Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το διάστρεμμα δεν είναι πάντοτε αθώο



Το διάστρεμμα αστραγάλου είναι η πιο συνηθισμένη αλλά και πιο παραμελημένη κάκωση των αρθρώσεων. Για τους περισσότερους δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από «ένα απλό στραμπούληγμα», με επακόλουθο να μην το αντιμετωπίζουν με τη σοβαρότητα που αρμόζει. Η αμέλεια αυτή όμως μπορεί να έχει συνέπειες, με συνηθέστερες τη μακροχρόνια αδυναμία και την αστάθεια του αστραγάλου, καθώς και τα επαναλαμβανόμενα διαστρέμματα.

Πριν από λίγους μήνες, στη διάρκεια του ετησίου συνεδρίου της αμερικανικής Εθνικής Εταιρείας Προπονητών επιστήμονες παρουσίασαν τα έως τώρα ευρήματα για τις μεθόδους που μπορεί να αποτρέψουν τα επαναλαμβανόμενα διαστρέμματα αστραγάλου. Η λύση είναι μία: να αφήνετε στους αστραγάλους σας όσο χρόνο χρειάζονται για να επουλωθούν- χρονικό διάστημα που είναι σαφώς πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι νομίζουν οι περισσότεροι.

Οι συνέπειες
«Το 30-40% των ανθρώπων με απλά διαστρέμματα αστραγάλου καταλήγουν να αντιμετωπίζουν χρόνιο πρόβλημα, επειδή δεν αντιμετώπισαν το αρχικό διάστρεμμα όπως έπρεπε», λέει η δρ Τρίσια Χούμπαρντ, από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.

«Οι περισσότερες μελέτες έχουν δείξει πως στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο αστράγαλος πρέπει να ακινητοποιείται αμέσως και για όσον καιρό χρειάζεται, ώστε να προστατευθεί η άρθρωση και να επιτραπεί στους επίσης τραυματισμένους συνδέσμους να ιαθούν. Για τα μικρά διαστρέμματα απαιτείται ακινητοποίηση για 1 εβδομάδα τουλάχιστον, για τα μέτριας βαρύτητας 10-14 ημέρες και για τα σοβαρά 4 έως 6 εβδομάδες».
Ωστόσο οι περισσότεροι από εμάς, λένε «απλό στραμπούληγμα είναι, θα περάσει», οπότε με λίγο πάγο και έναν ελαστικό επίδεσμο στέκονται πάλι στα πόδια τους μέσα σε λίγες μέρες. Αυτό όμως είναι μεγάλο λάθος, κατά τη δρα Χούμπαρντ.

«Η απουσία του πόνου δεν αποτελεί ασφαλή ένδειξη πως κάποιος είναι έτοιμος να επιστρέψει στις καθημερινές δραστηριότητές του», λέει.

Τέσσερα βήματα για γρήγορη ανάρρωση
O αστράγαλος σταθεροποιείται από ένα δίκτυο ελαστικών ινών οι οποίες σχηματίζουν τους συνδέσμους. Το διάστρεμμα συμβαίνει όταν ένας ή περισσότεροι σύνδεσμοι τεντώνονται πέρα από το φυσιολογικό όριό τους. Στα σοβαρά διαστρέμματα, οι σύνδεσμοι παθαίνουν μερική ή ολική ρήξη.

Στα διαστρέμματα, το κάτω μέρος του ποδιού στρέφεται προς τα μέσα ή προς τα έξω σε έναν μη φυσιολογικό βαθμό σε αναλογία με τον αστράγαλο. Αυτό συνήθως οφείλεται σε στραβοπάτημα, στο πάτημα ενός αντικειμένου που δεν έχουμε δει ή όταν βρεθεί ξαφνικά μπροστά μας μια λακκούβα.

Στους αθλητές, συχνές αιτίες είναι το στραβοπάτημα κατά την «προσγείωση» έπειτα από ένα άλμα ή ριμπάουντ, το πάτημα του ποδιού άλλου παίκτη και η ανάγκη για πολύ γρήγορη αλλαγή κατεύθυνσης (όπως συμβαίνει στο τένις, στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο).

Η θεραπεία για το διάστρεμμα αστραγάλου πρέπει να αρχίζει αμέσως μετά τον τραυματισμό και να περιλαμβάνει:

1. ανάπαυση
2. τοποθέτηση ψυχρών επιθεμάτων (το πολύ επί 20 λεπτά την ώρα, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος βλάβης των ιστών από τον πάγο)
3. ανύψωση του άκρου (πάνω από το επίπεδο της καρδιάς), και
4. περίδεση. Εννοείται πως αμέσως μετά τις πρώτες βοήθειες, πρέπει να ελέγξει το πόδι γιατρός, ώστε να αποφανθεί τι είδους βλάβη έχει συμβεί, πόσον καιρό πρέπει να διαρκέσει η ακινητοποίηση και αν και τι είδους άλλη θεραπεία απαιτείται (από αντιφλεγμονώδη φάρμακα και γύψο έως δεκανίκια και φυσικοθεραπείες).


Η ακινητοποίηση με γύψο ή άλλο σκληρό υλικό δίνει στους συνδέσμους την ξεκούραση που χρειάζονται για να επουλωθούν και μειώνει τον κίνδυνο να επιδεινωθεί το πρόβλημα. Ακόμα και η πλήρης ρήξη του συνδέσμου μπορεί να επουλωθεί δίχως εγχείρηση, εάν η ακινητοποίηση γίνει σωστά. Ωστόσο δεν πρέπει να το παρακάνει κανείς και να ακινητοποιήσει το πόδι του πολύν καιρό, ενώ έπειτα από μία εβδομάδα συνιστώνται κάποιες ασκήσεις του ποδιού ώστε να αποφευχθεί η ατροφία και η δυσκαμψία των μυών.

ygeia.tanea

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Αυτά είναι τα 4 μηνύματα που μας στέλνουν οι βουλωμένες αρτηρίες

Η πρόληψη της καρδιακής νόσου είναι ο κύριος στόχος των καρδιολόγων, αν και επιμένουν ότι η έγκαιρη διάγνωση είναι η καλύτερη μέθοδος…. Έρευνες αναφέρουν ότι σχεδόν το 80% των καρδιακών παθήσεων μπορούν να προβλεφθούν με μικρές καθημερινές αλλαγές. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια σιωπηλά σημάδια που πρέπει να μας προϊδεάσουν ότι οι αρτηρίες μας ενδεχομένως να είναι φραγμένες. Στυτική δυσλειτουργία Οι άνδρες έχουν ένα ενσωματωμένο σύστημα προειδοποίησης για τη σιωπηλή στεφανιαία νόσο. Η αδυναμία ή η δυσκολία στυτικής λειτουργίας ενδεχομένως να είναι ένα σημάδι φραγμένων αρτηριών στην πύελο, ενδείξεις μίας επικείμενης καρδιακής προσβολής. Υπάρχουν, κατά μέσον όρο, τρία έως πέντε έτη μεταξύ της έναρξης των στυτικών δυσλειτουργιών και της διαπίστωσης της στεφανιαίας νόσου. Χρόνος ικανός, για να εντοπίσει ο γιατρός σας το πρόβλημα και να εργαστείτε από κοινού για την πρόληψη των καρδιακών ζητημάτων. Φαλάκρα Σε μια νέα εμπεριστατωμένη μελέτη, που διεξήχθη σε σχεδόν 37.000 άνδρε

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι