Ερωτηματικά και οργή προκαλεί η άρνηση των υπευθύνων βρεφονηπιακού
σταθμού στη Λάρισα να δεχτούν ένα κοριτσάκι 2,5 ετών που πάσχει από
σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.
Μπορεί αρχικά η αίτηση των γονέων του κοριτσιού να έγινε δεκτή όμως
στη συνέχεια οι ίδιοι ενημερώθηκαν ότι το παιδί δεν μπορεί να πάει εκεί
τελικά, εξαιτίας του θέματος υγείας που είχε.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Βήμα», ο πατέρας του κοριτσιού αναφέρει: «Μας βγήκε σε καλό αυτό που έγινε γιατί αν μας είχαν απορρίψει από την αρχή θα νομίζαμε ότι δεν τηρούσαμε τα κοινωνικά κριτήρια. Αν και προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στη διευθύντρια του σταθμού ότι η διαχείριση του διαβήτη δεν είναι κάτι δύσκολο και προσφερθήκαμε να τους παρέχουμε την οποιαδήποτε υποστήριξη και εκπαίδευση, δεν εισακουστήκαμε, παρότι δεν υπάρχει κάποιος νόμος που να απορρίπτει τα παιδιά με διαβήτη από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς».
Λύση στο θέμα δεν βρέθηκε ούτε και στη συνάντηση που έγινε παρουσία του αντιδημάρχου, Δημήτρη Δεληγιάννη. Σύμφωνα με ανακοίνωση του τελευταίου, «αυτό συνέβη μετά και από εισήγηση της ειδικής παιδιάτρου των παιδικών σταθμών της πόλης μας, καθώς σύμφωνα και με τη νομοθεσία και με τον κανονισμό λειτουργίας των βρεφονηπιακών-παιδικών σταθμών του Δήμου Λαρισαίων υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα «στην υγεία του παιδιού που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον σταθμό». Οι συνθήκες είναι δεδομένες και ενέχουν κινδύνους για την υγεία του παιδιού: Κατ' αρχήν η ηλικία του παιδιού (μόλις 2,5 χρόνων) και η συνέπεια αυτού αδυναμία πλήρους επικοινωνίας του με το περιβάλλον στην περίπτωση υπογλυκαιμικού επεισοδίου. Και αυτό σε συνδυασμό με τις αντικειμενικές συνθήκες λειτουργίας των παιδικών σταθμών του δήμου μας (ένας παιδαγωγός με 25 νήπια και μη ύπαρξη νοσηλευτικού προσωπικού που οφείλει εδώ να είναι παρόν στον χώρο)».
Όπως συνεχίζει στην ανακοίνωσή του ο κ. Δεληγιάννης, «η άρνηση εγγραφής του συγκεκριμένου παιδιού, μόλις 2,5 χρόνων, σε καμία περίπτωση δεν αφορά το σύνολο των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη. Αφορά τη συγκεκριμένη ηλικία σε συνδυασμό με τη μη δυνατότητα ύπαρξης στον ίδιο χώρο εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού. Παράλληλα, και για την ακόμη πληρέστερη αντιμετώπιση του περιστατικού, ζητήθηκε να υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στην παιδίατρο των παιδικών σταθμών με την παιδίατρο που το παρακολουθεί. Η εισήγηση για άλλη μια φορά της παιδιάτρου των παιδικών σταθμών στην οποία υπήρχε και η σύμφωνη γνώμη της παιδιάτρου της οικογένειας ήταν αρνητική με δεδομένες πάντα τις παραπάνω συγκεκριμένες συνθήκες. Οφείλαμε λοιπόν να σεβαστούμε την ιατρική γνώμη. Ανεξάρτητα από την όποια βούληση του καθενός μας».
Το κοριτσάκι τελικά βρίσκεται σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό της πόλης, όπου τη δέχθηκαν αμέσως χωρίς η πάθησή της να μπαίνει εμπόδιο. Σύμφωνα με την πρόεδρο του Συλλόγου νέων Ελλήνων διαβητικών, Ρούλα Λάγιου, δεν είναι το μοναδικό αντίστοιχο περιστατικό.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Βήμα», ο πατέρας του κοριτσιού αναφέρει: «Μας βγήκε σε καλό αυτό που έγινε γιατί αν μας είχαν απορρίψει από την αρχή θα νομίζαμε ότι δεν τηρούσαμε τα κοινωνικά κριτήρια. Αν και προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στη διευθύντρια του σταθμού ότι η διαχείριση του διαβήτη δεν είναι κάτι δύσκολο και προσφερθήκαμε να τους παρέχουμε την οποιαδήποτε υποστήριξη και εκπαίδευση, δεν εισακουστήκαμε, παρότι δεν υπάρχει κάποιος νόμος που να απορρίπτει τα παιδιά με διαβήτη από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς».
Λύση στο θέμα δεν βρέθηκε ούτε και στη συνάντηση που έγινε παρουσία του αντιδημάρχου, Δημήτρη Δεληγιάννη. Σύμφωνα με ανακοίνωση του τελευταίου, «αυτό συνέβη μετά και από εισήγηση της ειδικής παιδιάτρου των παιδικών σταθμών της πόλης μας, καθώς σύμφωνα και με τη νομοθεσία και με τον κανονισμό λειτουργίας των βρεφονηπιακών-παιδικών σταθμών του Δήμου Λαρισαίων υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα «στην υγεία του παιδιού που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον σταθμό». Οι συνθήκες είναι δεδομένες και ενέχουν κινδύνους για την υγεία του παιδιού: Κατ' αρχήν η ηλικία του παιδιού (μόλις 2,5 χρόνων) και η συνέπεια αυτού αδυναμία πλήρους επικοινωνίας του με το περιβάλλον στην περίπτωση υπογλυκαιμικού επεισοδίου. Και αυτό σε συνδυασμό με τις αντικειμενικές συνθήκες λειτουργίας των παιδικών σταθμών του δήμου μας (ένας παιδαγωγός με 25 νήπια και μη ύπαρξη νοσηλευτικού προσωπικού που οφείλει εδώ να είναι παρόν στον χώρο)».
Όπως συνεχίζει στην ανακοίνωσή του ο κ. Δεληγιάννης, «η άρνηση εγγραφής του συγκεκριμένου παιδιού, μόλις 2,5 χρόνων, σε καμία περίπτωση δεν αφορά το σύνολο των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη. Αφορά τη συγκεκριμένη ηλικία σε συνδυασμό με τη μη δυνατότητα ύπαρξης στον ίδιο χώρο εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού. Παράλληλα, και για την ακόμη πληρέστερη αντιμετώπιση του περιστατικού, ζητήθηκε να υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στην παιδίατρο των παιδικών σταθμών με την παιδίατρο που το παρακολουθεί. Η εισήγηση για άλλη μια φορά της παιδιάτρου των παιδικών σταθμών στην οποία υπήρχε και η σύμφωνη γνώμη της παιδιάτρου της οικογένειας ήταν αρνητική με δεδομένες πάντα τις παραπάνω συγκεκριμένες συνθήκες. Οφείλαμε λοιπόν να σεβαστούμε την ιατρική γνώμη. Ανεξάρτητα από την όποια βούληση του καθενός μας».
Το κοριτσάκι τελικά βρίσκεται σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό της πόλης, όπου τη δέχθηκαν αμέσως χωρίς η πάθησή της να μπαίνει εμπόδιο. Σύμφωνα με την πρόεδρο του Συλλόγου νέων Ελλήνων διαβητικών, Ρούλα Λάγιου, δεν είναι το μοναδικό αντίστοιχο περιστατικό.
4 κανόνες πειθαρχίας που δεν πρέπει να παραβαίνετε
Η
πειθαρχία είναι ένα δύσκολο ζήτημα για τους γονείς. Δεν είμαστε ποτέ
σίγουροι αν ήμασταν πολύ αυστηροί, πολύ ελαστικοί, αν τιμωρήσαμε το
παιδί μας για τους σωστούς λόγους κι αν πήρε το μάθημα που πρέπει. Δεν
είναι απορίας άξιο, λοιπόν, που τα συνηθέστερα ζητήματα για τα οποία
προστρέχουν οι γονείς σε ειδικούς συμβούλους είναι αυτά που αφορούν την
πειθαρχία των παιδιών τους.
Σύμφωνα με τον σύμβουλο οικογένειας και γάμου Αaron Anderson,
η πειθαρχία είναι απαραίτητη και αναγκαία. «Υπάρχουν τέσσερις βασικοί
κανόνες που δεν πρέπει να παραβαίνει η οικογένεια» γράφει ο A. Anderson.
Το να είμαστε σωστοί παιδαγωγοί είναι πολύ δύσκολο. Η πειθάρχηση των ατίθασων σπλάχνων μας είναι από τις δουλειές που όλοι ευχόμαστε να μην είχαμε να κάνουμε ως γονείς. Ακολουθώντας τους παραπάνω κανόνες εξασφαλίζετε μια ισορροπημένη σχέση με τα παιδιά και, την ίδια στιγμή, σιγουρεύεστε ότι δεν λαμβάνουν μπερδεμένα μηνύματα για το τι είναι σωστό και τι λάθος.
1. Να είστε συνεπείς
Οι γονείς πρέπει να είναι συνεπείς όταν βάζουν τιμωρίες στα παιδιά τους. Αν τιμωρήσατε το παιδί σας κάποτε για κάτι, πρέπει να δείξετε συνέπεια και να το τιμωρήσετε αντίστοιχα και στο μέλλον αν ξανακάνει το ίδιο λάθος. Αν είστε ασυνεπείς, τα παιδιά δεν παίρνουν το μήνυμα που θέλετε. Αντί να αντιληφθούν τι απαγορεύεται, αυτό που θα συγκρατήσουν είναι ότι μερικές φορές μπορούν να «τη γλιτώσουν» κι απλά θα προσπαθούν να καταλάβουν το πώς.2. Μην απειλείτε με τιμωρίες που δεν θα επιβάλετε
Σκεφτείτε για λίγο τα παιδικά σας χρόνια. Σίγουρα μπορείτε να θυμηθείτε περιστατικά όπου οι γονείς σας σάς απείλησαν με κάποια τιμωρία που ήσασταν σίγουροι ότι αποκλείεται να τηρήσουν. Έτσι, μάθατε να μην παίρνετε στα σοβαρά αυτές τις απειλές. Τα δικά σας παιδιά, λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Ξέρουν πότε είστε σοβαροί και πότε οι απειλές σας είναι αβάσιμες. Και, φυσικά, δεν τις παίρνουν στα σοβαρά. «Υποσχεθείτε» μια τιμωρία που πραγματικά σκοπεύετε να τηρήσετε. Αν τους πείτε, σε μια εκδρομή με το αυτοκίνητο, να σταματήσουν να φωνάζουν «αλλιώς θα γυρίσουμε πίσω», θα πρέπει να το κάνετε, ακόμη κι αν έχετε φτάσει σχεδόν στον προορισμό σας. Αν δεν σκοπεύετε να «γυρίσετε πίσω», μην το πείτε καθόλου. Τα παιδιά είναι εξυπνότερα απ' όσο νομίζετε. Ξέρουν πότε μπλοφάρετε.3. Σιγουρευτείτε ότι μπορείτε να τηρήσετε τις τιμωρίες που βάζετε
Τη στιγμή που απειλείτε τα παιδιά σας ότι θα τα κλείσετε σπίτι για ένα μήνα, γνωρίζετε κι εσείς και αυτά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ισχύσει μια τέτοια τιμωρία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η αξιοπιστία σας στα μάτια των παιδιών σας. Όταν αποφασίζετε ποια τιμωρία αξίζει στα παραπτώματα των παιδιών σας, σιγουρευτείτε ότι μπορείτε και θέλετε να τις επιβάλετε.4. Επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά
Αν ως γονιός το μόνο που κάνετε για να «εκπαιδεύσετε» το παιδί σας είναι να το τιμωρείτε, αργά ή γρήγορα αυτό θα σας θεωρήσει εκνευριστικό και δεσποτικό. Οι επιβραβεύσεις είναι εξίσου -αν όχι περισσότερο- απαραίτητες από τις τιμωρίες, αφού ενθαρρύνουν τη σωστή συμπεριφορά και βελτιώνουν τη σχέση σας με τα παιδιά σας.Το να είμαστε σωστοί παιδαγωγοί είναι πολύ δύσκολο. Η πειθάρχηση των ατίθασων σπλάχνων μας είναι από τις δουλειές που όλοι ευχόμαστε να μην είχαμε να κάνουμε ως γονείς. Ακολουθώντας τους παραπάνω κανόνες εξασφαλίζετε μια ισορροπημένη σχέση με τα παιδιά και, την ίδια στιγμή, σιγουρεύεστε ότι δεν λαμβάνουν μπερδεμένα μηνύματα για το τι είναι σωστό και τι λάθος.
Σχόλια