Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα: Ποια είναι τα κατάλληλα παπούτσια


Για τα άτομα που έχουν εμφανίσει οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα, η επιλογή παπουτσιού επηρεάζει σημαντικά τη βάδιση αλλά και τις κρίσεις πόνου.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι η συνηθέστερη μορφή αρθρίτιδας και χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή φθορά του χόνδρου και άλλων ιστών της άρθρωσης. Σύμφωνα με την Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, οι αρθρώσεις που πλήττονται συχνότερα είναι αυτές στα χέρια, τα γόνατα και τους γοφούς.

Δείτε πώς επηρεάζει ο κάθε τύπος παπουτσιού τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας στα γόνατα.
Ποια παπούτσια πρέπει να αποφεύγετε
- Τσόκαρα: Τα τσόκαρα δεν είναι κατάλληλα για τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα, καθώς οδηγούν σε υπερβολική καταπόνηση των αρθρώσεων.
- Ψηλοτάκουνα: Όλα τα παπούτσια με ψηλό τακούνι αυξάνουν την πίεση που ασκείται στα γόνατα και μάλιστα θεωρούνται παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση της οστεοαρθρίτιδας, δείχνει μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2015 στην επιθεώρηση Journal of Orthopaedic Research. Οι γυναίκες με οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα πρέπει να αποφεύγουν να φορούν ψηλοτάκουνα σε καθημερινή βάση, αλλά μπορούν να τα επιλέξουν σε ειδικές περιστάσεις.
- Αθλητικά με έξτρα υποστήριξη στην καμάρα: Η υποστήριξη της καμάρας δεν επιτρέπει την φυσική κλίση του πέλματος προς τα μέσα (πρηνισμός). Η κίνηση αυτή είναι απαραίτητη για να εξουδετερώνονται οι κραδασμοί και να μην φτάνουν ως την άρθρωση του γόνατος.

Ποια παπούτσια να επιλέξετε
- Μαλακά, εύκαμπτα αθλητικά: Τα αθλητικά που μιμούνται την εμβιομηχανική της βάδισης χωρίς παπούτσια είναι ιδανικά για τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα.
- Ίσια παπούτσια: Τα παπούτσια με λεπτή σόλα που κατασκευάζονται από μαλακά υλικά είναι κατάλληλα για τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα, καθώς δεν επιβαρύνουν τα γόνατα και παράλληλα δεν ασκούν πίεση στο πέλμα.
Τα 4 βασικά κριτήρια επιλογής παπουτσιού
- Να είναι κατασκευασμένα από εύκαμπτα υλικά
- Να μην υποστηρίζουν υπερβολικά την καμάρα του ποδιού
- Να είναι κατασκευασμένα από μαλακά υλικά
- Να δίνουν την αίσθηση της βάδισης χωρίς παπούτσια

Πηγή: everydayhealth.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση