Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χαμηλό ανάστημα: Πότε χρειάζεται ο παιδοενδοκρινολόγος



Μία από τις συχνότερες αιτίες για να παραπεμφθεί ένα παιδί στον παιδοενδοκρινολόγο είναι το χαμηλό ανάστημα. Τα αίτια ποικίλλουν, όπως ακριβώς και η αντιμετώπισή τους.

Ακρογωνιαίος λίθος για τη σωστή διάγνωση της αιτιολογίας του χαμηλού αναστήματος αποτελούν οι καμπύλες ανάπτυξης ύψους και βάρους σώματος οι οποίες υπάρχουν στο βιβλιάριο υγείας των παιδιών. Σε κάθε παιδί θα πρέπει τουλάχιστον 2 φορές το έτος να καταγράφεται το σωματικό ύψος και βάρος στις καμπύλες ανάπτυξης και να υπολογίζεται ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης. Ο υπολογισμός αυτός είναι εξαιρετικά χρήσιμος στην διαγνωστική προσέγγιση του κοντού παιδιού. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι τα παιδιά μετά την ηλικία των 2 ετών ψηλώνουν περίπου 5 εκατοστά ανά έτος, μπορούμε με ευκολία μέσω των μετρήσεων μας να αναγνωρίσουμε το παιδί με ανεπαρκή ταχύτητα ανάπτυξης που χρήζει άμεσης παραπομπής και ειδικών εξετάσεων, από το παιδί που αναπτύσσεται φυσιολογικά αλλά είναι απλά μικροκαμωμένο- "κοντό".

Ο κληρονομικός παράγοντας
Η κυριότερη αιτία χαμηλού αναστήματος είναι το γενετικά χαμηλό ανάστημα. Μέσω ενός απλού μαθηματικού τύπου ο παιδοενδοκρινολόγος μπορεί να υπολογίσει με βάση τα ύψη  των γονέων το "γενετικό ύψος-στόχο" του παιδιού, το αναμενόμενο τελικό του ύψος δηλαδή με βάση το γενετικό του δυναμικό. Έτσι γενετικά χαμηλό ανάστημα χαρακτηρίζεται το ανάστημα που είναι μεν χαμηλό, αλλά μέσα στο αναμενόμενο για το  "γενετικό ύψος-στόχο" και με φυσιολογική ταχύτητα ανάπτυξης. Δεν χρήζει περαιτέρω διερεύνησης και αγωγής καθότι αποτελεί ένα κληρονομικό χαρακτηριστικό.

Συχνή αιτία χαμηλού αναστήματος αποτελεί και η ιδιοσυστασιακή καθυστέρηση ανάπτυξης και ενήβωσης.  Πρόκειται για παιδιά με φυσιολογική και πάλι ταχύτητα ανάπτυξης, τα οποία όμως ψηλώνουν χαμηλότερα του "γενετικού τους ύψους -στόχου". Η κατηγορία αυτή των παιδιών θα ξεκινήσει εφηβεία αργότερα και θα ολοκληρώσει την αναπτυξή της αργότερα. Πρόκειται για παράδειγμα για κορίτσια που θα έχουν πρώτη έμμηνο ρύση μετά τα 14 έτη  (φυσιολογικά η έμμηνος ρύση ξεκινάει σε ηλικία 12 -12,5 ετών) και θα ψηλώνουν μέχρι τα 16-17 έτη, ή για αγόρια που θα ψηλώνουν και μετά το τέλος των μαθητικών τους χρόνων, στο πανεπιστήμιο ή στον στρατό. Ο τρόπος αυτός ανάπτυξης είναι έντονα κληρονομικός και για αυτόν τον λόγο θεωρούμε απαραίτητη την λήψη σωστού οικογενειακού ιστορικού ως προς στον τρόπο ανάπτυξης και ενήβωσης των γονέων.

Τα παθολογικά αίτια
Παθολογικά αίτια χαμηλού αναστήματος αναζητάμε όταν η ταχύτητα ανάπτυξης δεν είναι φυσιολογική αλλά είναι χαμηλή ( < 5 εκ/έτος). Πιθανά ενδοκρινολογικά αίτια που θέλουμε να αποκλείσουμε είναι η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα (υποθυρεοδεισμός), η ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης, η υπερρέκριση κορτιζόλης (σύνδρομο Cushing).
Απαραίτητο είναι επίσης να αποκλειστούν παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος που μέσω κακής απορρόφησης εμποδίζουν την σωστή ανάπτυξη του παιδιού (κοιλιοκάκη-αλλεργία στη γλουτένη, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, κ.ά.), παθήσεις των νεφρών, συστηματικά νοσήματα όπως και ορισμένα γενετικά σύνδρομα που σχετίζονται με χαμηλό ανάστημα ( σύνδρομο Turner, σύνδρομο Noonan,  σύνδρομο Prader-Willi, κ.ά.).

Οι εξετάσεις και η αντιμετώπιση
Η διαγνωστική σκέψη και ο απαραίτητος ενδοκρινολογικός εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος επεξηγείται από τον παιδοενδοκρινολόγο και συνήθως αποτελείται από αιματολογικές εξετάσεις και ακτινογραφία άκρας χειρός για προσδιορισμό οστικής ηλικίας (μία ιδιαίτερα χρήσιμη εξέταση για τον υπολογισμό του τελικού αναστήματος ενός παιδιού). Ειδικότερες εξετάσεις για προσδιορισμό επιπέδων αυξητικής ορμόνης (καμπύλες αυξητικής ορμόνης) δεν αποτελούν δοκιμασίες πρώτης γραμμής και γίνονται μετά από πιο μακροχρόνια ενδοκρινολογική παρακολούθηση.

Συμπερασματικά τα αίτια του χαμηλού αναστήματος ποικίλλουν και στην πλειοψηφία των παιδιών δεν ανευρίσκεται παθολογία. Είναι απαραίτητες οι σωστές μετρήσεις ύψους και βάρους από τον παιδίατρο και ο υπολογισμός της ταχύτητας ανάπτυξης με βάση τις ειδικές  για την ηλικία και το φύλο καμπύλες. Εξειδικευμένος ενδοκρινολογικός έλεγχος γίνεται κατόπιν παραπομπής  των παιδιών με χαμηλό ανάστημα και ανεπαρκή ταχύτητα ανάπτυξης. Η αντιμετώπιση και η κατάλληλη αγωγή ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο που προκαλεί το χαμηλό ανάστημα.

Η Κλινική Παιδιατρικής - Εφηβικής Ενδοκρινολογίας, του Παίδων ΜΗΤΕΡΑ αποτελεί την πρώτη αδειοδοτημένη Ενδοκρινολογική Κλινική Παίδων στο χώρο της ιδιωτικής υγείας και καλύπτει όλο το ενδονοσοκομειακό και εξωνοσοκομειακό φάσμα των ενδοκρινολογικών προβλημάτων της παιδικής ηλικίας.

Γράφει η Μαρία Καράντζα – Χαρώνη, Παιδίατρος – Ενδοκρινολόγος, Διευθύντρια Τμήματος Παιδο-Ενδοκρινολογίας - Παχυσαρκίας & Ελέγχου Βάρους Παίδων/Εφήβων, Παίδων ΜΗΤΕΡΑ
Πηγή: www.mitera.gr

http://www.iatronet.gr/ygeia/paidiatriki/article/42304/xamilo-anastima-pote-xreiazetai-o-paidoendokrinologos.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε