Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δείτε πως θα συλλάβετε αγόρι ή κορίτσι φυσικά!

Μπορεί όλοι να εύχονται να ''είναι γερό και ό,τι να’ ναι'' αλλά ενδόμυχα οι μελλοντικοί γονείς δείχνουν κάποια προτίμηση υπέρ του ενός ή του 'άλλου φύλου. Ιδιαίτερα μάλιστα στις περιπτώσεις εκείνες που ήδη έχουν αποκτήσει  ένα αγοράκι ή κοριτσάκι.
Μάθετε ποιοι φυσικοί τρόποι για να επιλέξετε το φύλο του μωρού σας στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί
Ο μόνος απόλυτα αξιόπιστος τρόπος επιλογής του φύλου του εμβρύου είναι η Εξωσωματική Γονιμοποίηση σε συνδυασμό με τον Προεμφυτευτικό Γενετικό Έλεγχο. Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 αναπτύχθηκαν θεωρίες, οι οποίες λάμβαναν υπόψη κυρίως τη στιγμή της σεξουαλικής επαφής σε σχέση με την ωοθυλακιορρηξία.
 
Η αποτελεσματικότητα και των δύο μεθόδων έχει αμφισβητηθεί από την επιστημονική κοινότητα.
 
Ο καθορισμός του φύλου του εμβρύου καθορίζεται από τα φυλετικά χρωμοσώματα. Τα χρωμοσώματα αυτά είναι το Χ και το Υ. Στο γενετικό υλικό του κάθε κυττάρου περιλαμβάνεται ένα ζεύγος από αυτά τα χρωμοσώματα.
 
Όταν τα χρωμοσώματα αυτά είναι ένα Χ και ένα Υ, τότε το έμβρυο είναι αρσενικό και όταν περιλαμβάνει δύο Χ τότε είναι θηλυκό. 
 
Στο ζεύγος των φυλετικών χρωμοσωμάτων το κάθε ένα εξ’ αυτών προέρχεται από ένα γονέα. Αφού στα κύτταρα της μητέρας υπάρχουν μόνο Χ χρωμοσώματα, τότε και τα ωάρια θα περιέχουν μόνον ένα Χ χρωμόσωμα. Αντίθετα, στα κύτταρα του πατέρα περιέχονται τόσο Χ όσο και Υ χρωμοσώματα.
 
Επομένως το φύλο του εμβρύου καθορίζεται από το αν το σπερματοζωάριο, που τελικά θα γονιμοποιήσει το ωάριο, περιέχει Χ ή Υ χρωμόσωμα.
 
Η πιο ευρέως αποδεκτή μέθοδος καθορισμού του φύλου φαίνεται πως είναι η μέθοδος Shettles. Η μέθοδος αυτή διατυπώθηκε από τον Αμερικανό Βιολόγο Landrum B. Shettles τη δεκαετία του ’60 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1971 στο βιβλίο «How to chose the sex of your baby» των Shettles και Rovrik. 
 
Τα επιστημονικά δεδομένα, που αφορούν τη μέθοδο αυτή είναι αντικρουόμενα. Υπάρχουν μελέτες, που επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό των συγγραφέων του βιβλίου για επιτυχία μεταξύ του 75% και του 90%, αλλά και μελέτες, που τον καταρρίπτουν.
 
Η βασική παραδοχή αυτής της μεθόδου είναι πως τα σπερματοζωάρια, που περιέχουν Υ χρωμόσωμα κολυμπάνε γρηγορότερα, αλλά είναι και λιγότερο ανθεκτικά από τα σπερματοζωάρια με Χ χρωμόσωμα, τα οποία είναι μεν πιο αργά, αλλά ανθεκτικότερα.
 
Επομένως, για να αποκτήσει ένα ζευγάρι αγόρι, θα πρέπει να έχει επαφή όσο γίνεται πιο κοντά στην ωοθυλακιορρηξία, οπότε  οι γρήγοροι κολυμβητές Υ θα φθάσουν πιο γρήγορα στη σάλπιγγα και θα γονιμοποιήσουν το ωάριο.
 
Αντίθετα για κορίτσι, σύμφωνα με τη μέθοδο Shettles, η επαφή πρέπει να λάβει χώρα τουλάχιστον 2 ½  με 3 ημέρες πριν ωοθυλακιρρηξία, οπότε τα Υ, θα φθάσουν μεν πιο γρήγορα στη σάλπιγγα, αλλά δεν θα βρουν ωάριο και έτσι τα Χ, αν και θα φθάσουν αργότερα θα έχουν την αντοχή να «περιμένουν» το ωάριο. Θυμίζει λίγο από το γνωστό μύθο του Αισώπου για το λαγό και τη χελώνα....
 
Η μέθοδος Shettler λαμβάνει υπόψη της και τη στάση κατά τη σεξουαλική επαφή. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, όταν η διείσδυση ρηχή, κοντά στην είσοδο του κόλπου, ευνοούνται τα κορίτσια, διότι κοντά στην είσοδο του κόλπου το περιβάλλον είναι όξινο και τα σπερματοζωάρια Υ είναι ευαίσθητα στο όξινο περιβάλλον.
 
Οι πιθανότες για αγόρι αυξάνονται όταν η διείσδυση είναι βαθιά, διότι κοντά στην είσοδο του τραχήλου το περιβάλλον είναι λιγότερο όξινο και ευνοούνται τα Υ σπερματοζωάρια, που είναι και οι «γρήγοροι κολυμβητές».
 
Τέλος, σύμφωνα με τη μέθοδο Shettles, ο οργασμός της γυναίκας ευνοεί τα αγόρια, διότι κάνει το περιβάλλον του κόλπου λιγότερο όξινο.
 
Η αξιοπιστία των μεθόδων καθορισμού του φύλου χωρίς Εξωσωματική Γονιμοποίηση και Προεμφυτευτικό Γενετικό Έλεγχο φαίνεται και αν συγκρίνουμε την μέθοδο Shettles, που είναι και η πιο ευρέως διδεδομένη, με τη μέθοδο Whelan.
 
Η μέθοδος αυτή προτάθηκε από την Elizabeth Whelan στο βιβλίο της «Boy or Girl: You can pick the Sex of your Child», που εκδόθηκε το 1977. Η μέθοδος Whelan προτείνει το ακριβώς αντίθετο από τη μέθοδο Shettles!
 
Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, για να αποκτήσετε αγόρι η επαφή πρέπει να λάβει χώρα 4 έως 6 ημέρες πριν από την ωοθυλακιορρηξία, διότι τότε το βιοχημικό περιβάλλον του κόλπου, της ενδομητρικής κοιλότητας και των σαλπίγγων ευνοούν τα Υ σπερματοζωάρια, ενώ για κορίτσι πρέπει να η επαφή να λάβει χώρα 2 έως 3 ημέρες πριν από την ωοθυλακιορρηξία.
 
Οι επικριτές της μεθόδου αυτής θεωρούν πως η επαφή 6 ημέρες πριν την ωοθυλακιορρηξία δεν δίνει μεγάλες πιθανότητες γονιμοποίησης.
 
Η πιο ευρέως διαδεδομένη μέθοδος επιλογής του φύλου του παιδιού λαμβάνοντας υπόψη τη στιγμή της επαφής είναι η μέθοδος Shettles, αν και τα επιστημονικά δεδομένα δεν την υποστηρίζουν απόλυτα.
 
iatropedia.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση