Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παυσίπονα και κίνδυνοι για νεφρούς, συκώτι και στομάχι


Η υπερβολική χρήση παυσίπονων, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στους νεφρούς, στο συκώτι και στο στομάχιΗ υπερβολική χρήση των φαρμάκων εναντίον του πόνου, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στους νεφρούς και στο συκώτι. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις η λήψη υπερβολικών δόσεων, είναι δυνατόν να απειλήσει και τη ζωή.
Υπάρχουν πολλά φάρμακα με αναλγητική δράση που μπορεί κάποιος να προμηθευτεί χωρίς συνταγή. Οι ασθενείς δικαιολογημένα αναζητούν τα φάρμακα αυτά για την αντιμετώπιση κάθε μορφής πόνου.

Όμως πόσο ενημερωμένο είναι το πλατύ κοινό για τους κινδύνους που έχουν τα αναλγητικά φάρμακα;

Το ερώτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο σοβαρό δεδομένου ότι ορισμένοι ασθενείς παίρνουν πιο ψηλές δόσεις από τα εν λόγω φάρμακα με την ελπίδα ότι μεγαλύτερες ποσότητες θα προσφέρουν μεγαλύτερη ανακούφιση.

Παράλληλα υπάρχουν πολλά φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν διαφόρους συνδυασμούς ουσιών με αναλγητική δράση. Το αποτέλεσμα είναι ότι ένας ασθενής που παίρνει από μόνος του φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου, είναι δυνατόν να παίρνει μεγάλες ποσότητες μιας φαρμακευτικής ουσίας χωρίς να το αντιλαμβάνεται.

Οι ψηλές δόσεις ορισμένων παυσίπονων φαρμάκων, μπορεί να είναι ιδιαίτερες τοξικές για το συκώτι. Τέτοια φάρμακα είναι η παρακεταμόλη (paracetamol) και η ακεταμινοφαίνη (acetaminophen) τα οποία συγκαταλέγονται στα πλέον δημοφιλή παυσίπονα.
Article Advertisement 1
Εκτός από την τοξικότητα που δημιουργείται, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η χρόνια λήψη παυσίπονων μπορεί να προκαλέσει σταδιακά βλάβες στους νεφρούς. Στις περιπτώσεις αυτές οι νεφροί γίνονται πιο μικροί, παθαίνουν ατροφία, χάνουν το κανονικό τους σχήμα και έχουν αυξημένη εναπόθεση ασβεστίου.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η λήψη μεγάλων ποσοτήτων παυσίπονων για τουλάχιστο εννέα χρόνια, μπορεί να οδηγήσει σε τελική νεφρική ανεπάρκεια.

Η ασπιρίνη και τα άλλα φάρμακα που ανήκουν στην κατηγορία των μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων όπως το ibuprofen, το ketoprofen, το diclofenac, το naproxen sodium και άλλα μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στο στομάχι, αιμορραγίες στο πεπτικό σύστημα και βλάβες στους νεφρούς.
Ο κίνδυνος αιμορραγίας στο στομάχι λόγω των πιο πάνω φαρμάκων, είναι μεγαλύτερος όταν λαμβάνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επίσης ο κίνδυνος αυτός μεγαλώνει με την αύξηση της ηλικίας (ιδιαίτερα για άτομα άνω των 60 ετών) και αυξάνεται με την ταυτόχρονη λήψη αλκοόλ.

Οι ασθενείς που παίρνουν και άλλα φάρμακα πρέπει να ιδιαίτερα προσεκτικοί. Κάποια φάρμακα όταν λαμβάνονται ταυτόχρονα, μπορούν να έχουν μαζί αρνητική δράση σε όργανα όπως οι νεφροί. Τέτοια παραδείγματα αλληλεπίδρασης είναι η λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων και διουρητικών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψηλής πίεσης.

Ασθενείς που έχουν ήδη προβλήματα στους νεφρούς ή που έχουν προδιάθεση για νεφρικές παθήσεις, είναι περισσότερο ευπαθείς στην αλόγιστη χρήση παυσίπονων.

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να οργανώνουν εκστρατείες διαφώτισης του κοινού για την ορθή χρήση των παυσίπονων. Παλαιότερες εμπειρίες δείχνουν ότι τέτοιου είδους εκστρατείες είναι αποτελεσματικές. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι οι εκστρατείες διαφώτισης των γονέων για τη μη χορήγηση ασπιρίνης σε μικρά παιδιά (λόγω κινδύνου για ηπατοπάθεια, εγκεφαλοπάθεια με σύνδρομο Rey) οι οποίες στέφθηκαν με επιτυχία.

Είναι απαραίτητο οι ασθενείς να γνωρίζουν τι περιέχεται μέσα στα φαρμακευτικά σκευάσματα που παίρνουν. Πρέπει πάντοτε να ενημερώνουν το γιατρό τους και να μην παίρνουν από μόνοι τους ανεξέλεγκτα παυσίπονα φάρμακα.


medlook.net

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ