Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

UNICEF Στοιχεία σοκ: Τριπλασιάστηκαν οι θάνατοι από AIDS μεταξύ των εφήβων από το 2000


Ο αριθμός των θανάτων εφήβων από AIDS έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 15 χρόνια, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η UNICEF. Το AIDS αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των εφήβων στην Αφρική και τη δεύτερη κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των εφήβων σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην πληθυσμιακή ομάδα φορέων του HIV, οι έφηβοι είναι η μόνη ομάδα για την οποία τα ποσοστά θνησιμότητας δεν μειώνονται.
Στην υποσαχάρια Αφρική, την περιοχή με τα υψηλότερα ποσοστά, πλήττονται ως επί το πλείστον τα κορίτσια, αντιπροσωπεύοντας τις 7 στις 10 νέες μολύνσεις στις ηλικίες 15-19 ετών. Ωστόσο, μεταξύ των εφήβων σε αυτή την ηλικιακή ομάδα στην περιοχή, μόλις ο 1 στους 10 κάνει τεστ για τον ιό HIV.

«Είναι ζωτικής σημασίας οι νέοι άνθρωποι που είναι φορείς του ιού HIV να έχουν πρόσβαση σε θεραπεία, φροντίδα και υποστήριξη,» δήλωσε ο Craig McClure, επικεφαλής των παγκόσμιων προγραμμάτων της UNICEF κατά του HIV/AIDS, στo Φόρουμ Κριτικής Σκέψης στο Γιοχάνεσμπουργκ σήμερα. «Ταυτόχρονα, εκείνοι που δεν είναι φορείς του HIV πρέπει να έχουν πρόσβαση στη γνώση και τα μέσα που θα τους βοηθήσουν ώστε να παραμείνουν έτσι.»
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Ενημέρωσης για τα Παιδιά, του Εφήβους και AIDS, της UNICEF λιγότερα από τα μισά παιδιά κάτω των 2 μηνών ελέγχονται για τον ιό HIV. Μόνο το 1 στα 3 από τα 2,6 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 15 ετών που ζουν με τον ιό HIV, είναι σε θεραπεία.

Τα νέα δεδομένα αναφέρουν ότι οι περισσότεροι έφηβοι που πεθαίνουν από ασθένειες που σχετίζονται με το AIDS, μολύνθηκαν από τον ιό HIV όταν ήταν βρέφη, 10 με 15 χρόνια πριν, όταν λιγότερες έγκυες γυναίκες και μητέρες που ζούσαν με τον ιό HIV λάμβαναν αντιρετροϊκά φάρμακα για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού HIV από τη μητέρα στο παιδί. Τα παιδιά αυτά έχουν επιζήσει μέχρι τα εφηβικά τους χρόνια, μερικές φορές χωρίς να γνωρίζουν ότι είναι φορείς του HIV.
Ωστόσο, από το 2000, σχεδόν 30 εκατομμύρια νέες μολύνσεις έχουν αποφευχθεί, κυρίως χάρη στις προόδους στην πρόληψη της μετάδοσης του HIV από τη μητέρα στο παιδί.
Μέχρι το 2014, οι 3 στις 5 έγκυες γυναίκες που ζουν με τον ιό HIV έλαβαν αντιρετροϊκή θεραπεία για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού στα μωρά τους. Αυτό μεταφράζεται σε 60% μείωση των θανάτων που σχετίζονται με το AIDS μεταξύ των παιδιών κάτω των 4 ετών, από το 2000. Αυτές οι προσπάθειες για την εξάλειψη της μετάδοσης από τη μητέρα στο παιδί, θα βοηθήσουν να αλλάξει η πορεία της επιδημίας για την επόμενη γενιά των εφήβων.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι επί του παρόντος μεταξύ των εφήβων (15-19 ετών):
· 26 νέες μολύνσεις συμβαίνουν κάθε ώρα, και
· Περίπου οι μισοί φορείς του HIV είναι σε μόλις έξι χώρες: τη Νότια Αφρική, τη Νιγηρία, την Κένυα, την Ινδία, τη Μοζαμβίκη και την Τανζανία.
«Οι πρόοδοι που έχουμε κάνει για την πρόληψη της μετάδοσης από μητέρα στο παιδί είναι αξιέπαινοι και πρέπει να εορτάζονται,» πρόσθεσε ο Craig McClure, «όμως απαιτούνται άμεσες επενδύσεις ώστε να φθάσει η σωτήρια θεραπεία στα παιδιά και τους εφήβους που έχουν μολυνθεί.»


http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27201&subid=2&pubid=113857066

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συγκρούσεις - Από την ματαίωση των προσδοκιών μας στην ουσιαστική επικοινωνία

Οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις είναι μέρος της ζωής μας, των σχέσεων μας και τελικά μέρος του εαυτού μας. Ακόμα και αυτή τη στιγμή μπορεί να βιώνουμε μία εσωτερική σύγκρουση σκεπτόμενοι αν θέλουμε να συνεχίσουμε να διαβάζουμε αυτό το κείμενο ή όχι. Πότε όμως η διαφωνία εξελίσσεται σε σύγκρουση και κατά πόσο φωτίζει κάποιες σκοτεινές πλευρές της προσωπικότητας μας, μίας σχέσης ή μίας κοινωνίας; Η διαφωνία αναφέρεται κυρίως σε μία διαφορά απόψεων, σε μία ασυμφωνία προσέγγισης ανάμεσα σε δύο πλευρές. Η σύγκρουση όμως είναι κάτι παραπάνω από απλή ασυμφωνία και αποτελεί ένα επίμονο θέμα προστριβής το οποίο έχει διάρκεια. Αφού λοιπόν παραμένει για καιρό, μπορεί να αλλάζει μορφές και να εξελίσσεται προκαλώντας πολλά προβλήματα τα οποία συνιστούν εκφάνσεις του ίδιου ζητήματος. Από αυτή την άποψη η σύγκρουση αντιμετωπίζεται ως μία διαδικασία και έχει 3 ποιοτικές διαβαθμίσεις Α) Η προοπτική να προκύψει σύγκρουση υπάρχει όταν 2 πλευρές έρχονται αντιμέτωπες με δύο ή περισσ

Νοσήματα Σιελογόνων Αδένων

  Οι σιελογόνοι αδένες είναι όργανα που βρίσκονται κατανεμημένοι γύρω από τη στοματική κοιλότητα και παράγουν το σάλιο. Υπάρχουν έξι μείζονες και δεκάδες διάσπαρτοι ελάσσονες σιελογόνοι αδένες. Μείζονες αδένες είναι οι δύο παρωτίδες, οι δύο υπογνάθιοι και οι δύο υπογλώσσιοι. Οι ελάσσονες σιελογόνοι αδένες είναι περίπου 400-700.... Ο αριθμός αυτός διαφέρει από άτομο σε άτομο. Βρίσκονται διασκορπισμένοι σε πολλές θέσεις στο βλεννογόνο του στόματος. Από τοπογραφικής λοιπόν άποψης οι ελάσσονες σιελογόνοι αδένες ταξινομούνται στις παρακάτω ομάδες: α) χειλικοί: βρίσκονται στον υποβλεννογόνιο των χειλέων και είναι μικτοί αδένες β) παρειακοί: αποτελούν συνέχεια των χειλικών προς τις παρειές και είναι και αυτοί μικτοί αδένες γ) οπισθογόμφοι: βρίσκονται στο οπισθογόμφιο τρίγωνο και είναι βλεννώδεις αδένες δ) υπερώιοι: βρίσκονται στην σκληρή, τη μαλθακή υπερώα και τη σταφυλή και είναι αμιγείς βλεννώδεις αδένες ε) γλωσσικοί: διαιρούνται στους πρόσθιους και τους οπίσθιους.

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ