Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στα σχέδια η πρώτη μεταμόσχευση κεφαλιού!


Η πρώτη μεταμόσχευση ανθρώπινου κεφαλιού από Ιταλό νευροχειρουργό σχεδιάζεται για του χρόνου 


Να κόψεις ένα ανθρώπινο κεφάλι από ένα σώμα και να το μεταφέρεις σε ένα άλλο σώμα, δεν είναι μια διαδικασία για ευαίσθητες ψυχές. Όμως ο ιταλός νευροχειρουργός Σέρτζιο Καναβέρο μάλλον δεν ανήκει σε αυτές, αφού έκανε γνωστό ότι –παρά τις επιφυλάξεις και τις αντιδράσεις άλλων επιστημόνων- θέλει να είναι ο πρώτος που θα κάνει μεταμόσχευση ανθρώπινου κεφαλιού εντός του 2017. Συγκεκριμένα, το κεφάλι ενός παράλυτου από το λαιμό και κάτω να συνδεθεί στο σώμα ενός άλλου εγκεφαλικά νεκρού ανθρώπου.

Ο ιταλός επιστήμων –ο οποίος για πρώτη φορά έκανε γνωστό το 2013 ότι προτίθεται να προχωρήσει σε μεταμόσχευση κεφαλιού- πραγματοποίησε τρεις νέες επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό νευροχειρουργικής “Surgical Neurology International”, παρουσιάζοντας την πρόοδο που έχει κάνει με πειραματόζωα, σε μια προσπάθεια να πείσει τους συναδέλφους του ότι πλέον κατέχει την τεχνογνωσία για να κάνει κάτι ανάλογο και σε ανθρώπους.

Όμως δεν φαίνεται να έχει πείσει τους περισσότερους. Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την προσκόλληση ενός κεφαλιού σε ένα σώμα, είναι η σωστή σύνδεση του νωτιαίου μυελού. Άλλοι επιστήμονες δήλωσαν, σύμφωνα με το “New Scientist” και τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», ότι οι τρεις νέες δημοσιεύσεις από τα πειράματα του Καναβέρο έχουν ελλιπή στοιχεία και δεν αποδεικνύουν ότι όντως είναι σε θέση να προχωρήσει σε ανθρώπους.

Ο Καναβέρο συνεργάζεται στα πειράματά του με μια νοτιοκορεατική επιστημονική ομάδα υπό τον Σι-Γιουν Κιμ του Πανεπιστημίου Κονκούκ. Οι νοτιοκορεάτες γιατροί ισχυρίζονται ότι υπάρχουν επαρκείς πλέον αποδείξεις πως είναι εφικτή η επανασύνδεση του νωτιαίου μυελού με τη βοήθεια ενός χημικού διαλύματος (PEG), που βοηθά στην επανασύνδεση των χιλιάδων νευρώνων.

Σε ένα από τρία νέα πειράματα, σε ένα σκύλο είχε αποκοπεί το 90% περίπου του νωτιαίου μυελού του, αλλά κατέστη δυνατό να επανασυγκολληθεί. Σε δύο μέρες το ζώο κουνούσε τα μπροστινά πόδια του, ενώ σε δύο εβδομάδες τα πίσω.

Στο δεύτερο πείραμα αποκόπηκαν οι νωτιαίοι μυελοί 16 ποντικιών. Στα μισά χορηγήθηκε το εν λόγω χημικό διάλυμα και πέντε από αυτά εμφάνισαν σημάδια επανάκτησης της κινητικότητάς τους, αλλά τρία πέθαναν. Στο τρίτο πείραμα –με τη βοήθεια επιστημόνων από τις ΗΠΑ- έγινε κάτι ανάλογο σε αρουραίους (το διάλυμα αυτή τη φορά είχε ενισχυθεί με νανο-λωρίδες γραφένιου) και ένα ζώο μπόρεσε να περπατήσει ξανά μετά από δύο εβδομάδες.

Ο ιταλός γιατρός θεωρεί ότι έως το τέλος του 2017 θα κάνει την επέμβαση σε άνθρωπο. Ένα νοσοκομείο στο Βιετνάμ έχει ήδη εκδηλώσει προθυμία να φιλοξενήσει την μεταμόσχευση του κεφαλιού. Στο μεταξύ όμως πρέπει να βρεθεί το σώμα ενός δωρητή. Όσο για το κεφάλι, αρκετοί παράλυτοι έχουν προσφερθεί να το παραχωρήσουν.
Ο Άρθουρ Κάπλαν του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης όμως εκτίμησε ότι μια επέμβαση επανασύνδεσης νωτιαίου μυελού σε ανθρώπους δεν μπορεί να γίνει προτού περάσουν τουλάχιστον τρία-τέσσερα χρόνια, ενώ για μια μεταμόσχευση ολόκληρου κεφαλιού θα χρειασθούν επτά ως οκτώ χρόνια κατ’ ελάχιστον. Αλλά και τότε, ελλοχεύει πάντα ο μεγάλος κίνδυνος ότι το σώμα θα απορρίψει το ξένο κεφάλι.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε