Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων - Μία πάθηση με πολλά πρόσωπα




Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων είναι μια πάθηση που, αν και δεν απειλεί τη ζωή, επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητά της. Υπολογίζεται ότι μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της ζωής της έχει περίπου 10% πιθανότητες να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων είναι μια γυναικολογική κήλη που οφείλεται σε χαλάρωση ή εξασθένηση των μυών και των συνδέσμων που στηρίζουν τη μήτρα και τον κόλπο. Συχνά, εμφανίζεται μετά τον τοκετό, λόγω τραύματος στην περιοχή της πυέλου, μετά από χρόνια καταπόνηση (βάρη, βήχας, δυσκοιλιότητα κλπ) ή εξαιτίας του γήρατος. Εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, ανάλογα με το όργανο που επηρεάζεται:

Κυστεοκήλη: Ονομάζεται και «πεσμένη ουροδόχος κύστη». Εμφανίζεται όταν χαλαρώνει η στήριξη μεταξύ του κόλπου και της ουροδόχου κύστης, με αποτέλεσμα η τελευταία να προβάλει στον κόλπο.

Ορθοκήλη: Συμβαίνει ό,τι ακριβώς και με την κυστεοκήλη με τη διαφορά ότι αντί για την ουροδόχο κύστη, στον κόλπο προβάλλει το κατώτερο τμήμα του εντέρου, δηλαδή το ορθό.

Πρόπτωση μήτρας: Οφείλεται στη χαλάρωση ή την κάκωση των ιστών που στηρίζουν τη μήτρα με αποτέλεσμα αυτή να «κατεβαίνει» ή να γλιστρά από την φυσιολογική της θέση και να προβάλει στον κόλπο ή και εκτός του κόλπου.

Αναγνώρισε τα συμπτώματα
Τα συμπτώματα της πρόπτωσης των πυελικών οργάνων ποικίλουν σε βαρύτητα, ανάλογα με το είδος και τον βαθμό της πάθησης. Στις ήπιες περιπτώσεις, συχνά δεν εκδηλώνονται συμπτώματα, ενώ σε πιο σοβαρές καταστάσεις συνήθως η συμπτωματολογία εμφανίζεται εντονότερα μετά από έντονη σωματική δραστηριότητα ή ύστερα από παρατεταμένη ορθοστασία λόγω της πίεσης που ασκείται στους μύες της περιοχής από την βαρύτητα.

Απευθυνθείτε στον γιατρό εάν:
Αισθάνεστε πίεση, πόνο ή πληρότητα στον κόλπο.
Έχετε την αίσθηση ότι κάτι «προεξέχει» από τον κόλπο.
Εμφανίζετε δυσκολία στην ούρηση ή συχνουρία ή ακράτεια ούρων.
Νιώθετε δυσφορία στην βουβωνική χώρα ή χαμηλά στην πλάτη.
Έχετε μειωμένη σεξουαλική διέγερση και απόλαυση ή το σεξ είναι επώδυνο (ιδιαίτερα εάν είστε νεαρή γυναίκα).

Η γυναικολογική εξέταση αρκεί ;
Η διάγνωση της πρόπτωσης των πυελικών οργάνων τίθεται με την γυναικολογική εξέταση, η οποία πρέπει να είναι λεπτομερής προκειμένου να εξακριβωθεί το είδος και ο βαθμός της πρόπτωσης.

Χρήσιμες πληροφορίες δίνει και το πλήρες ιστορικό, ενώ ανάλογα με τα ευρήματα της γυναικολογικής εξέτασης ενδέχεται να γίνουν εξετάσεις για το ουροποιητικό σύστημα (ουροδυναμικός έλεγχος, γυναικολογικοί υπέρηχοι και υπέρηχοι ουροποιητικού συστήματος κ.τλ).

Αντιμετώπιση χωρίς χειρουργείο
Οι μη επεμβατικές μέθοδοι ενδείκνυνται στις περιπτώσεις γυναικών με ήπιας μορφής πρόπτωση ή όταν η ασθενής δεν μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για διάφορους λόγους (π.χ. μεγάλη ηλικία, επιβαρυμένη κατάσταση υγείας κ.τλ). Στόχος αυτών των μεθόδων είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα. Πέρα της ιατρικής παρακολούθησης που αφορά όσες γυναίκες παρουσιάζουν πολύ μικρού βαθμού πρόπτωση, οι μη επεμβατικές λύσεις που προτείνει σήμερα η επιστήμη είναι οι ακόλουθες:

Φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους:Περιλαμβάνει ασκήσεις για την ενδυνάμωση των μυών της περιοχής, εμποδίζοντας έτσι την επιδείνωση της πρόπτωσης. Παράλληλα, συμβάλλει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ακράτειας ούρων ή κοπράνων, που μπορεί να συνυπάρχουν με την πρόπτωση.

Κολπικοί πεσσοί: Πρόκειται για μια συσκευή που εισάγεται στον κόλπο με στόχο την στήριξη του οργάνου που έχει υποστεί την πρόπτωση. Το σχήμα και το μέγεθος των πεσσών ποικίλει και η συσκευή πρέπει να αλλάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα προκειμένου να αποφεύγεται ο κίνδυνος λοιμώξεων. Η θεραπεία ενδείκνυται ως μια προσωρινή λύση πριν το χειρουργείο ή σε γυναίκες που δεν μπορούν να χειρουργηθούν καθώς και σε γυναίκες προχωρημένης ηλικίας που δεν είναι σεξουαλικά δραστήριες.

Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης: Αφορά τις γυναίκες που βρίσκονται μετά την εμμηνόπαυση. Η θεραπεία ενισχύει τα τοιχώματα του κόλπου και συμβάλλει στην βελτίωση της κατάστασης των ιστών που έχουν υποστεί χαλάρωση, με αποτέλεσμα να περιορίζονται τα ενοχλητικά συμπτώματα της πρόπτωσης.

Χειρουργεία ελάχιστης επεμβατικότητας
Η θεραπεία της κολπικής χαλάρωσης και της πρόπτωσης της μήτρας είναι κυρίως χειρουργική. Τα τελευταία χρόνια οι χειρουργικές μέθοδοι έχουν γίνει ελάχιστα επεμβατικές (λαπαροσκοπικές, διακολπικές) ενώ για την βελτίωση του αποτελέσματος έχει προταθεί η χρήση ειδικών πλεγμάτων. Η αποτελεσματικότητα των χειρουργικών επεμβάσεων εξαρτάται από την εμπειρία του γιατρού, ο οποίος θα καθορίσει και την καταλληλότερη επέμβαση για κάθε ασθενή ξεχωριστά. Η θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με την ηλικία και τη φυσική κατάσταση της ασθενούς, τον τύπο και τον βαθμό της πρόπτωσης, την επιθυμία για μελλοντική εγκυμοσύνη κ.τλ.

Σε κάθε περίπτωση, η χειρουργική αποκατάσταση είναι μια ασφαλής και ανώδυνη διαδικασία, η οποία γίνεται με τοπική αναισθησία (επισκληρίδιος), απαιτεί ελάχιστες ώρες ή μέρες νοσηλείας και παρέχει τη δυνατότητα στην ασθενή να επιστρέψει στις φυσιολογικές του δραστηριότητες μέσα σε 2-3 εβδομάδες. Μάλιστα από την πρώτη εβδομάδα η ασθενής αισθάνεται ότι μπορεί να επανέλθει πλήρως στις καθημερινές της δραστηριότητες. Ωστόσο η σύσταση του γιατρού είναι να είναι προσεκτική για 2–3 εβδομάδες.

Κυστεοκήλη: Ανάλογα με τον τύπο και τον βαθμό της, η κυστεοκήλη μπορεί να αποκατασταθεί είτε με διακολπική επέμβαση (πρόσθια κολπορραφία, κατά την οποία ενισχύεται τμήμα του κόλπου ώστε η κύστη να «σηκωθεί» στην αρχική της θέση), είτε λαπαροσκοπικά, είτε με τη χρήση πλέγματος.

Ορθοκήλη: Αποκαθίσταται με διακολπική επέμβαση (οπίσθια κολπορραφία) ή με πλέγμα.

Πρόπτωση μήτρας: Δεν απαιτείται πάντοτε αφαίρεση της μήτρας, καθώς οι σύγχρονες λαπαροσκοπικές τεχνικές και η χρήση πλεγμάτων στηρίζουν τη μήτρα σε νεαρές γυναίκες που δεν επιθυμούν την αφαίρεση του οργάνου. Στις περιπτώσεις που η μήτρα πρέπει να αφαιρεθεί, αυτό γίνεται διακολπικά, χωρίς τομή, ενώ ταυτόχρονα γίνεται και πλαστική επέμβαση στον κόλπο για την ανατομική του στήριξη.

Στο πρώτο ραντεβού - Γιατί το έπαθα;
Για την πρόπτωση των οργάνων της πυέλου ευθύνεται η γενετική προδιάθεση (συνήθως την εμφανίζουν μητέρα και κόρη), η εγκυμοσύνη και ο τοκετός, η χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, οι βαριές εργασίες, η δυσκοιλιότητα, ο χρόνιος βήχας, η ηλικία και η εμμηνόπαυση.

Αν κάνω την επέμβαση θα δημιουργηθεί ακράτεια ως παρενέργεια;
Όχι διότι η σύγχρονη αντιμετώπιση της πρόπτωσης είναι η εξατομικευμένη θεραπεία. Έτσι αποφεύγεται αυτή η παρενέργεια.

Θα χειροτερέψει η πρόπτωση;
Η πρόπτωση αν μείνει χωρίς θεραπεία τείνει με την πάροδο του χρόνου να χειροτερεύει.

Η μόνη λύση είναι το χειρουργείο;
Όχι, πλέον υπάρχουν συντηρητικές μέθοδοι αντιμετώπισης οι οποίες μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Αλλά, ακόμα και στην περίπτωση που το χειρουργείο είναι μονόδρομος, οι σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης είναι ελάχιστα επεμβατικές, ανώδυνες και ασφαλείς.

Θα επανέλθει η σεξουαλική μου ζωή;
Ναι, η σεξουαλική δραστηριότητα επανέρχεται πλήρως εφόσον γίνει σωστή ανατομική αποκατάσταση της χαλαρότητας του κόλπου από εξειδικευμένο γιατρό. Ωστόσο, κάποιες φορές τα σεξουαλικά προβλήματα οφείλονται σε άλλους λόγους, όπως ψυχολογικές διαταραχές, και όχι στην πρόπτωση των οργάνων της πυέλου. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται συμπληρωματική αγωγή για την πλήρη επαναφορά της σεξουαλικής ζωής της γυναίκας.

Πρόπτωση κόλπου
Πρόπτωση πυελικών οργάνων (Πρόπτωση κόλπου, κυστεοκήλη, ορθοκήλη, εντεροκήλη)
Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων, όπως είναι η πρόπτωση κόλπου είναι μια πάθηση που, αν και δεν απειλεί τη ζωή, επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητά της. Υπολογίζεται ότι μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της ζωής της έχει περίπου 10% πιθανότητες να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για να αντιμετωπίσει την πρόπτωση κόλπου ή την πρόπτωση της μήτρας.

Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων(π.χ. πρόπτωση κόλπου) είναι μια γυναικολογική κήλη που οφείλεται σε χαλάρωση ή εξασθένηση των μυών και των συνδέσμων που στηρίζουν τη μήτρα και τον κόλπο. Συχνά, εμφανίζεται μετά τον τοκετό, λόγω τραύματος στην περιοχή της πυέλου, μετά από χρόνια καταπόνηση (βάρη, βήχας, δυσκοιλιότητα κλπ) ή εξαιτίας του γήρατος. Εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, ανάλογα με το όργανο που επηρεάζεται:

Κυστεοκήλη: Ονομάζεται και «πεσμένη ουροδόχος κύστη». Εμφανίζεται όταν χαλαρώνει η στήριξη μεταξύ του κόλπου και της ουροδόχου κύστης, με αποτέλεσμα η τελευταία να προβάλει στον κόλπο. Μικρού βαθμού κυστεκολήλη μπορεί να μην είναι αντιληπτή από την ασθενή, ενώ μεγάλου βαθμού κυστεοκήλη μπορεί να σχετίζεται με ακράτεια ούρων είτε με προβλήματα στην ούρηση

Ορθοκήλη: Συμβαίνει ό,τι ακριβώς και με την κυστεοκήλη με τη διαφορά ότι αντί για την ουροδόχο κύστη, στον κόλπο προβάλλει το κατώτερο τμήμα του εντέρου, δηλαδή το ορθό. Όταν η ορθοκήλη είναι μεγάλου βαθμού μπορεί να προκαλεί δυσκολίες στην αφόδευση.

Εντεροκήλη: αποτελεί μια μορφή πρόπτωσης των πυελικών οργάνων όπου το λεπτό έντερο πιέζει το ανώτερο τοίχωμα του κόλπου με αποτέλεσμα αυτό να προβάλλει, Η κλινική εικόνα της εντεροκήλης πολλές φορές μοιάζει με αυτή της ορθοκήλης, ενώ η σωστή διάγνωση της είναι σημαντική για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της

Πρόπτωση μήτρας

Πρόπτωση μήτρας: Οφείλεται στη χαλάρωση ή την κάκωση των ιστών που στηρίζουν τη μήτρα με αποτέλεσμα αυτή να «κατεβαίνει» ή να γλιστρά από την φυσιολογική της θέση και να προβάλει στον κόλπο ή και εκτός του κόλπου.

Η πρόπτωση μήτρας συνήθως συνυπάρχει με πρόπτωση του κόλπου. Αφορά γυναίκες όλων των ηλικιών αλλά εμφανίζεται πιο συχνά μετά την εμμηνόπαυση.

 iator

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α