήθος από απλές έως ιδιαίτερα σύνθετες και επικίνδυνες για την υγεία ασθένειες. Οι μελέτες για τον καρκίνο του μαστού έχουν δείξει οτι η αυξημένη εναπόθεση λίπους «συνδέεται» και με τον αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση της νόσου αυτής».

Αυτό αναφέρει η Χειρουργός Μαστού Δρ Βάνια Σταφυλά, MD, PhD, FEBS, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών και Διπλωματούχος European Boards of Surgery (Breast), κρούοντας το καμπανάκι κινδύνου για τις επιπτώσεις που έχει το αυξημένο σωματικό βάρος, ειδικά μετά την εμμηνόπαυση. «Σ’ αυτήν την περίπτωση», λέει, «ο μεταβολισμός επιβραδύνεται, οπότε η γυναίκα καταναλώνοντας λιγότερες θερμίδες παίρνει ευκολότερα βάρος, το οποίο και είναι γνωστό ότι χάνει πολύ πιο δύσκολα».

Η σωστή διατροφή και η άσκηση στην εμμηνόπαυση, αποτελεί κατά την κ.Σταφυλά «μονόδρομο», προκειμένου οι γυναίκες να διατηρήσουν το σωματικό τους βάρος και συνεπώς να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, επειδή όπως τονίζει «το περιττό λίπος είναι πηγή παραγωγής οιστρογόνων στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι οποίες φυσιολογικά θα πρέπει να έχουν χαμηλά επίπεδα των ορμονών αυτών, λόγω της παύσης λειτουργίας των ωοθηκών»
Πέραν της άσκησης και της σωστής διατροφής η χειρουργός μαστού συστήνει στις γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση να περιορίσουν παράλληλα τη χρήση αλκοόλ και τσιγάρου, γιατί σύμφωνα με μελέτες, αυτοί οι δύο παράγοντες θεωρούνται επιβαρυντικοί για την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού.

http://www.onmed.gr/ygeia/story/350655/paxysarkia-stin-emminopaysi-gia-poia-morfi-karkinoy-ayxanei-ton-kindyno

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α