Όταν οι γονείς εκφράζουν ανησυχίες για δυσκοιλιότητα στο
παιδί τους χρειάζεται προσεκτική μελέτη του παιδιού με λήψη λεπτομερούς
ιστορικού και κλινική εξέταση. Η δυσκοιλιότητα των παιδιών είναι ένα πρόβλημα,
που απασχολεί σε πολλές περιπτώσεις τους γονείς.
Πολύ συχνά δεν υπάρχει σοβαρή παθολογία, που υποβόσκει, αλλά
πρόκειται για ένα προσωρινό πρόβλημα, που μπορεί να λυθεί με μερικά σχετικά
απλά μέτρα. Ωστόσο είναι σημαντικό να αποκλείονται σοβαρές άλλες καταστάσεις
μπορούν σπάνια μπορεί να την προκαλούν.
Δυσκοιλιότητα σημαίνει ότι οι κενώσεις του εντέρου είναι
σκληρές και στεγνές, δύσκολες ή οδυνηρές και λιγότερες σε συχνότητα απ' ότι θα
έπρεπε. Η συχνότητα αφόδευσης στα βρέφη είναι περίπου 4 φορές την ημέρα. Στην
ηλικία των 2 ετών μειώνεται στις 2 φορές την ημέρα και στην ηλικία των 4 ετών,
τα περισσότερα παιδιά αφοδεύουν 1 φορά την ημέρα.
Η δυσκοιλιότητα στα παιδιά οφείλεται στις πλείστες
περιπτώσεις σε προβλήματα, που έχουν σχέση με τη διατροφή. Οι γονείς πρέπει να
έχουν υπόψη τους, ότι η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας χρειάζεται υπομονή και
ότι κάποτε χρειάζονται πολλοί μήνες για την επίλυση του προβλήματος
Τα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας
Η δυσκοιλιότητα κάνει τις κενώσεις του εντέρου οδυνηρές. Το
παιδί φοβάται με αποτέλεσμα να προσπαθεί να μη κάνει κενώσεις. Το γεγονός αυτό
επιδεινώνει την κατάσταση και το παιδί μπαίνει σ' ένα φαύλο κύκλο επιδείνωσης.
Η δυσκοιλιότητα χαρακτηρίζεται από την απουσία κενώσεων για
μερικές μέρες ή κενώσεις μια φορά την ημέρα οι οποίες είναι σκληρές και στεγνές
Κάποτε μπορεί να υπάρχουν κοιλιακοί πόνοι, ναυτία και εμετοί.
Η απώλεια βάρους μπορεί να υπάρχει, όταν η δυσκοιλιότητα
είναι αιτία υποσιτισμού του παιδιού ή συσχετίζεται με μια σοβαρότερη ασθένεια.
Η παρουσία υγρών ή στερεών αφυδατωμένων κοπράνων στα
εσώρουχα του παιδιού είναι ένα σημείο, που δείχνει ότι συσσωρεύονται κόπρανα
στο ορθό τμήμα του χοντρού εντέρου του παιδιού, όπως στη δυσκοιλιότητα.
Οι αιτίες της δυσκοιλιότητας
Όταν ένα παιδί δεν έχει στη διατροφή του αρκετές φυτικές
ίνες, δεν πίνει αρκετό νερό και άλλα υγρά, εάν δεν εξασκείται σωματικά σε
ικανοποιητικό βαθμό, τότε οι πιθανότητες του να παρουσιάσει δυσκοιλιότητα είναι
περισσότερες.
Σε ορισμένα παιδιά, επειδή για διάφορους λόγους δεν
πηγαίνουν στο αποχωρητήριο όταν τους εκδηλώνεται η ανάγκη, τότε μπορεί να
εγκατασταθούν μηχανισμοί που οδηγούν στη δυσκοιλιότητα. Για παράδειγμα μπορεί
να ντρέπονται ή να μην θέλουν να χρησιμοποιήσουν ένα δημόσιο αποχωρητήριο,
μπορεί να μην θέλουν να πάνε στο αποχωρητήριο εάν δεν νιώθουν την παρουσία ενός
από τους γονείς τους ή ακόμη να μην θέλουν να διακόψουν από το παιγνίδι τους.
Είναι σημαντικό να μη ξεχνούμε ότι σε κάποιες λιγότερο
συχνές περιπτώσεις η δυσκοιλιότητα μπορεί να είναι η έκφραση μιας άλλης
σοβαρότερης ασθένειας (οργανικής ή λειτουργικής) ή ακόμη να οφείλεται στη λήψη
κάποιων φαρμάκων.
Οι ανησυχητικές περιπτώσεις δυσκοιλιότητας
Σε ορισμένες περιπτώσεις η δυσκοιλιότητα μπορεί να είναι η
εκδήλωση μιας άλλης σοβαρότερης ασθένειας. Το παιδί πρέπει οπωσδήποτε να
εξετάζεται από το γιατρό στις ακόλουθες περιπτώσεις:
1. Εάν τα επεισόδια της δυσκοιλιότητας διαρκούν περισσότερο
από 3 εβδομάδες
2. Εάν η δυσκοιλιότητα είναι τόσο ενοχλητική που το παιδί
δεν μπορεί να λάβει μέρος στις συνήθεις δραστηριότητες
3. Εάν εμφανίζονται μικρές οδυνηρές ραγάδες (γραμμωτές
πληγές ή διακοπές της συνέχειας του δέρματος) στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό
του παιδιού
4. Εάν εμφανίζονται τμήματα της βλεννογόνου του εντέρου έξω
από τον πρωκτό, όπως στις αιμορροΐδες
5. Όταν το κανονικό σπρώξιμο δεν είναι αρκετό για βγουν προς
τα έξω τα κόπρανα του παιδιού
6. Όταν εξέρχονται από μόνα τους υγρά ή μαλακά κόπρανα, από
τον πρωκτό του παιδιού.
Το ιστορικό του παιδιού, η κλινική εξέταση και ορισμένες
συμπληρωματικές εξετάσεις που πιθανόν να κρίνει αναγκαίες ο γιατρός του παιδιού
θα μπορέσουν να διευκρινίσουν κατά πόσο υπάρχει μια λειτουργική ή πολύ
σπανιότερα μια οργανική ανωμαλία (μεγάκολο, ασθένεια Hirschprung, ογκολογικό ή
νευρολογικό πρόβλημα, συγγενείς ανωμαλίες) για την οποία θα χρειαστεί
εξειδικευμένη και εξατομικευμένη προσέγγιση.
Η θεραπεία της δυσκοιλιότηταs
Η χρήση φαρμάκων για τη διευκόλυνση της αφόδευσης και για
την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, δεν πρέπει να γίνεται αλόγιστα ή και με
πρωτοβουλία των γονιών ή αυτών που φροντίζουν τα παιδιά. Τα καθαρτικά και άλλα
ανάλογα φάρμακα να χρησιμοποιούνται μόνο κατόπιν συμβουλής από το γιατρό.
Η μακροχρόνια λήψη καθαρτικών μπορεί να είναι επικίνδυνη.
Επίσης είναι αναγκαίο να διερευνάται κατά πόσο κάποιο φάρμακο που πιθανόν να
λαμβάνει το παιδί, έχει ως παρενέργεια τη δυσκοιλιότητα.
Η τακτική σωματική άσκηση διευκολύνει τις κινήσεις του
εντέρου. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι τα παιδιά που έχουν υπερβολικό βάρος
σώματος ή που είναι παχύσαρκα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι
δυσκοίλια. Η θεραπεία που πρέπει να χορηγηθεί εξαρτάται από την ηλικία του
παιδιού και από την σοβαρότητα του προβλήματος.
Σε αρκετές περιπτώσεις η κατανάλωση περισσότερων φρούτων,
λαχανικών, σιτηρών ολικής αλέσεως δίνουν στο παιδί περισσότερες φυτικές ίνες με
αποτέλεσμα να διευκολύνεται η κένωση. Επίσης όταν το παιδί πίνει περισσότερο
νερό και άλλα υγρά και έχει περισσότερη φυσική σωματική δραστηριότητα τότε το
πρόβλημα μπορεί να λυθεί.
Κάποτε μπορεί σε μερικά παιδιά να χρειαστεί να γίνει ένας
υποκλυσμός για να αφαιρεθούν τα σκληρά κόπρανα και να βοηθηθεί το παιδί. Μπορεί
επίσης να χορηγηθούν και καθαρτικά φάρμακα για να μαλακώσουν τα κόπρανα και να
προληφθούν νέα επεισόδια. Όμως προσοχή, τα καθαρτικά μπορεί να είναι επικίνδυνα
για τα παιδιά και πρέπει να χορηγούνται μόνο κάτω από την επίβλεψη του γιατρού.
Οι αλλαγές στη διατροφή, που πρέπει να γίνονται παράλληλα με
τα άλλα μέτρα αντιμετώπισης, να γίνονται με την καθοδήγηση του γιατρού του
παιδιού. Είναι καλό να εμπλουτίζεται η διατροφή του παιδιού με τρόφιμα που
συμβάλλουν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας:
1. Αύξηση των υγρών που λαμβάνει το παιδί καθημερινά όπως
νερό και από άλλες πηγές όπως φρούτα (μήλα και αχλάδια, χυμοί, δαμάσκηνου εάν
είναι δυνατόν)
2. Αύξηση του περιεχομένου της διατροφής του παιδιού σε
φυτικές ίνες και πίτουρο
3. Μεγαλύτερη κατανάλωση φρέσκων φρούτων μαζί με τη φλούδα
τους (μήλα, αχλάδια, σταφύλια) και φρούτων με ψηλή περιεκτικότητα σε νερό
(καρπούζι, πεπόνι)
4. Ωμά λαχανικά (σέλινο, μαρούλι, ντομάτες, αγγούρι)
5. Όσπρια
6. Σταφίδες
7. Δαμάσκηνα, Σύκα
8. Δημητριακά ολικής αλέσεως, τεμαχισμένα δημητριακά
9. Καλαμπόκι, σε παιδιά άνω των 5 ετών (για λόγους αποφυγής
εισδοχής ξένου σώματος στο αναπνευστικό σύστημα)
10. Σούπες λαχανικών.
Οι γονείς, που δικαιολογημένα ανησυχούν, όταν διαπιστώνουν
ότι το παιδί τους παρουσιάζει δυσκοιλιότητα, πρέπει να συμβουλεύονται αρχικά
τον παιδίατρο τους. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η δυσκοιλιότητα είναι ένα πολύ
συχνό πρόβλημα στα παιδιά. Οι γονείς με τη βοήθεια του παιδίατρου τους, μπορούν
να διερευνήσουν κατά πόσο η δυσκοιλιότητα οφείλεται σε κάποια νόσο, γεγονός το
οποίο είναι σπάνιο.
Ο παιδίατρος πρέπει να αποκλείσει, έστω και εάν αυτό είναι και
σπάνιο, το ενδεχόμενο ύπαρξης οποιασδήποτε οργανικής πάθησης που μπορεί να
κρύβεται πίσω από ένα πρόβλημα δυσκοιλιότητας.
Οι γονείς και όσοι φροντίζουν βρέφη και παιδιά είναι καλό να
γνωρίζουν ότι μερικές απλές αλλαγές, που μπορούν να γίνουν με προσοχή στη
διατροφή των παιδιών, είναι δυνατόν να περιορίζουν ή να διορθώνουν το πρόβλημα
της δυσκοιλιότητας στις πλείστες περιπτώσεις.
medlook
Σχόλια