Πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια φροντίδα, οικογενειακός γιατρός,
ΤοΜΥ, ΠΕΔΥ, ΕΟΠΥΥ...
Είναι έννοιες που βρίσκονται στην καθημερινότητά μας,
διαμορφώνοντας μία περίπλοκη για πολλούς κατάσταση για όσους θέλουν να κινηθούν
στο δημόσιο σύστημα Υγείας.
Οι αλλαγές που προωθούνται στην εξωνοσοκομειακή φροντίδα
βάζουν...δύσκολα ακόμη και σε όσους γνωρίζουν πώς να κινούνται στους διαδρόμους
του.
Το Iatronet
επιχειρεί να περιγράψει τη νέα αυτή κατάσταση, σε συνδυασμό με όσα ισχύουν
σήμερα και την ορολογία που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι.
Αρχικά, πρέπει να γνωρίζουμε πως το σύστημα Υγείας παρέχει
υπηρεσίες σε τρεις κλίμακες:
Η πρωτοβάθμια καλύπτει καθημερινά προβλήματα και παρέχεται
εκτός νοσοκομείων. Ένας απλός πυρετός ή ένα μικρό χτύπημα ή μία ίωση πρέπει να
αντιμετωπίζονται εκτός νοσοκομείων, δηλαδή σε δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας,
όπως τα Κέντρα Υγείας και ο οικογενειακός γιατρός.
Η δευτεροβάθμια αφορά τη νοσηλεία σε γενικά νοσοκομεία, για
προβλήματα υγείας που αξιολογούνται ως πιο σοβαρά. Η παραπομπή στα νοσηλευτικά
ιδρύματα πρέπει να γίνεται από γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας και να μην
αποφασίζουμε οι ίδιοι πως πρέπει να πάμε στη γενική εφημερία του νοσοκομείου,
εκτός εάν πρόκειται για κάτι επείγον.
Η τριτοβάθμια περίθαλψη παρέχεται από εξειδικευμένα
νοσοκομεία ή ειδικά τμήματα νοσοκομείων.
Σήμερα
Στην περίπτωση που ένας ασθενής αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα
υγείας, μπορεί σήμερα να κάνει τα εξής:
Εάν πρόκειται για κάτι ήπιο, μπορεί να απευθυνθεί σε
συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό με τον ΕΟΠΥΥ (κατάλογος εδώ) ή σε Κέντρο Υγείας ή
ιατρείο του Περιφερειακού Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ). Κέντρα Υγείας του ΠΕΔΥ
λειτουργούν και στην Αθήνα και οι πολίτες μπορούν να τα βρουν στις ιστοσελίδες
των Υγειονομικών Περιφερειών της Αθήνας (εδώ) ή άλλων Περιφερειών.
Οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί εξετάζουν δωρεάν και
παραπέμπουν για εξετάσεις ή χορηγούν φάρμακα μέσω του ειδικού συστήματος
ηλεκτρονικής συνταγογράφησης του Οργανισμού. Δικαίωμα χορήγησης συνταγής και
παραπομπής για εξέταση έχουν και μη συμβεβλημένοι γιατροί, οι οποίοι είναι
“πιστοποιημένοι” στον ΕΟΠΥΥ, στους οποίους ωστόσο πληρώνουμε την επίσκεψη.
Σε περίπτωση που πρόκειται για επείγον περιστατικό, καλεί το
ΕΚΑΒ και διακομίζεται με ασθενοφόρο ή όπως αλλιώς υποδειχθεί από τον γιατρό
υπηρεσίας του “166”. Προσοχή, δεν καλούμε το “166” εάν πρόκειται για μη επείγον
περιστατικό.
Για χρόνια ή πιο εξειδικευμένα περιστατικά, μπορούμε να
κλείσουμε ραντεβού σε τακτικό εξωτερικό ιατρείο δημόσιων νοσοκομείων (τηλέφωνο
1535) ή με γιατρό σε απογευματινό ιατρείο νοσοκομείου στο οποίο πληρώνουμε οι
ίδιοι.
Αλλαγές
Το παραπάνω σύστημα αλλάζει με νομοσχέδιο (εδώ) για την
Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που κατατέθηκε στη Βουλή από το υπουργείο Υγείας
και πρόκειται να ψηφιστεί το επόμενο διάστημα.
Οι αλλαγές που επέρχονται στο σύστημα είναι οι εξής:
Δημιουργούνται σε ολόκληρη τη χώρα 239 Τοπικές Ομάδες Υγείας
(ΤΟΜΥ), οι οποίες θα παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα σε επίπεδο γειτονιάς
(προαγωγή, πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία).
Σε αυτές, θα υπάρχουν “οικογενειακοί γιατροί”, οι οποίοι θα
παρέχουν υπηρεσίας, όπως και οι συναδέλφοί τους που είναι συμβεβλημένοι με τον
ΕΟΠΥΥ. Εκτιμάται πως κάθε οικογενειακός γιατρός θα καλύπτει πληθυσμό 2.000
ενηλίκων και ο οικογενειακός παιδίατρος 1.500 παιδιών.
Οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί θα έχουν ελάχιστο
ωράριο απασχόλησης ανά ηµέρα και ανά εβδοµάδα. Θα αµείβονται κατά κεφαλή για
τον πληθυσµό ευθύνης τους βάσει συντελεστή ηλικιακής οµάδας.
Παραπομπή
Με το νέο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κάθε
πολίτης πρέπει να εγγράφεται σε οικογενειακό γιατρό της επιλογής του, ο οποίος
θα βρίσκεται στην περιοχή του. Το δικαίωμα αφορά ασφαλισμένους και
ανασφάλιστους πολίτες.
Η επιλογή δεν είναι δεσμευτική σε περίπτωση απουσίας του
συγκεκριμένου γιατρού.
Ο οικογενειακός γιατρός θα διατηρεί το ιστορικό κάθε πολίτη
και θα είναι αυτός που θα τον παραπέμπει στη δευτεροβάθμια ή την τριτοβάθμια
φροντίδα. Καθίσταται πλέον το πρώτο σηµείο εισόδου του πολίτη στο σύστημα
Υγείας.
Αυτό θα εφαρμοστεί σταδιακά και το εύλογο επιχείρημα είναι
πως οι λήπτες υπηρεσιών υγείας είναι προτιμότερο να προσέρχονται στις εν λόγω
δομές, αντί να συρρέουν στα Τµήµατα Εξωτερικών Ιατρείων ή Επειγόντων
Περιστατικών των νοσοκοµείων.
Η παραποµπή από τον οικογενειακό ιατρό καθίσταται αναγκαία
προϋπόθεση για την πρόσβαση στα Κέντρα Υγείας και τις δηµόσιες µονάδες
δευτεροβάθµιας και τριτοβάθµιας φροντίδας, µε εξαίρεση τα έκτακτα και τα
επείγοντα περιστατικά.
Γράφει: Καραγιώργος Δημήτρης
Σχόλια