Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αποβολή στην εγκυμοσύνη: Οι συχνότερες αιτίες και πώς να τις αποφύγετε



Οι πιθανότητες να αποκτήσει η γυναίκα ένα υγιές μωρό από τη στιγμή που θα μείνει έγκυος είναι 80%, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά, με τις αποβολές να καλύπτουν το 12-15% των διαγνωσθέντων κυήσεων (τα ποσοστά ίσως είναι μεγαλύτερα αν υπολογίσει κανείς και τις πρώιμες αυτόματες εκτρώσεις που συχνά είναι δύσκολο να διαγνωσθούν). Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μεγαλύτερη συχνότητα αποβολών συμβαίνει μεταξύ 8ης και 12ης εβδομάδας.

Σύμφωνα με τον μαιευτήρα-χειρουργό γυναικολόγο κ. Αλέξανδρο Αρμενιάκο «τα αίτια των αποβολών σε μεγάλο ποσοστό είναι ανεξήγητα. Γι'αυτό και η πρώτη φορά που μία γυναίκα θα αποβάλει συνήθως αποτελεί τυχαίο γεγονός.» Από την δεύτερη αποβολή και μετά, όμως, ο γυναικολόγος οφείλει να διερευνήσει σε βάθος ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα, ώστε να μπορέσει να διορθωθεί και να αποκτήσει η γυναίκα ένα υγιές μωρό. Έτσι, εμπειρικά έχει βρεθεί πως τα συχνότερα αίτια αποβολών σήμερα είναι τα εξής:

1. Χρωμοσωμικές ανωμαλίες
Οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες ευθύνονται για τουλάχιστον το 60% των αποβολών και έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι τα χρωμοσώματα του πατέρα δεν ταιριάζουν με αυτά της μητέρας. Μερικές φορές, λοιπόν, όταν το ωάριο ή το σπερματοζωάριο που συναντιούνται έχει κάποιο ελάττωμα, το προκύπτον έμβρυο έχει μια χρωμοσωμική ανωμαλία και η κύηση συνήθως οδηγεί σε αποβολή. Τα ζευγάρια που βιώνουν δύο ή περισσότερες αποβολές στη σειρά μερικές φορές μαθαίνουν, μέσα από ιατρικές εξετάσεις, πως έχουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες που μπορεί να μην επηρεάζουν τους ίδιους, αλλά εμποδίζουν μια εγκυμοσύνη να εξελιχθεί.

Αντιμετώπιση:
Αν πρόκειται για πρώτη αποβολή δεν χρειάζεται να πανικοβληθείτε. Οι πιθανότητες να αποκτήσετε ένα υγιές μωρό σε επόμενη εγκυμοσύνη είναι με το μέρος σας. Αν, ωστόσο, προκύψει κι άλλη αποβολή θα χρειαστεί να γίνουν εξετάσεις σας εσάς και τον σύντροφό σας προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχει ζήτημα χρωμοσωμικής ανωμαλίας. Κι αν υπάρχει, ο μόνος τρόπος για να τεκνοποιήσετε θα είναι πλέον μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης. Όπως λέει ο κ. Αρμενιάκος, «στην εξωσωματική μπορεί να γίνει έλεγχος του εμβρύου που θα εμφυτευθεί. Στον έλεγχο θα κρατήσουμε τα έμβρυα που δεν παρουσιάζουν χρωμοσωμική ανωμαλία, με αποτέλεσμα η γυναίκα να μπορέσει να αποκτήσει ένα υγιές μωρό».

2. Ανωμαλίες της μήτρας ή του τραχήλου
Αν η μήτρα της γυναίκας έχει «αφύσικο» σχήμα ή χωρίζεται (διάφραγμα της μήτρας), η αποβολή συμβαίνει επειδή το έμβρυο, είτε δεν μπορεί να εμφυτευτεί ή τη στιγμή που εμφυτεύεται, δεν μπορεί να πάρει την τροφή που χρειάζεται για να επιβιώσει. Από την άλλη, ο εξασθενημένος ή αδύναμος τράχηλος είναι ένας ακόμη λόγος που μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή, ειδικά προς το τέλος του πρώτου τριμήνου οπότε το έμβρυο έχει μεγαλώσει αρκετά. Τότε, αν ο τράχηλος είναι αδύναμος, δεν μπορεί να κρατήσει το έμβρυο.

Αντιμετώπιση:
Ο κ. Αρμενιάκος εξηγεί ότι σε περίπτωση ανατομικού προβλήματος της μήτρας (ή πολύποδα ή κάποιων συμφύσεων) ο γυναικολόγος πραγματοποιεί υστεροσκόπηση, προκειμένου να το διορθώσει. Όσο για την περίπτωση του εξασθενημένου τραχήλου, ο γιατρός μπορεί να τον κρατήσει κλειστό με περίδεση. Μπορεί, επίσης, η έγκυος να χρειαστεί ξεκούραση στο κρεβάτι ή στο νοσοκομείο για ένα μέρος της εγκυμοσύνης της.

3. Ανοσολογικές διαταραχές
Ο κ. Αρμενιάκος εξηγεί ότι το σώμα της γυναίκας αντιλαμβάνεται το σπέρμα ως ένα ξένο σώμα. Για να παραμείνει, λοιπόν, το έμβρυο, το οποίο αποτελεί ένα άλλο μόσχευμα, μέσα στη μήτρα, χρειάζεται μία ολόκληρη διαδικασία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αν το έμβρυο δεν γίνεται αποδεκτό από το σώμα της γυναίκας, η εγκυμοσύνη καταλήγει σε αποβολή.

Αντιμετώπιση:
Τα καλά νέα είναι, σύμφωνα με τον κ. Αρμενιάκο, ότι υπάρχει θεραπεία σε περίπτωση τέτοιων καθ' έξιν αποβολών: Η γυναίκα θα χρειαστεί να κάνει αντιπηκτικές ενέσεις καθ'όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και έτσι το κύημα θα διατηρηθεί.

4. Προβλήματα θυρεοειδούς που δεν έχουν θεραπευτεί και μη ελεγχόμενος διαβήτης
Ο θυρεοειδής που δεν έχει διορθωθεί είναι μία σημαντική αιτία αποβολής, όπως λέει ο κ. Αρμενιάκος, ιδιαίτερα στις 8-10 εβδομάδες, ενώ στην περίπτωση του διαβήτη η αποβολή είναι πιο σπάνια –εκτός αν πρόκειται για διαβήτη τύπου 1, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει τέτοιες ανωμαλίες.

Αντιμετώπιση:
Αν η γυναίκα έχει διαπιστωμένο πρόβλημα θυρεοειδούς ο ενδοκρινολόγος της θα πρέπει να αυξήσει τη δόση του φαρμάκου της (Τ4) κατά το διάστημα της εγκυμοσύνης της. Αντίστοιχα, αλλαγή στην θεραπευτική αγωγή θα πρέπει να γίνει και σε περίπτωση διαβήτη.

5. Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS)
Ο κ. Αρμενιάκος σημειώνει ότι οι πολυκυστικές ωοθήκες συνήθως δημιουργούν πρόβλημα στη σύλληψη ή μέχρι τουλάχιστον να χτυπήσει η καρδιά του εμβρύου. Και αυτό γιατί τα ανδρογόνα που έχουν οι γυναίκες με πολυκυστικές δε δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για να επιβιώσει το έμβρυο.

Αντιμετώπιση:
«Σε γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν συνήθως χορηγούμε προγεστερόνη», λέει ο κ. Αρμενιάκος.

6. Βακτηριακές λοιμώξεις
Ορισμένα βακτήρια, τα οποία μολύνουν τη μήτρα και ερεθίζουν το ενδομήτριο, μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στις γυναίκες, όπως αυξημένο κίνδυνο αποβολής.

Αντιμετώπιση:
Ο μόνος τρόπος για να διαπιστώσετε αν εσείς ή ο σύντροφός σας μεταφέρετε τα βακτήρια αυτά είναι να κάνετε εξετάσεις, κυρίως καλλιέργεια κολπικού υγρού, η οποία έτσι κι αλλιώς πρέπει να γίνεται στην αρχή κάθε εγκυμοσύνης. Αν η γυναίκα δεν συνεχίσει να έρχεται σε επαφή με τα επικίνδυνα βακτήρια (π.χ. μέσω σεξουαλικών επαφών), η λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα με αντιβιοτικά.

7. Τρόπος ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ, φάρμακα, περιβαλλοντικές τοξίνες)
«Το αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης απαγορεύεται!» τονίζει ο κ. Αρμενιάκος. Όσο για το κάπνισμα, εξηγεί ότι μπορεί να μην προκαλέσει απαραίτητα αποβολή, όμως σίγουρα επιβαρύνει την ανάπτυξη του εμβρύου, καθώς η νικοτίνη διαπερνά τον πλακούντα και εμποδίζει την παροχή αίματος σε αυτόν. Επιπλέον, έρευνες έχουν αποδείξει ότι τόσο η λήψη ορισμένων φαρμάκων, ναρκωτικών ή η συχνή επαφή με περιβαλλοντικές τοξίνες (π.χ. φυτοφάρμακα) οδηγεί σε υψηλότερο ποσοστό αποβολών, για άγνωστους ωστόσο λόγους.

Αντιμετώπιση:
Διακόψτε όλες τις βλαβερές συνήθειες όταν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος.


mama365 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α