Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ινομυώματα- Ποιές γυναίκες κινδυνεύουν, πότε πρέπει να αφαιρεθούν




Τα ινομυώματα όπως λέγονται επιστημονικά τα σφαιρίδια που αποτελούνται από λείες μυϊκές ίνες και ινώδη ιστό είναι καλοήθη ογκίδια,  που αναπτύσσονται στη μήτρα χωρίς να γνωρίζει κανείς γιατί ακριβώς  και είναι ένα από τα πιο συχνά γυναικολογικά προβλήματα. Εμφανίζονται  στην μήτρα της γυναίκας και την ταλαιπωρούν με έντονους πόνους, ανωμαλίες στην περίοδο αλλά και πρήξιμο στα πόδια, γεννώντας, παράλληλα, μεγάλη ανησυχία κι απορίες.

Ποιες γυναίκες  'κινδυνεύουν' περισσότερο;
Μία γυναίκα έχει περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει ινομυώματα, αν:
•Δεν έχει τεκνοποιήσει
•Έχει συγγενή πρώτου Βαθμού που εμφάνισε ινομυώματα

Τι συμβαίνει;
Το γιατί μια γυναίκα αναπτύσσει ινομυώματα δεν είναι επακριβώς γνωστό. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η ανάπτυξή τους εξαρτάται από τα οιστρογόνα και ότι αυτοί οι κα­λοήθεις όγκοι μπορεί να εξαφανιστούν ή να μικρύνουν σε μεγάλο βαθμό όταν η γυναίκα μπει στην εμμηνόπαυση

Τα συμπτώματα
Πολλές φορές τα ινομυώματα δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Όταν υπάρχουν όμως, αυτά ποικίλλουν ανάλογα με τον αριθμό, την εντόπιση και το μέγεθος των ινομυωμάτων. Ένας ευμεγέθης όγκος μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματικός, ανάλογα με την περιοχή στην οποία εντοπίζεται, ενώ ένα ινομύωμα πολύ μικρότερων διαστάσεων που εντοπίζεται στο ενδομήτριο πιθανόν να προκαλεί έντονο σύμπτωμα όπως μια μεγάλη αιμορραγία.

Στα κυριότερα συμπτώματα περιλαμβάνονται:
•Διόγκωση της κοιλίας, ιδίως αν οι όγκοι είναι ευμεγέθης
•Έντονη αιμορραγία κατά την εμμηνορρυσία
•Δυσπαρεύνια (πόνο κατά τη συνουσία) ή δυσμηνόρροια
•Αιμορραγία από τον κόλπο μετά την εμμηνόπαυση
•Αναιμία, λόγω της μεγάλης κολπικής αιμορραγίας
•Συχνοουρία, λόγω της πίεσης της ουροδόχου κύστης από τη διογκωμένη μήτρα ή επαναλαμβανόμενα επεισόδια ου­ρολοιμώξεων
•Δυσκοιλιότητα, λόγω πίεσης του εντερικού σωλήνα
*Στειρότητα, λόγω πιθανής απόφραξης των σαλπίγγων
Αυτόματη διακοπή της κύησης (αποβολή), σε περίπτωση που τα ινομυώματα είναι στο εσωτερικό της μήτρας

Πως αντιμετωπίζονται;
Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπι­σης των ινομυωμάτων, ανάλογα με το που βρίσκονται, το μέγεθος και την κλινική συμπτωματολογία τους. Οι πιο συνηθισμένοι είναι:

Η παρακολούθηση
Αν τα ινομυώματα είναι μικρά, δεν παρουσιάζουν συμπτώματα  και δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα, ο για­τρός πιθανότατα θα συστήσει τη στενή παρακολούθηση μέ­χρι την εμμηνόπαυση, οπότε και αναμένεται να μικρύνουν ή ακόμη και να εξαφανιστούν. Αν όμως υπάρχουν προβλήματα  τότε θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό  προκειμένου να λάβει τα κατάλληλα μέτρα ή να προτείνει μια άλλη εναλλα­κτική λύση.

Φαρμακευτική αγωγή
Ο γιατρός θα συστήσει φάρμακα τα οποία αναστέλλουν την παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες. Έτσι, τα ινομυώματα συρρικνώνονται σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά  θα επανεμφανιστούν όταν διακοπεί η φαρμακευτική αγωγή. Όμως η ελάττωση του μεγέθους τους κάνει πιο εύκολη τη χει­ρουργική αφαιρεσή  τους. Τα φάρμακα αυτά μπορούν να λη- φθούν έως και για έξι μήνες.

Χειρουργικές μέθοδοι
Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές, όπως η λαπαροσκοπική αφαίρεση των ινομυωμάτων με τη Βοήθεια Laser, η αφαίρεση των όγκων μέσω ανοιχτής επέμβασης  ή η αφαίρεσή τους μέσω υστεροσκόπησης καθώς και η ολική υστερεκτομή.
Η υστερεκτομή συνιστάται όταν οι όγκοι είναι ιδιαίτερα μεγάλοι ή αν υπάρχει σοβαρή αιμορραγία που δεν σταματά με άλλον τρόπο. Πρόκειται για τον μόνο τρόπο πλήρους και μόνιμης α­παλλαγής από τα ινομυώματα, αλλά προκαλεί στειρότητα.

healthierworld

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε