Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο παράμεσος γίνεται... δείκτης μονογαμικότητας




ΟΞΦΟΡΔΗ. Στο αιώνιο δίλημμα «να μείνω ή να φύγω» (με άλλα λόγια, «να μείνω πιστός ή να απιστήσω»), οι γυναίκες στην πλειονότητά τους και σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άνδρες «ψηφίζουν» τη μονογαμικότητα, ενώ οι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία. Αυτό επιβεβαιώνει μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα – και μάλλον δεν λέει κάτι καινούργιο.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον διακεκριμένο καθηγητή Ανθρωπολογίας Ρόμπιν Ντένμπαρ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας Biology Letters, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 2.000 άτομα.

Αφενός, 585 άνθρωποι ηλικίας 18 έως 63 ετών κλήθηκαν να απαντήσουν αναλυτικά για τις σεξουαλικές συνήθειές τους. Αφετέρου, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 1.314 άνδρες και γυναίκες, τα οποία αφορούσαν το μήκος του παράμεσου (το μήκος του δάχτυλου αυτού δείχνει το επίπεδο της τεστοστερόνης και όσο μεγαλύτερο είναι σε σχέση με τον δείκτη τόσο αυξάνεται η πιθανότητα απιστίας).

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 57% των ανδρών τείνει στην απιστία, ενώ το 43% προτιμά να μείνει πιστό. Η τάση είναι αντίστροφη στις γυναίκες, μεταξύ των οποίων το 53% θέλει να είναι πιστό και το 47% τείνει στην απιστία. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν μόνο τα στοιχεία σχετικά με το μεγάλο μήκος του παράμεσου, αυξάνονται τα ποσοστά απιστίας τόσο για τους άνδρες (62%) όσο και για τις γυναίκες (50%).

Η έρευνα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επιβεβαιώνει ότι και τα δύο φύλα εμφανίζουν στο εσωτερικό τους ένα βασικό διαχωρισμό ανάμεσα στους «πιστούς - μονογαμικούς» και στους «άπιστους - πολυγαμικούς». Αυτό διακρίνει τους ανθρώπους από τα άλλα ζώα, τα οποία είναι είτε μονογαμικά είτε πολυγαμικά, αλλά δεν εμφανίζουν τέτοιο διχασμό.

Από δαρβινική άποψη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται πως εξαρχής οι άνθρωποι είχαν χωριστεί σε δύο «στρατόπεδα», που ακολουθούσαν δύο διακριτές εξελικτικές στρατηγικές στο θέμα του σεξ και των σχέσεων.

Η μία ανθρώπινη ομάδα-τάση προτιμά τους πολλαπλούς και σύντομης διάρκειας σεξουαλικούς συντρόφους, επειδή έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να έχει κάποιος περισσότερους απογόνους και να περάσει σε αυτούς τα γονίδιά του. Η δεύτερη ομάδα-τάση προτιμά να επενδύει προσωπικά σε μία μακρόχρονη σεξουαλική σχέση, θεωρώντας ότι έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης ο απόγονος που θα προκύψει.
ΑΠΕ
kathimerini

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε

Υδροκεφαλία

Ο όρος  «Υδροκέφαλος»  υπονοεί την υπερβολική συσσώρευση εγκεφαλονωτιαίου υγρού  (ΕΝΥ) μέσα στις φυσιολογικές κοιλότητες («κοιλίες») του εγκεφάλου. Πρώτος ο Ιπποκράτης ανέφερε τον όρο «υδροκέφαλο» στα νεογέννητα και βρέφη που παρουσίαζαν διόγκωση της κεφαλής. Το ΕΝΥ παράγεται μέσα σε ειδικούς θύλακες του εγκεφάλου που ονομάζονται κοιλίες. Το υγρό κυκλοφορεί γύρω από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, λειτουργώντας προστατευτικά και υποστηρικτικά για το κεντρικό νευρικό σύστημα. Παράγεται συνεχώς και αναρροφάται με ρυθμό περίπου μισού λίτρου την ημέρα.   Ταξινόμηση Τα είδη του υδροκεφάλου είναι τα ακόλουθα τρία : Πρωτοπαθής ή Ιδιοπαθής (άγνωστη αιτία) Δευτεροπαθής από αιμορραγία (υπαραχνοειδής ή ενδοεγκεφαλική) κάκωση όγκος ή κύστη ενδοκράνια επέμβαση μηνιγγίτιδα στένωση αποχετευτικών αγωγών (υδραγωγού Sylvius) υπερπαραγωγή ΕΝΥ (θήλωμα χοριοειδούς πλέγματος) Συγγενής (ανωμαλία διάπλασης στην εμβρυική ή νεογνο-βρεφική περίοδο) Επίσης, αναλόγως με την

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση