Είναι κοινώς αποδεκτό ότι δεν υπάρχει σχέση, στην
οποία να μην εκδηλωθεί κάποια στιγμή διαφωνία, η οποία θα οδηγήσει σε καυγά.
Εάν το φαινόμενο αυτό είναι συχνό θα πρέπει να προβληματιστούμε, ώστε να βρούμε
τρόπο να εκφράζουμε την αναπόφευκτη διαφωνία μας με τρόπο τέτοιο, που δεν θα
οδηγήσει σε τσακωμό.
Το πιθανότερο είναι να έχουμε επιλέξει λάθος τρόπο
χειρισμού και να μην έχουμε σκεφτεί εναλλακτικές λύσεις.
Για να μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε καλύτερη
αντιμετώπιση των συγκρούσεων με το σύντροφό μας θα πρέπει να διερευνήσουμε
κάποια πράγματα που μας αφορούν. Θα πρέπει να εντοπίσουμε την πραγματική αιτία
της ενόχλησής μας από τη συμπεριφορά του και να μη μείνουμε στην επιφάνεια. Θα
πρέπει να αποκτήσουμε συναίσθηση του πώς αντιδρούμε σε δεδομένες καταστάσεις.
Πώς τσακωνόμαστε, πώς εκφράζουμε τη διαφωνία μας; Διαλέγουμε να φωνάζουμε, να
γκρινιάζουμε, να «παραβλέπουμε» μέχρι να γίνει η έκρηξη κ.ο.κ. Επίσης, θα πρέπει
να παρατηρήσουμε ποιον τρόπο επιλέγει ο σύντροφός μας να αντιδράσει σε
αντίστοιχες καταστάσεις.
Εάν συνειδητοποιήσουμε τους τρόπους αντίδρασης
μπορεί να γίνει μια κουβέντα συγκεκριμένη με παραδείγματα και να γίνει
προσπάθεια να αλλάξουμε τρόπο αντιμετώπισης. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να
γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά απαιτεί χρόνο και ενέργεια. Εάν, όμως,
έχουμε συζητήσει ανοιχτά με το σύντροφό μας και έχουμε σαφή εικόνα του τι
θέλουμε να πετύχουμε και προς τα πού να κινηθούμε τότε η επιτυχία είναι πολύ
πιθανή.
Επιπλέον όταν διαπιστώνουμε μία διαφωνία και
αποφασίσουμε να τη συζητήσουμε θα πρέπει να είμαστε καλοπροαίρετοι, ήρεμοι και
ξεκάθαροι στις θέσεις μας. Κατηγορίες, επιθετική στάση και αφορισμοί δεν έχουν
θέση στη συζήτηση, γιατί διαφορετικά θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια σε
καυγά και ρήξη. Αρνητικοί επιθετικοί προσδιορισμοί και φωνές, επίσης θα
οδηγήσουν σε τσακωμό. Χρειάζεται να εξηγήσουμε με σαφήνεια τι μας ενόχλησε και
σε τι διαφωνούμε και να περιγράψουμε πώς νιώθουμε σχετικά με αυτό. Οφείλουμε να
δείχνουμε με όλους τους τρόπους τη διάθεσή μας για εποικοδομητική συζήτηση και
όχι καυγά. Αυτό το πετυχαίνουμε όταν εκφράζουμε την εκτίμηση, το σεβασμό και
την αγάπη μας στο σύντροφό μας κατά τη συζήτηση. Επιβεβλημένο είναι να ακούμε τι μας λέει ο
σύντροφός μας και να μην κάνουμε μονόλογο.
Εάν θέλουμε να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερους
καυγάδες θα πρέπει κατ’ αρχάς να συνειδητοποιήσουμε πράγματα για τον εαυτό μας,
τι μας ενοχλεί και πώς αντιδρούμε όταν είμαστε ενοχλημένοι αλλά και για το
σύντροφό μας και να επιδείξουμε την ηρεμία και την ψυχραιμία, που απαιτούνται
κατά τη συζήτηση της όποιας διαφωνίας μας, έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι
συζητάμε με το σύντροφο και συμπαραστάτη μας και όχι με κάποιον αντίπαλο. Η
κρίση μπορεί να αποδειχτεί θαυμάσια ευκαιρία εάν την αξιολογήσουμε και
αξιοποιήσουμε.
Βίκυ Κάουλα - Σύμβουλος Ψ.Υγείας
e-psychology
Σχόλια