Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στεφανιογραφία


stefaniografia
Τι είναι η στεφανιογραφία
Η στεφανιαία αγγειογραφία είναι μια απεικονιστική τεχνική για την εξέταση των στεφανιαίων αρτηριών με την βοήθεια ακτίνων Χ και κατάλληλου υγρού (σκιαστικό) το οποίο εγχύεται στα αγγεία της καρδιάς.

Πως γίνεται;
Από μια μικρή οπή στον μηρό ή το χέρι του ασθενούς και μετά από τοπική αναισθησία, εισάγεται ένας λεπτός σωλήνας μέχρι το στόμιο των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς. Στην συνέχεια χορηγείται μικρή ποσότητα κατάλληλου υγρού μέσα στα αγγεία της καρδιάς και λαμβάνονται πολλαπλές ακτινογραφίες. Από τις εικόνες που λαμβάνονται προκύπτουν συμπεράσματα σχετικά με το αν οι αρτηρίες της καρδιάς είναι φυσιολογικές ή αν έχουν στενωμένα σημεία. Η διαδικασία συνήθως διαρκεί περίπου 30 λεπτά.
Η πορεία του καθετήρα (κίτρινη γραμμή) από τον μηρό μέχρι το στόμιο των στεφανιαίων αγγείων της καρδιάς. Απεικόνιση των στεφανιαίων αγγείων (σκούρο χρώμα) μετά από έγχυση ειδικού υγρού (σκιαστικού) και λήψη ακτινογραφικής εικόνας.

Ποια προετοιμασία χρειάζεται;
Τυπικά η λήψη υγρών και τροφής από το στόμα διακόπτεται από το προηγούμενο βράδυ. Να έχετε μαζί σας όλα τα φάρμακα τα οποία λαμβάνετε. Ο γιατρός σας θα σας ενημερώσει αν χρειάζεται κάποια τροποποίηση στην φαρμακευτική αγωγή που ήδη λαμβάνετε. Πριν από την εξέταση γίνεται ξύρισμα και αντισηπτικός καθαρισμός του δέρματος στην περιοχή εισόδου. Τυπικά, πραγματοποιούνται αιμοληψία για αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, ηλεκτροκαρδιογράφημα και ακτινογραφία θώρακος.

Τι πρέπει να κάνω μετά την αγγειογραφία;

  • Θα πρέπει να παραμείνετε ξαπλωμένος για 2-6 ώρες.
  • Θα πρέπει να καταναλώσετε αυξημένες ποσότητες υγρών προκειμένου να ΄ξεπλυθεί” από τους νεφρούς η ποσότητα του σκιαστικού που σας χορηγήθηκε.
  • Ο γιατρός σας θα συζητήσει μαζί σας σχετικά με το αποτέλεσμα της εξέτασης και τις επόμενες ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν.
iator.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α