Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κατάθλιψη μετά τις διακοπές


Οι καλοκαιρινές διακοπές αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός. Οι ατελείωτες ώρες ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης χάνονται και ο καθένας επιστρέφει στη  δική του πραγματικότητα, η οποία για κάποιους μπορεί να είναι ιδιαίτερα σκληρή και αγχοτική. Η επιστροφή στην καθημερινότητα μπορεί να δημιουργήσει ποικίλα συναισθήματα όπως : νοσταλγία, ονειροπόληση, άγχος, ανησυχία και κατάθλιψη.

Αυτή η παλέτα των συναισθημάτων είναι φυσιολογική, όταν όμως υπάρχει  έντονο το συναίσθημα της θλίψης και συνοδεύεται  από σωματικά συμπτώματα  τότε τα πράγματα είναι ανησυχητικά .

Οι ειδικοί το ονομάζουν «Σύνδρομο κατάθλιψης μετά τις διακοπές(Post –vacation depressionsyndrome)» Τα  συνήθη συμπτώματα που αντιμετωπίζει κάποιος είναι τα εξής: πεσμένη διάθεση, ψυχική κατάπτωση ,θλίψη , υπερβολικό και συχνά αδικαιολόγητο άγχος, ημικρανίες, άρνηση για την εργασία του, απώλεια ή αύξηση βάρους, αϋπνία , στομαχικές διαταραχές, δυσφορία  και ταχυπαλμίες .

Ποιες είναι οι αιτίες του «Συνδρόμου μετά τις διακοπές»
Οι αιτίες αυτού του συνδρόμου είναι ποίκιλες. Οι  γρήγοροι ρυθμοί της ζωής  συχνά δεν  επιτρέπουν   στο άτομο να έχει    μικρές απολαύσεις  και αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι διακοπές να βιώνονται ως αίσθηση ελευθερίας την οποία το άτομο αρνείται να την χάσει και να ξαναγυρίσει στον  καθημερινό  τρόπο ζωής  του. Επίσης οι διακοπές   μπορεί να  λειτουργούν ως αναλγητικό των προβλημάτων  ,των  εσωτερικών  συγκρούσεων  που βιώνει  καθημερινά.  Όταν όμως  επιστρέψει   στην πραγματικότητα όλα έρχονται στην επιφάνεια του ψυχισμού του.

Αποφεύγει να αντιμετωπίσει  τα πραγματικά του προβλήματα και θεωρεί ότι η φυγή είναι η καλύτερη λύση . Δυστυχώς αυτό είναι ένα φρικτό λάθος, και το μόνο το οποίο καταφέρνει είναι τη διαιώνιση των  προβλημάτων του. .Αυτό το σύνδρομο έχει περισσότερες πιθανότητες να εμφανιστεί σε άτομα στα οποία προϋπάρχει κατάθλιψη,  κάποια αγχώδη διαταραχή ή κάποια ψυχική ασθένεια. Αν τα συμπτώματα εμμείνουν  για μεγάλο χρονικό διάστημα το άτομο  δεν θα πρέπει να τα αψηφήσει και θα χρειαστεί να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό .

Πώς να διαχειριστείτε την κατάθλιψη μετά τις διακοπές
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι διαχείρισης  της  ήπιας καταθλιπτικής διάθεσης μετά τις διακοπές.  Πριν το άτομο επιστρέψει στην εργασία του προτιμότερο θα ήταν ν
α υπήρχε ένα διάστημα προσαρμογής        2-3μέρών . Η επιστροφή στην εργασία θα πρέπει να γίνει με ομαλό  τρόπο, για παράδειγμα να ξεκινήσει με εργασίες οι οποίες δεν επιθυμούν ιδιαίτερη πνευματική προσπάθεια. Η συζήτηση  με φίλους , συναδέλφους για ευχάριστα πράγματα όπως για τις διακοπές βοηθούν το άτομο να διατηρήσει την ευδιαθεσία που έχει . 

Ο προγραμματισμός  νέων  μικρών  αποδράσεων κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου θα ήταν ιδιαίτερα βοηθητικός  πριν την έλευση του χειμώνα, εξάλλου ο καιρός στην Ελλάδα ευνοεί για τέτοιου είδους εξορμήσεις .Επίσης θα μπορούσε  το άτομο μετά τη λήξη των καλοκαιρινών διακοπών να βρει νέους τρόπους για  τον καταμερισμό του ελευθέρου του χρόνου, νέες ασχολίες και χόμπι τα οποία θα τον ικανοποιούν και θα του προσφέρουν ψυχική ευεξία.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΝΤΕΚΟΒΑ - ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε