Λευκοπλακία - μια προκαρκινική βλάβη στο στόμα που πρέπει να αφαιρείται

Η λευκοπλακία είναι μία μη ειδική λευκή πλάκα, πάχους 1-5 χιλιοστά ή και περισσότερο που είναι στερεά προσκολλημένη στους ιστούς του στόματος.

Εμφανίζεται  συνήθως σε άτομα 50-70 χρόνων. 

Μπορεί να είναι εντοπισμένη ή διάχυτη.

Εμφανίζεται σχεδόν παντού: Στα χείλη, στην παρειά, στο έδαφος του στόματος, στα ούλα, στην ουλοπαρειακή αύλακα, στη φατνιακή απόφυση , στην υπερώα και στη γλώσσα.

Η επιφάνειά της μπορεί να είναι ομαλή ή ανώμαλη (αυλακωτή ή κοκκιώδης) καμιά φορά δε παρουσιάζει εξέλκωση (πληγή).

Η αιτιολογία της δεν είναι γνωστή.

Ως τοπικοί αιτιολογικοί παράγοντες ενοχοποιούνται το κάπνισμα , τόσο τα προϊόντα της καύσης όσο και η θερμοκρασία του στόματος που ανεβαίνει,

η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, ο χρόνιος ερεθισμός από τραχιές επιφάνειες χαλασμένων δοντιών και κακότεχνων προσθετικών εργασιών

καθ’ έξιν δάγκωμα της γλώσσας ή της παρειάς, η υπερβολική έκθεση στον  ήλιο για το ερυθρό κράσπεδο τους χείλους κ.α.

Γενικοί αιτιολογικοί παράγοντες είναι:

Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος ,η ακτινοβολία, η συφιλιδική  γλωσσίτιδα , η θεραπεία με οιστρογόνα, η παρουσία της Candida albicans, που είναι συχνός στοματικός μύκητας, έχει αναφερθεί να συνδέεται πολύ συχνά με την λευκοπλακία, η  ανεπάρκεια των βιταμινών Α και Β.

Ο ιός του AIDS προκαλεί  διάχυτη τριχωτή λευκοπλακία  της γλώσσας.

Εικόνα λευκοπλακίας μπορεί να έχουν και διάφορες παθήσεις, μεταξύ των οποίων  τραυματική κεράτωση,  λευκοοίδημα,  γαλβανική κεράτωση, ομαλός λειχήνας,  ακροχονδρώδες καρκίνωμα, λύκος, επιδερμοειδές καρκίνωμα, λευκοκεράτωση της υπερώας από νικοτίνη, από τις οποίες πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση.

Η ακριβής διάγνωση της λευκοπλακίας γίνεται με βιοψία. Αν εμφανίζεται εξέλκωση επιλέγεται αυτή η περιοχή για βιοψία.

Υπολογίζουμε ότι την παρουσιάζει 2%-3% του ενήλικου γενικού πληθυσμού. Η πλειονότητα των ασθενών έχουν ηλικία 40-70 ετών, ενώ η συχνότητά της είναι παρόμοια στα δύο φύλα.

Η λευκοπλακία στο 80-85% των περιπτώσεων είναι καλοήθης. Στο υπόλοιπο 15-20% μπορεί να καρκίνωμα in situ η και διηθητικός καρκίνος (ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα).

Κατά συνέπεια μετά το αποτέλεσμα της βιοψίας που πρέπει να γίνει άμεσα, απομακρύνονται οι αιτιολογικοί παράγοντες, και γίνεται η ενδεδειγμένη χειρουργική επέμβαση  της οποίας έπεται παρακολούθηση του ασθενούς. Είναι στη διακριτική ευχέρεια του γιατρού σε περίπτωση καλοήθειας αν θα προχωρήσει άμεσα στο χειρουργείο ή θα  θέσει τον ασθενή σε χρόνια παρακολούθηση.

Medlab

Γιώργος Κουτσικάκης ,

Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.