Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σεξουαλικές ορμόνες: Ποιες είναι, τι κάνουν



Οι ορμόνες που είναι κρίσιμες για την σεξουαλική αναπαραγωγή και την ανάπτυξη συχνά αναφέρονται ως ορμόνες του φύλου. Είναι αυτές που επηρεάζουν τη φυσική έκφραση των αρσενικών και θηλυκών χαρακτηριστικών.

Σ’ αυτές συμπεριλαμβάνεται η ανάπτυξη των μαστών στις γυναίκες και η αύξηση της τριχοφυΐας στους άνδρες. Μπορούν, επίσης, να βοηθήσουν στον έλεγχο της αναπαραγωγικής διαδικασίας, όπως στην ωορρηξία και στην παραγωγή σπέρματος. Το ανθρώπινο σώμα παράγει φυσικά ορμόνες του σεξ, ωστόσο οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν και συνθετικές και φυσικές μορφές αυτών των ορμονών σε ιατρικές θεραπείες.

Για παράδειγμα, οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν ορμόνες όπως τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη για τον έλεγχο των γεννήσεων ή για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης.

Οι σεξουαλικές ορμόνες έχουν μια σημαντική επίδραση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή και την ανάπτυξη των χαρακτηριστικών, που χαρακτηρίζουν κάθε φύλο. Ετσι, όταν μια γυναίκα αρχίζει να αναπτύσσει στήθη, αυτό είναι αποτέλεσμα της επιρροής της σεξουαλικής ορμόνης. Το ίδιο ισχύει και για όταν η φωνή ενός άνδρα που βαθαίνει και ο ίδιος αντιλαμβάνεται περισσότερο την ανάπτυξη της τριχοφυΐας στο πρόσωπό του.

Τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη και η τεστοστερόνη, είναι οι πιο γνωστές ορμόνες και αυτές που επηρεάζουν την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη. Τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη σχετίζονται πιο συχνά με τις γυναίκες, ενώ η τεστοστερόνη με τους άνδρες. Αυτές είναι οι πρωτογενείς ορμόνες φύλου και είναι παρούσες, τόσο στα αρσενικά, όσο και στα θηλυκά. Τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη απλά βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα στο γυναικείο σώμα, ενώ η τεστοστερόνη είναι η κυρίαρχη ορμόνη στους άνδρες.

Ενώ το έργο των ορμονών του φύλου γίνεται πιο εμφανές όταν ένα άτομο φτάνει στην εφηβεία, στην πραγματικότητα είναι παρούσες ήδη από τη γέννηση. Τα επίπεδα αυτών των ορμονών, ωστόσο, αλλάζουν στο σώμα ενός ανθρώπου στα διάφορα στάδια της ζωής του.

Για παράδειγμα, τα επίπεδα πολλών τύπων ορμονών του φύλου κατά την εφηβεία αυξάνονται και παραμείνουν αυξημένα κατά τη διάρκεια των αναπαραγωγικών ετών. Γύρω στη μέση ηλικία, πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να βιώνουν μια μείωση στα επίπεδα ορισμένων ορμονών, πολλές από τις οποίες μειώνονται σταδιακά με τη συνεχή γήρανση.

Οι ενδοκρινείς αδένες έχουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την παραγωγή και την απελευθέρωση ορμονών του φύλου στο σώμα. Στις γυναίκες, αυτοί οι αδένες αναφέρονται ως «ωοθήκες» και παράγουν όχι μόνο ορμόνες, αλλά και τα ωάρια που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας. Στους άνδρες, οι ενδοκρινείς αδένες αναφέρονται ως «όρχεις» και έχουν την ευθύνη για την παραγωγή των ορμονών και του σπέρματος. Οταν οι ενδοκρινείς αδένες ενός ατόμου δεν λειτουργούν όπως πρέπει, ή αδυνατούν να παράγουν τα σωστά επίπεδα των ορμονών, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι στειρότητα ή υπο-γονιμότητα, επαναλαμβανόμενες αποβολές, σεξουαλική δυσλειτουργία, καθώς και μια σειρά δυσάρεστων σωματικών συμπτωμάτων.

http://www.medinova.gr/sexualikes-ormones-poies-einai-ti-kanoun/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε