Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μύκητες γεννητικών οργάνων: 6 συχνές αιτίες στις γυναίκες



Η φαγούρα, ο πόνος στο σεξ και το τσούξιμο είναι μερικά μόνο από τα ενοχλητικά συμπτώματα που συνοδεύουν τη λοίμωξη των γεννητικών οργάνων από μύκητες.
Εντοπίζοντας τη βασική αιτία του προβλήματος, οι γυναίκες μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες μυκητίασης.

Δείτε έξι από τις συχνότερες αιτίες ανάπτυξης μυκήτων στα γυναικεία γεννητικά όργανα.

1. Ταμπόν
Οι μύκητες αναπτύσσονται ευκολότερα σε περιβάλλοντα όπου επικρατεί υγρασία. Το ταμπόν, όπως και η σερβιέτα, όταν δεν αλλάζονται αρκετά συχνά, παγιδεύουν την υγρασία στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και επιτρέπουν στους μικροοργανισμούς να αναπτυχθούν.

2. Αντιβίωση
Μια αντιβίωση που χορήγησε ο γιατρός για να αντιμετωπιστεί π.χ. μια ουρολοίμωξη μπορεί να απορρυθμίσει τη μικροχλωρίδα των γεννητικών οργάνων, εξουδετερώνοντας απαραίτητα βακτήρια και επιτρέποντας ταυτόχρονα στους μύκητες να αναπτυχθούν. Ένα συμπλήρωμα προβιοτικών συνδυαστικά με την αντιβίωση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της συγκεκριμένης επιπλοκής.

3. Ανεβασμένο ζάχαρο
Ο διαβήτης και ο προδιαβήτης συσχετίζονται με τις συχνές μυκητιάσεις, αφού οι μύκητες τρέφονται από τα σάκχαρα.

4. Πολύ σεξ
Οι συχνές σεξουαλικές επαφές μπορεί να επηρεάσουν το pH του κόλπου και να επιτρέψουν στους μύκητες να αναπτυχθούν υπερβολικά.

5. Στενά εσώρουχα
Τα στενά εσώρουχα, ειδικά εάν είναι κατασκευασμένα από συνθετικό ύφασμα, προωθούν την ανάπτυξη μυκήτων επειδή επιτρέπουν την άνοδο της θερμοκρασίας και την αύξηση των επιπέδων υγρασίας στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

6. Προϊόντα υγιεινής με αρώματα
Σερβιέτες, μαντιλάκια καθαρισμού και ειδικές λοσιόν που περιέχουν αρώματα ενδέχεται να επηρεάσουν το pH το κόλπου, προωθώντας την ανάπτυξη των μυκήτων.

Πηγή: prevention.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α