Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κύτταρα από ρινικό χόνδρο διορθώνουν βλάβες αρθρώσεων στα γόνατα



Νέα θεραπευτική προοπτική


Ελβετοί γιατροί κατάφεραν να επιδιορθώσουν βλάβες στις αρθρώσεις των γονάτων μεταμοσχεύοντας κύτταρα του ρινικού χόνδρου στις πάσχουσες περιοχές, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό εντυπο The Lancet.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου της Βασιλείας Ιβάν Μάρτιν, ανακοίνωσαν ότι δύο χρόνια μετά τη μεταμόσχευση των κυττάρων της μύτης στα γόνατα, οι ασθενείς ηλικίας 18 έως 55 ετών είχαν αναπτύξει νέο χόνδρο στα κατεστραμμένα από τραυματισμό γόνατά τους, πονούσαν λιγότερο και η ποιότητά της ζωής τους είχε βελτιωθεί αισθητά.

Είναι η πρώτη φορά που η μέθοδος εφαρμόζεται σε ανθρώπους και δημιουργεί υποσχέσεις για το μέλλον, αν και θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί από τις αρμόδιες εποπτικές Αρχές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, προκειμένου να αντικαταστήσει εν μέρει τις σημερινές χρησιμοποιούμενες θεραπείες.

«Αναπτύξαμε μια νέα πολλά υποσχόμενη τεχνική για τη θεραπεία των τραυματισμών στις αρθρώσεις των γονάτων. Προτού, όμως, την προσφέρουμε ως θεραπεία ρουτίνας, θα πρέπει να τη δοκιμάσουμε σε περισσότερους ασθενείς και σε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές σε βάθος χρόνου», δήλωσε ο Μάρτιν.

Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη κλινική δοκιμή με 108 ασθενείς σε τέσσερα ιατρικά κέντρα.

Ο χόνδρος των αρθρώσεων είναι ο συνδετικός ιστός που καλύπτει και προστατεύει τα οστά των γονάτων, όμως τυχόν τραυματισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα, όπως πόνους, δυσκολία βαδίσματος ή τρεξίματος, σε περιορισμένη κίνηση της άρθρωσης και τελικά πιθανώς σε οστεοαρθρίτιδα.

Κάθε χρόνο περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ διαγιγνώσκονται με κάποια βλάβη σε άρθρωση του γονάτου. Μέχρι σήμερα η αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων δεν ήταν εύκολη, καθώς δεν υπάρχει ιδανική θεραπεία.

Μια μέθοδος είναι η λήψη χονδροκυττάρων του ασθενούς, η καλλιέργειά τους στο εργαστήριο και η εισαγωγή τους ξανά στο γόνατο, μια διαδικασία που απαιτεί δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Μια εναλλακτική λύση είναι η λήψη κυττάρων από πτωματικό δότη ή η δημιουργία μικροσκοπικών ρηγμάτων στο οστό, με την ελπίδα ότι θα απελευθερωθούν πρόδρομα κύτταρα, τα οποία θα αποκαταστήσουν τον ελαττωματικό χόνδρο.

Η νέα λιγότερο επεμβατική μέθοδος περιλαμβάνει τη λήψη κυττάρων χόνδρου από το ρινικό διάφραγμα του ασθενούς, με τοπική αναισθησία, και τον πολλαπλασιασμό τους στο εργαστήριο σε κυτταρικές καλλιέργειες. Στη συνέχεια, τα κύτταρα τοποθετούνται σε μια πορώδη μεμβράνη κολλαγόνου για άλλες δύο εβδομάδες. Τελικά προκύπτει ένα μόσχευμα διαστάσεων 30 x 40 χιλιοστών, το οποίο κόβεται στις κατάλληλες διαστάσεις και εισάγεται χειρουργικά στη θέση της κατεστραμμένης άρθρωσης του γονάτου.

Μετά την επέμβαση, ο ασθενής περπατά με βακτηρίες για έξι έως οκτώ εβδομάδες και η πλήρης ανάρρωση απαιτεί αρκετούς μήνες. Πάντως, στην παρούσα μελέτη, μετά από δύο χρόνια, οι διαγνωστικές εξετάσεις έδειξαν ότι νέος ιστός είχε αναπτυχθεί στο γόνατο, ο οποίος ήταν παρόμοιος με τον φυσιολογικό χόνδρο. Δεν αναφέρθηκαν κάποιες παρενέργειες.

http://health.in.gr/news/scienceprogress/article/?aid=1500109657

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε

Υδροκεφαλία

Ο όρος  «Υδροκέφαλος»  υπονοεί την υπερβολική συσσώρευση εγκεφαλονωτιαίου υγρού  (ΕΝΥ) μέσα στις φυσιολογικές κοιλότητες («κοιλίες») του εγκεφάλου. Πρώτος ο Ιπποκράτης ανέφερε τον όρο «υδροκέφαλο» στα νεογέννητα και βρέφη που παρουσίαζαν διόγκωση της κεφαλής. Το ΕΝΥ παράγεται μέσα σε ειδικούς θύλακες του εγκεφάλου που ονομάζονται κοιλίες. Το υγρό κυκλοφορεί γύρω από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, λειτουργώντας προστατευτικά και υποστηρικτικά για το κεντρικό νευρικό σύστημα. Παράγεται συνεχώς και αναρροφάται με ρυθμό περίπου μισού λίτρου την ημέρα.   Ταξινόμηση Τα είδη του υδροκεφάλου είναι τα ακόλουθα τρία : Πρωτοπαθής ή Ιδιοπαθής (άγνωστη αιτία) Δευτεροπαθής από αιμορραγία (υπαραχνοειδής ή ενδοεγκεφαλική) κάκωση όγκος ή κύστη ενδοκράνια επέμβαση μηνιγγίτιδα στένωση αποχετευτικών αγωγών (υδραγωγού Sylvius) υπερπαραγωγή ΕΝΥ (θήλωμα χοριοειδούς πλέγματος) Συγγενής (ανωμαλία διάπλασης στην εμβρυική ή νεογνο-βρεφική περίοδο) Επίσης, αναλόγως με την

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση