Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι κίνδυνοι του καλοκαιριού για τους διαβητικούς


Οι διαβητικοί ασθενείς κινδυνεύουν πιο πολύ να παρουσιάσουν θερμική εξάντληση και στη συνέχεια θερμοπληξία. Πρέπει να είναι ενήμεροι των κινδύνων, που δημιουργεί για αυτούς το καλοκαίρι με τις ψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία. Η αφυδάτωση, η θερμοπληξία και η απορρύθμιση του διαβήτη τους είναι κίνδυνοι που καραδοκούν.

Οι διαβητικοί ασθενείς κινδυνεύουν πιο πολύ να παρουσιάσουν θερμική εξάντληση και στη συνέχεια θερμοπληξία.
Οι ψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού δημιουργούν κίνδυνους για όλους. Όταν μάλιστα, μαζί με τις ψηλές θερμοκρασίας, υπάρχουν ταυτόχρονα και ψηλά επίπεδα υγρασίας, τα προβλήματα επιδεινώνονται.

Οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού κινδυνεύουν πιο πολύ από τις ψηλές θερμοκρασίες και την αυξημένη υγρασία στην ατμόσφαιρα.

Η θερμική εξάντληση και στη συνέχεια η θερμοπληξία είναι σοβαρές καταστάσεις που δημιουργούνται όταν ο οργανισμός του διαβητικού παράγει περισσότερη θερμοκρασία, από όση μπορεί να αποβάλλει.
Η έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ψηλές θερμοκρασίες και η ανεπαρκής πρόσληψη υγρών οδηγούν σε θερμική εξάντληση, που συνοδεύεται, από τα ακόλουθα:

- Κούραση, πονοκέφαλος, ναυτία, ζαλάδες.
- Γρήγορος και αδύνατος καρδιακός παλμός (σφυγμός), πτώση της αρτηριακής πίεσης, ιδιαίτερα όταν ο ασθενής σηκώνεται.
- Κρύο και υγρό δέρμα και ανατριχίλες, έντονη εφίδρωση.
- Μυϊκές κράμπες.

Η θερμοπληξία χαρακτηρίζεται από τα εξής σημεία:
-  Ο καρδιακός παλμός είναι γρήγορος.
-  Το δέρμα γίνεται κόκκινο, ζεστό και ξηρό, λόγω του ότι δεν υπάρχει πλέον εφίδρωση.
-  Αύξηση σε πολύ ψηλά επίπεδα της θερμοκρασίας του σώματος, άνω των 39,5 βαθμών Κελσίου.

Τα συμπτώματα σε ασθενή με θερμοπληξία περιλαμβάνουν:
-  Ρυθμικό πονοκέφαλο.
-  Ζάλη, ναυτία, αναγούλες, αδυναμία.
-  Σύγχυση, αναστάτωση, αποπροσανατολισμό, απώλεια συνείδησης και συγκοπή (λιποθυμία).
-  Κώμα.

Οι διαβητικοί πρέπει να γνωρίζουν για την πρόληψη της θερμοπληξίας:
-  Να πίνουν άφθονα υγρά, για αποφυγή της αφυδάτωσης.
-  Να αποφεύγουν το αλκοόλ, διότι επηρεάζει την ικανότητα του σώματος να ρυθμίζει ορθά τη θερμοκρασία του.
-  Να περιορίζουν την κατανάλωση καφέ, διότι αυξάνει τη διούρηση.
-  Να επιλέγουν τη σκιά και τους χώρους με κλιματισμό.
-  Να προσαρμόζουν την ενδυμασία τους και να φορούν ελαφριά ρούχα, ανοικτού χρώματος.
-  Να προγραμματίζουν με προσοχή τις δραστηριότητες, ιδιαίτερα αυτές που είναι έξω σε ανοικτούς χώρους.
-  Να ρωτούν το γιατρό τους, εάν κάποιο από τα φάρμακα, που παίρνουν αυξάνει τον κίνδυνο αφυδάτωσης ή θερμοπληξίας (ψυχοτρόπα φάρμακα, όπως αλοπεριδόλη και χλωρπρομαζίνη, φάρμακα κατά της νόσου Πάρκινσον, που μειώνουν την εφίδρωση και ηρεμιστικά, όπως οι φαινοθειαζίνες και οι βουτυροφαινόνες).

Εάν νιώθουν, ότι επηρεάζονται από τη ζέστη, μπορεί να κάνουν ένα κρύο ντους και να περιορίζονται σε χώρους με κανονική θερμοκρασία με ανεμιστήρες ή κλιματιστικά.
Να ελέγχουν με προσοχή και επιμέλεια τη γλυκόζη στο αίμα τους. Οι διακυμάνσεις της γλυκόζης αίματος μπορεί να είναι μεγαλύτερο πρόβλημα όταν υπάρχουν ψηλές θερμοκρασίες.


medlook

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η παλινδρόμηση της χολής

Περιγραφή Η παλινδρόμηση της χολής, συμβαίνει όταν η χολή - ένα υγρό που παράγεται στο συκώτι σας - επαναρρέει στο στομάχι και τον οισοφάγο σας (το σωλήνα που συνδέει το στόμα και το στομάχι σας). Η παλινδρόμηση της χολής μπορεί να συνοδεύεται από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Σε αντίθεση με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η παλινδρόμηση της χολής συνήθως δεν μπορεί να ελεγχθεί πλήρως από τις αλλαγές στη διατροφή ή τον τρόπο ζωής. Αντ 'αυτού, η παλινδρόμηση της χολής πιο συχνά διαχειρίζεται με φάρμακα ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, με χειρουργικές επεμβάσεις. Συμπτώματα Η παλινδρόμηση της χολής μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθεί από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια. Τα συμπτώματα που περιλαμβάνει η παλινδρόμηση της χολής είναι: Άνω κοιλιακό άλγος που μπορεί να είναι σοβαρό Η συχνή καούρα - ένα αίσθημα καψίματος στο στήθος σας, που μερικές φορές εξαπλώνεται σε λαιμό σας, μαζί με μια πικρή γεύση στο στόμα σας Ναυτία Εμετός Π

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε

Προσοχή αν δείτε τέτοια σημάδια στο δέρμα σας – Τι να κάνετε

Ονομάζεται και “Ringworm” ή “Tinea”. Είναι η κοινή μυκητιασική λοίμωξη στο δέρμα που συνήθως επηρεάζει διάφορα σημεία σε όλο το σώμα (tinea corporis), το τριχωτό της κεφαλής (tinea capitis), τα πόδια (tinea pedis, ή “πόδι του αθλητή”) και τη βουβωνική χώρα (tinea cruris). Δείτε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την μυκητιασική δερματική λοίμωξη και πώς θα την αναγνωρίσετε στο δέρμα σας: Όχι η πάθηση δεν προκαλείται από κάποιο σκουλήκι. Είναι μια μυκητιασική λοίμωξη που συχνά σχηματίζει ένα εξάνθημα σε σχήμα δακτυλίου. Μπορεί να έχει ένα κόκκινο κέντρο ή κανονικό τόνο του δέρματος στο εσωτερικό του δακτυλίου. Τι προκαλεί την λοίμωξη; Ορισμένοι μύκητες μπορεί να βοηθούν το σώμα, αλλά ένας τύπος δερματόφυτου μύκητα που προκαλεί την λοίμωξη αυτή, ερεθίζει το δέρμα σε μεγάλο βαθμό. Αυτοί οι μύκητες τρέφονται από τους νεκρούς ιστούς του δέρματος σας, τα μαλλιά και τα νύχια. Τα δερματόφυτα ευδοκιμούν σε ζεστές, υγρές περιοχές, όπως οι πτυχώσεις του δέρματος στην περιοχή βουβω