Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τί είναι το γάγγλιο;



 


Το γάγγλιο είναι ένας σάκος με υγρό που εξορμά από παρακείμενη άρθρωση ή το τενόντιο έλυτρο του καρπού και του χεριού. Οι συνηθέστερες θέσεις εντοπίσεως είναι:
1. Στη ραχιαία επιφάνεια της φαλαγγοφαλαγγικής άρθρωσης των δαχτύλων
2. Στη ράχη του καρπού
3. Στην κερκιδική και παλαμιαία πλευρά του καρπού
4. Στη βάση των δακτύλων
5. Ενδοοστικά, στα οστάρια του καρπού
6. Στα κάτω άκρα, όπου εμφανίζεται κυρίως στη ραχιαία επιφάνεια του ποδιού
Τα γάγγλια είναι δυνατόν να επηρεάζουν την κίνηση των παρακείμενων αρθρώσεων ή να προκαλούν πόνο από πίεση των παρακείμενων μαλακών μορίων. Μεγάλα γάγγλια είναι συνήθως μη ανεκτά και από αισθητικής πλευράς. Στην περιοχή της τελικής φαλαγγοφαλαγγικής άρθρωσης συχνά προκαλούν παραμόρφωση του νυχιού. Γάγγλια που εξορμούν από τα τενόντια έλυτρα στη βάση των δαχτύλων δύνανται να προκαλούν πόνο ιδίως στην κίνηση συλλήψεως. Σπανίως, ιδίως αυτά που εξορμούν από τον καρπό διαβρώνουν τα παρακείμενα οστά. Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι είναι δυνατή η εντόπιση γαγγλίων και στο νευρικό ιστό (ενδονευρικά γάγγλια). Συνήθως εντοπίζονται κυρίως στο περονιαίο νεύρο και ως σύμπτωμα παρουσιάζουν την πτώση του ποδός, την αδυναμία δηλαδή της ενεργητικής του έκτασης.

Αιτιολογία – διάγνωση

Η αιτία δημιουργίας των γαγγλίων δεν είναι επακριβώς γνωστή. Ως επικρατέστερη θεωρία εμφανίζεται τραυματισμός ή εκφυλιστικές αλλοιώσεις των ιστών που παράγουν αρθρικό ή υγρό “λιπάνσεως” των αρθρώσεων και των ελύτρων. Η συσσώρευση υγρού έξω από την άρθρωση ή το έλυτρο προκαλεί την εμφάνιση του γαγγλίου. Η διάγνωση είναι εύκολη από την εμφάνιση του γαγγλίου και την ψηλάφησή του. Δεν συμφύονται με το υπερκείμενο δέρμα αλλά είναι καλά προσκολλημένα με την άρθρωση ή το έλυτρο. Ακτινογραφικός έλεγχος σπανίως είναι χρήσιμος για τη διάγνωση των γαγγλίων και αφορά στις περιπτώσεις στις οποίες παρατηρούνται οστικές αλλοιώσεις. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται μόνο με παρακέντηση ή χειρουργική αφαίρεση. Όταν το γάγγλιο είναι ασυμπτωματικό, είναι δυνατό να παρακολουθήσουμε την εξέλιξή του, όσο χρονικό διάστημα είναι ανεκτό από τον ασθενή και αυτό διότι είναι πιθανόν προοδευτικά να υποχωρήσει ακόμη και χωρίς θεραπεία.

Θεραπεία

Συμπτωματικά γάγγλια στην περιοχή του καρπού είναι δυνατόν να υποχωρήσουν με παροδική ακινητοποίηση. Παρακέντηση του γαγγλίου, παροδικά ή και μόνιμα, δύναται να δώσει λύση του προβλήματος. Κατ’ αυτή, με τοπική αναισθησία αφαιρείται το ζελατινώδες υγρό από το σάκο του γαγγλίου και εφαρμόζεται πιεστική επίδεση ή νάρθηκας. Η παρακέντηση είναι πολύ χρήσιμη σε περιπτώσεις στις οποίες η εγχείρηση δεν είναι επιθυμητή. Ωστόσο, η επανεμφάνιση του γαγγλίου είναι δυνατό να φτάσει μέχρι και σε ποσοστό 50%. Το γάγγλιο μπορεί να θεραπευτεί με χειρουργική αφαίρεση για την οποία δεν απαιτείται συνήθως νοσηλεία. Γάγγλια που βρίσκονται στα δάχτυλα αφαιρούνται με τοπική αναισθησία, ενώ αυτά του καρπού χρειάζονται τοπική ή και γενική αναισθησία. Η αφαίρεση του γαγγλίου γίνεται διά μέσου τομής ακριβώς πάνω από τη διόγκωση και λαμβάνεται πρόνοια, ώστε να βρεθεί το σημείο εξορμήσεως του γαγγλίου και να αφαιρεθεί μαζί με το σάκο του. Στις Mucous cyst, σημαντικό είναι να αφαιρούνται και τα οστεόφυτα που συχνά έχουν σχέση για το σχηματισμό του γαγγλίου. Μετεγχειρητικά, στα γάγγλια που αφορούν στα δάχτυλα εφαρμόζεται ελαφριά πιεστική επίδεση, ενώ στα του καρπού ακινητοποίηση με γύψινο νάρθηκα για χρονικό διάστημα δύο, τριών εβδομάδων.

Φυσιοθεραπευτική αγωγή κρίνεται απαραίτητη προς αποκατάσταση της κινητικότητας της αρθρώσεως, ειδικά στα γάγγλια που εξορμούν από τις αρθρώσεις του καρπού. Ο συνήθης χρόνος αποθεραπείας έπειτα από χειρουργική επέμβαση είναι δύο με τρεις εβδομάδες για μικρά γάγγλια των δακτύλων και έξι με οκτώ εβδομάδες για τα γάγγλια του καρπού. Η επανεμφάνιση των γαγγλίων, στις περιπτώσεις που η αφαίρεση είναι πλήρης, δεν είναι συχνή. Παρά ταύτα η υποτροπή δεν είναι δυνατόν να αποκλειστεί, όπως και η εμφάνιση άλλης καλοήθους ή μη επεξεργασίας στην ίδια περιοχή.


 health.in.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τελειομανία: Χαρακτηριστικά και αρνητικές επιπτώσεις

Νιώθεις συχνά την ανάγκη ό,τι κάνεις να το κάνεις τέλεια; Έχεις παρατηρήσει να αναλαμβάνεις μια δουλειά και να μην την παραδίδεις ποτέ γιατί πιστεύεις ότι δεν είναι τέλεια και όλο κάτι λείπει; Καθυστερείς να παραδώσεις projects στη δουλειά σου γιατί νιώθεις την ανάγκη να τα τελειοποιήσεις; Παρατηρείς πως είσαι συνεχώς αγχωμένος γιατί θέλεις όλα να τα κάνεις τέλεια σε όλους τους τομείς της ζωής σου; Εάν έχεις μαζέψει αρκετά ναι στις παραπάνω ερωτήσεις τότε ίσως ανήκεις στην κατηγορία του τελειομανή. Ως τελειομανής ορίζεται ο άνθρωπος που αρνείται να δεχτεί οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα. Εκφράζει τη συνεχή προσπάθεια ενός ατόμου για την αποφυγή λαθών, δεν δέχεται με τίποτα τη μετριότητα, θέτει εξαιρετικά υψηλά πρότυπα απόδοσης και ασκεί πολύ αρνητική κριτική στον εαυτό του όταν δεν φτάνει αυτά τα πρότυπα, ανησυχώντας πάρα πολύ για το πώς θα τον κρίνουν οι άλλοι άνθρωποι. Ποια είναι λοιπόν τα βασικά χαρακτηριστικά του τελειομανή ανθρώπου; Δεν αφήνει καθόλου χώρο

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα