Είναι πολύ σημαντικό
να γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα είναι
μια μορφή ενέργειας, που παράγεται από
τον οργανισμό . Στην περίπτωση λοιπόν
που συνεχώς αγνοούμε το συναίσθημα μας
, η ενέργεια του παραμένει εγκλωβισμένη
μέσα μας , και προσπαθεί να βρει διέξοδο.
Έτσι φυσικά εξηγούνται ψυχοσωματικά
συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος ,
πνίξιμο στο λαιμό , εφίδρωση κά.
Αρκετές φορές τα
συναισθήματα μας αποκτούν το πρώτο λόγο
στην ζωή μας , νικώντας κατά κράτος την
λογική. Άλλες φορές πάλι , σκεφτόμαστε
ορθολογικά , προσπαθώντας να τα
διαχειριστούμε , όσο το δυνατόν πιο
ανώδυνα .
Πότε όμως ζούμε ουσιαστικά
καλύτερα ; όταν επιλέγουμε την λογική
ή την ευαισθησία ;
Κι ενώ η ψυχή όπως λένε
ζυγίζει 21 γραμμάρια , μέσα της συνυπάρχουν
τόσα πολλά συναισθήματα που δεν
υπολογίζονται με αριθμούς. Ήδη από την
ενδομήτρια ζωή μας , νιώθουμε δύο
τουλάχιστον αποχρώσεις των συναισθημάτων
μας , την ευχαρίστηση και την δυσαρέσκεια.
Αν λοιπόν τα συναισθήματα γεννιούνται
μαζί μας , εμείς γιατί προσπαθούμε να
τα αποφύγουμε ή ακόμα καλύτερα να τα
αποκωδικοποιήσουμε και να τα τιθασεύσουμε
;
Είναι γεγονός ότι κάθε
συναίσθημα εξυπηρετεί την επιβίωση
και την επικοινωνία. Έξι είναι οι βασικές
συγκινήσεις , που μας βοηθούν από την
αρχή της ζωής μας να σχετιστούμε με τους
γύρω μας.
Η αηδία , ο θυμός ,
ο φόβος , η θλίψη , η έκπληξη , και η χαρά
Οι βασικές αυτές
συγκινήσεις βιώνονται από όλους και γι
αυτό κατά την Μπετίνα Ντάβου , καθηγήτρια
ψυχολογίας , ονομάζονται οικουμενικές.
Σίγουρα βέβαια , ο κάθε ένας από εμάς
θα θελε να εξαλείψει τον θυμό , τον φόβο
και την θλίψη , όμως προτού το ευχηθεί
αυτό , είναι καλό να γνωρίζει ότι , όλα
τα συναισθήματα , εξυπηρετούν ένα
συγκεκριμένο σκοπό. Οπότε , ποτέ δεν
νιώθουμε κάτι χωρίς κάποιο λόγο.
Πάρα πολλές έρευνες
δείχνουν ότι συνήθως επιλέγουμε – συχνά
ασυνείδητα – αυτό που μας ελκύει
περισσότερο και εκ των υστέρων επινοούμαι
τρόπους να δικαιολογήσουμε την επιλογή
μας. Φυσικά είναι σχεδόν αδύνατο να
αποφασίσουμε για κάτι απομονώνοντας
το συναίσθημα , όμως για να αμυνθούμε
,ενεργοποιούμε αρκετά συχνά τους
ψυχικούς μηχανισμούς μας ώστε να
διαχειριστούμε μία κατάσταση που μας
φορτίζει . Με την λέξη διαχείριση
εννοούμαι την προσπάθεια μας να
προσαρμόσουμε τα συναισθήματα μας,
στους κοινωνικούς κανόνες που πολλές
φορές μας ορίζουν πως πρέπει να
αισθανόμαστε , καθώς και τον βαθμό που
μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα
αυτά .
Είναι πολύ σημαντικό
να γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα είναι
μια μορφή ενέργειας, που παράγεται από
τον οργανισμό . Στην περίπτωση λοιπόν
που συνεχώς αγνοούμε το συναίσθημα μας
, η ενέργεια του παραμένει εγκλωβισμένη
μέσα μας , και προσπαθεί να βρει διέξοδο.
Έτσι φυσικά εξηγούνται ψυχοσωματικά
συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος ,
πνίξιμο στο λαιμό , εφίδρωση κά.
Ωστόσο καθημερινά
βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλές
καταστάσεις στις οποίες η αυθόρμητη
έκφραση των συναισθημάτων μας μπορεί
να χει συνέπειες στις σχέσεις μας με το
περιβάλλον . Προφανώς λοιπόν θα χρειαστούμε
, να διαχειριστούμε τα συναισθήματα
μας ή ακόμα καλύτερα να ρυθμίσουμε την
ένταση τους , ώστε να μπορέσουμε να τα
εκφράσουμε όσο πιο εποικοδομητικά
μπορούμε. Μια πολύ καλή ιδέα για να το
καταφέρουμε , είναι να αντιλαμβανόμαστε
την πραγματικότητα με γνώμονα τα
εξωτερικά ερεθίσματα , και να προσπαθούμε
να εκτονώνουμε την ενέργεια τους ,
εκφράζοντας κάθε φορά το συναίσθημα
μας με ειλικρίνεια και απλότητα.
Η ισορροπία λοιπόν;
Ρευστή .. και η εναλλαγή μεταξύ της
λογικής σε συνδυασμό με την ευαισθησία, απόλυτα απαραίτητη!
Σχόλια