Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία




Οι  ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα.
Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι.

Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες.

Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση της οικογένειας για ανάπτυξη ρινικού πολύποδα.

Δεν πρέπει να συγχέονται ούτε με τις πρησμένες ρινικές κόγχες, οι οποίες είναι κανονικός ιστός που βρίσκεται στις πλευρές της μύτης. Σε αντίθεση με τις πρησμένες ρινικές κόγχες, οι ρινικοί πολύποδες δεν είναι επώδυνοι στην αφή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ρινικοί πολύποδες ανταποκρίνονται στη θεραπεία με φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση. Επειδή, όμως, οι ρινικοί πολύποδες μπορεί να εμφανιστούν ξανά μετά από μια επιτυχή θεραπεία, είναι συχνά απαραίτητη η συνεχής ιατρική παρακολούθηση.

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του ρινικού πολύποδα περιλαμβάνουν:
* ρινική απόφραξη
* ρινική συμφόρηση
* φτέρνισμα
* οπισθορρινική καταρροή
* ρινική καταρροή
* άλγος προσώπου
* μειωμένη ικανότητα οσμής (υποσμία)
* απώλεια όσφρησης (ανοσμία)
* απώλεια γεύσης
* φαγούρα γύρω από τα μάτια
* χρόνιες λοιμώξεις

Οι περισσότεροι άνθρωποι με ρινικούς πολύποδες έχουν καταρροή, φτέρνισμα και οπισθορρινική καταρροή. Περίπου το 75% έχει μειωμένη αίσθηση της όσφρησης. Πολλοί άνθρωποι επίσης μπορεί να αναπτύξουν συμπτώματα άσθματος, όπως συριγμό, λοιμώξεις κόλπων, ευαισθησία στους καπνούς, τις οσμές, τη σκόνη και τα χημικά προϊόντα. Λιγότερο συχνά τα άτομα με ρινικούς πολύποδες εμφανίζουν μια σοβαρή αλλεργία στην ασπιρίνη και σε κίτρινες χρωστικές ουσίες.

Αν έχετε ρινικούς πολύποδες, έχετε αυξημένο κίνδυνο χρόνιας ιγμορίτιδας. Οταν οι ρινικοί πολύποδες μεγαλώσουν πολύ, μπορεί να σπρώξουν τα ρινικά οστά και να διευρύνουν τη ρινική γέφυρα, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τόσο την εμφάνιση όσο και την αυτοεκτίμηση.

Εάν έχετε σοβαρή αλλεργία στην ασπιρίνη ή στις κίτρινες χρωστικές ουσίες, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας για την αξιολόγηση του ρινικού πολύποδα. Σε άτομα με συνδυασμό αλλεργίας στην ασπιρίνη και στις κίτρινες χρωστικές ουσίες που έχουν ρινικούς πολύποδες, η αλλεργική αντίδραση μπορεί να είναι απειλητική ακόμα και για τη ζωή τους.

Παράγοντες κινδύνου
Οι ρινικοί πολύποδες μπορεί να επηρεάσουν άτομα κάθε ηλικίας, αλλά είναι πιο συχνοί σε ενήλικες άνω των 40 ετών, ενώ έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανιστούν σε άνδρες, παρά σε γυναίκες. Σπάνια επηρεάζουν παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών. Οταν τα μικρά παιδιά αναπτύξουν ρινικούς πολύποδες, μια πιθανή διάγνωση μπορεί να είναι η κυστική ίνωση.

Αν και οι ρινικοί πολύποδες σχετίζονται με την αλλεργική ρινίτιδα, το άσθμα, την αλλεργία, την ασπιρίνη, τις μολύνσεις κόλπων, τις οξείες και χρόνιες λοιμώξεις, ένα ξένο σώμα στη μύτη και την κυστική ίνωση, πολλές φορές η αιτία εμφάνισής τους είναι άγνωστη. Μερικές φορές ο σχηματισμός ρινικού πολύποδα προηγείται της ανάπτυξης άσθματος ή ιγμορίτιδας.

Ορισμένοι ερευνητές υποθέτουν ότι τα συμπτώματα των αλλεργιών – συμπεριλαμβανομένων της καταρροής, του φτερνίσματος και του κνησμού – προδιαθέτουν τους ανθρώπους για την ανάπτυξη ρινικού πολύποδα. Ομως, η σύνδεση της αλλεργίας μ’ αυτούς είναι αμφιλεγόμενη. 

Έρευνες δείχνουν ότι οι ρινικοί πολύποδες μπορεί να αναπτυχθούν σχεδόν στο ένα τρίτο των ασθενών με άσθμα, αλλά μόνο περίπου στο 2% ασθενών που έχουν εποχιακές αλλεργίες, χωρίς διάγνωση άσθματος. Αλλοι ερευνητές υποθέτουν ότι οι μολύνσεις κόλπων που προκαλούν διόγκωση ιστών και μειωμένη παροχέτευση αέρα, μπορούν να οδηγήσουν στο σχηματισμό ρινικού πολύποδα.

Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε ρινικούς πολύποδες, ο γιατρός σας μπορεί να το διαγνώσει συνήθως με ένα ρινικό ενδοσκόπιο, ένα εργαλείο σαν μεγεθυντικό φακό ή φωτογραφική μηχανή που παρέχει μια λεπτομερή εικόνα της μύτης και των ιγμορείων. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί να ζητήσει πρόσθετες εξετάσεις ή να εκτελέσει τη βιοψία του πολύποδα για να σιγουρευτεί ότι δεν είναι καρκινικός.
Η πρώτης γραμμής θεραπεία για τον ρινικό πολύποδα είναι ένα ρινικό σπρέι με κορτικοστεροειδή. Σε πολλές περιπτώσεις η θεραπεία μπορεί να συρρικνώσει ή ακόμα και να εξαλείψει τους ρινικούς πολύποδες. Σε άλλες περιπτώσεις μίας εβδομάδας χρήση κορτικοστεροειδών από το στόμα, όπως η πρεδνιζόνη μπορεί να είναι απαραίτητη.

Δυστυχώς, οι ρινικοί πολύποδες έχουν την τάση να επανεμφανίζονται αν κάποιος ερεθισμός, αλλεργία ή λοίμωξη δεν ελεγχθεί επαρκώς. Ετσι μπορεί να είναι απαραίτητο να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε κορτικοστεροειδές σπρέι για να προλάβετε την επανεμφάνισή του. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνονται περιοδικές ιατρικές εξετάσεις με ένα ρινικό ενδοσκόπιο.

Σε γενικές γραμμές, φάρμακα όπως τα αντισταμινικά και τα αποσυμφορητικά είναι αμελητέας αξίας στη διαχείριση του ρινικού πολύποδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει αντισταμινικά για να βοηθήσει στον έλεγχο της αλλεργίας ή μια σειρά αντιβιοτικών για να ελέγξει την υποκείμενη λοίμωξη πριν από την έναρξη της χρήσης της θεραπείας με κορτικοστεροειδή.

Χειρουργικές θεραπείες
Μερικές φορές οι ρινικοί πολύποδες είναι τόσο μεγάλοι, που η προσπάθεια απόφραξης με ρινικά κορτικοστεροειδή σπρέι είναι αναποτελεσματική. Σε τέτοιες περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι μια αποτελεσματική επιλογή. Οι χειρουργικές διαδικασίες συνήθως πραγματοποιούνται ενδοσκοπικά, με ένα μικρό ρινικό τηλεσκόπιο που αφαιρεί ρινικούς πολύποδες, διατηρώντας παράλληλα τον φυσιολογικό ιστό. Τις περισσότερες φορές αυτές οι διαδικασίες μπορούν να γίνουν σε ένα εξωτερικό χειρουργικό ιατρείο και την ίδια ημέρα να επιστρέψετε στο σπίτι σας.

Παρά το γεγονός ότι η χειρουργική επέμβαση συνδέεται με σημαντική βελτίωση στους περισσότερους ασθενείς μετά από 18 μήνες, μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική σε ασθενείς, οι οποίοι έχουν ρινικούς πολύποδες και άσθμα ή σε ασθενείς, οι οποίοι έχουν ρινικούς πολύποδες, άσθμα και ευαισθησία στην ασπιρίνη. Ωστόσο, η συνεχής διαχείριση με φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους ασθενείς να επιτύχουν τον καλύτερο δυνατό έλεγχο του άσθματος και την αίσθηση της όσφρησης, ενώ ανακουφίζουν από τις δυσκολίες στην αναπνοή και την πίεση του προσώπου.
medinova

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση (Toυ Χειρούργου ΩΡΛ-Αλκιβιάδη Χατζηδάκη)

Λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση (LPR-Laryngopharyngeal reflux) ονομάζουμε την παλινδρόμηση περιεχόμενου του στομάχου δια μέσου του οισοφάγου στην περιοχή του λάρυγγα και του φάρυγγα. Ο λαρυγγικός βλεννογόνος δεν διαθέτει μηχανισμούς άμυνας απέναντι στη δράση του όξινου pH και της πεψίνης του γαστρικού υγρού με αποτέλεσμα την πρόκληση χρόνιας φλεγμονής και αλλοίωσεων στη περιοχή. Τα κλασικά συμπτώματα της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης περιλαμβάνουν: αίσθημα κόμπου ή παρουσίας ξένου σώματος στο λαιμό, βράγχος φωνής,  συνεχείς και μη αποτελεσματικές προσπάθειες καθαρισμού του φάρυγγα και πόνος περιγραφόμενος σαν κάψιμο στη περιοχή του φάρυγγα. Η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση ευθύνεται συχνά για την παρουσία χρόνιου βήχα, οπισθορρινικών εκκρίσεων και νυχτερινών επεισόδιων δύσπνοιας με αιφνίδια έναρξη. Αν και σχετίζεται με την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση θα πρέπει να διευκρινιστεί πως μόλις το 30-40% των ασθενών με λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμη