Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι μυϊκές κράμπες: Πότε είναι ανησυχητικές;

Οι μυικές κράμπες προκαλούν δυνατό πόνο.
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι παθαίνουν κάποτε μυϊκές κράμπες. Πρόκειται για ένα πολύ συνηθισμένο πρόβλημα που οφείλεται σε μυϊκούς σπασμούς ή συσπάσεις, σε ένα ή περισσότερους μυς.

Οι μυϊκές κράμπες εκδηλώνονται ξαφνικά, με αθέλητες συσπάσεις των μυών, μετά από σωματική εξάσκηση ή κατά τη νύκτα, διαρκούν από μερικά δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και προκαλούν πολύ δυνατό πόνο.

Οι κράμπες εκδηλώνονται συχνότερα στους μυς του πίσω μέρους της κνήμης (γαστροκνημιαίοι μυς), στους μυς του εμπρόσθιου μέρους των μηρών (τετρακέφαλοι) και στους μυς του πίσω μέρους των μηρών (μηριαίοι δικέφαλοι μυς). Επίσης, είναι συχνές οι κράμπες στα πόδια, χέρια, στα μπράτσα, στην κοιλιά και στο θώρακα.
Στις πλείστες περιπτώσεις, οι κράμπες δεν συσχετίζονται με προβλήματα υγείας. Ωστόσο κάποτε η κατάσταση είναι διαφορετική.

Οι παράγοντες που σχετίζονται με τις μυϊκές κράμπες περιλαμβάνουν:
- Δυσλειτουργία νεύρων, όπως στις βλάβες του νωτιαίου μυελού και στη συμπίεση ρίζας νεύρου, που προέρχεται από το νωτιαίο μυελό και εξέρχεται από τη σπονδυλική στήλη

- Η υπερβολική καταπόνηση μυών

- Η αφυδάτωση

- Η έλλειψη ορισμένων στοιχείων όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο και το κάλιο, εξαιτίας διατροφικών διαταραχών ή λόγω απώλειας των εν λόγω στοιχείων από τους νεφρούς

- Η ανεπαρκής τροφοδότηση των μυών με αίμα

- Η γήρανση, που κάνει τους ηλικιωμένους να είναι πιο επιρρεπείς στο να παθαίνουν κράμπες.

Πότε οι μυϊκές κράμπες πρέπει να ανησυχούν και χρειάζεται να ζητείται η βοήθεια του γιατρού;
- Εάν οι μυϊκές κράμπες γίνονται πολύ σοβαρές

- 'Όταν οι κράμπες συμβαίνουν συχνά

- Εάν οι κράμπες δεν υποχωρούν μετά από την αντιμετώπιση που τους γίνεται

- Όταν οι κράμπες εκδηλώνονται, χωρίς να φαίνεται ότι έχουν προκληθεί από κάποια πρόδηλη αιτία, όπως η σωματική άσκηση ή το σπορ.
- Υπάρχουν διάφορες παθολογικές καταστάσεις, που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για μυϊκές κράμπες.

Οι παθήσεις της κυκλοφορίας του αίματος, των νεύρων, του μεταβολισμού, των ορμονών, της διατροφής όπως επίσης και οι παρενέργειες μερικών φαρμάκων, είναι δυνατόν να προκαλούν μυϊκές κράμπες σε ορισμένους ασθενείς.
Η στένωση αρτηριών (αθηρωμάτωση), οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα, οι χρόνιες μολύνσεις, η κίρρωση του ήπατος, ο ερεθισμός ή η συμπίεση των ριζών των νεύρων που προέρχονται από το νωτιαίο μυελό και διέρχονται από τη σπονδυλική και η νόσος Lou Gehrig (πλάγια αμυοτροφική σκλήρυνση), είναι μεταξύ των πολλών παθήσεων που είναι δυνατόν να προκαλούν μυϊκές κράμπες.


Τι πρέπει να κάνει κάποιος που παθαίνει μυϊκή κράμπα;
- Να σταματά αμέσως οποιαδήποτε δραστηριότητα κάνει και που έχει προκαλέσει την κράμπα

- Να τεντώνει και να κάνει μασάζ, με ήπιο τρόπο στον μυ που παρουσιάζει κράμπα, διατηρώντας τον σε θέση έκτασης, έως ότου η κράμπα να υποχωρήσει

- Επιθέματα ζεστά σε μυς που είναι τεταμένοι ή σκληροί

- Επιθέματα κρύα σε μυς που πονάνε ή είναι ευαίσθητοι.




https://www.medlook.net/2015-Nov-04-04-31-32-3201.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε