Η δύναμη του πρώτου βήματος
Ξέρω το ‘χεις νιώσει και εσύ. Μούδιασμα, αδυναμία που σε
κυριεύει. Οι φόβοι σου, αυτοί που βλέπεις και αυτοί που δρουν υπόγεια σε
φτάνουν στο σημείο να νιώθεις άρρωστος, ανάπηρος. Δεν είσαι ο μόνος, σε κάποιο
βαθμό είναι μέρος της ζωής κάθε ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι ζωή και η ζωή κάνει
κύκλους. Πότε επικρατεί αναστάτωση και πότε ισορροπία, πότε σκοτάδι και πότε
φως. Όταν υπάρχει αυτή η κίνηση μη φοβάσαι, είναι σημάδι ότι υπάρχεις, ζεις.
Όταν ξεκινά η στασιμότητα να φοβάσαι.
Για να το πετύχεις, όμως, χρειάζεται να πιστέψεις στη δύναμη
που κρύβει το πρώτο βήμα. Πάρε την απόφαση, φόρεσε τον φακό σου και πέσε στον
βυθό της ψυχής σου, γίνε εσύ ο εξερευνητής της ζωής σου! Αν όχι εσύ τότε ποιος;
Μη βιαστείς όμως να απογοητευτείς στις πρώτες δυσκολίες, χρειάζεται μεγάλη
υπομονή και επιμονή. Το θέμα είναι να κάνεις το πρώτο βήμα, τα υπόλοιπα θα
έρθουν πολύ πιο εύκολα. Γιατί πολύ απλά το πρώτο βήμα θα σου δείξει ότι αφού
έγινε η αρχή, αυτό που φοβόσουν, ίσως να ήταν τελικά μια ψεύτικη κούκλα που
έσπασε.
Μπορείς! Φυσικά και μπορείς! Φτάνει να θέλεις. Ο άνθρωπος
κρύβει μέσα του απίστευτη δύναμη. H ειρωνεία είναι, ότι ο ίδιος δεν την αφήνει
να βγει προς τα έξω. Εδώ μπορείς ακόμα και όταν δεν θέλεις. Σκέψου πόση δύναμη
έχεις όταν θέλεις κιόλας. Δες τη ζωή σαν ένα τεντωμένο τόξο, που συσσωρεύει
δύναμη μέχρι τη στιγμή που το αφήνεις και τότε κατευθείαν κτυπά το στόχο. Το
πρώτο βήμα, αυτός είναι ο στόχος σου, τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν. Μη φοβάσαι
ότι θα πέσεις, αλλά ακόμα και αν πέσεις θα είναι στην προσπάθεια του να μάθεις
να πετάς, να ζεις. Πόσοι άνθρωποι έχουν πεθάνει χρόνια πριν επέλθει ο σωματικός
θάνατος, αυτό είναι η τραγωδία. Το θαύμα είναι να πεθαίνεις ζώντας, αυτό είναι
το στοίχημα! Υπάρχει πάντα χώρος στη ζωή του κάθε ενός από εμάς, για ένα νέο
πρώτο βήμα, μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό.
Το πρώτο βήμα για το οτιδήποτε. Για την αρχή μιας νέας
δουλειάς, μιας νέας ζωής, τη γένεση ενός νέου εαυτού. Πόσο όμορφο και σπουδαίο
προνόμιο έχουμε. Μπορείς να ξεκινήσεις με τα απλά, όπως τη δραστηριότητα εκείνη
που… έλα τώρα μην μου πεις ότι το ξέχασες, ήταν το ταλέντο σου, το ξεχωριστό
χάρισμα που σου έδωσε η φύση, αυτό που σε χαλάρωνε, που σε γέμιζε. Σε βοηθούσε
τότε να εκφράσεις συναισθήματα που δεν ήθελες ή δεν μπορούσες, υπό τις
περιστάσεις να τα παρουσιάσεις με λέξεις, το θυμάσαι;
Κάνε το πρώτο βήμα και δώσε του μια δεύτερη ευκαιρία, ποτέ
δεν ξέρεις που μπορεί να σε βγάλει. Ίσως να είναι το πρώτο βήμα για την αρχή
του τέλους μιας τοξικής κατάστασης, μιας σχέσης, ή δουλειάς που σε αφήνει
στάσιμο. Το πρώτο βήμα μιας ρουτίνας που μεταξύ μας τώρα, μέσα σ’ αυτή, απλά
σκοτώνεις το χρόνο σου, μέχρι την αόριστη στιγμή που θα σε σκοτώσει ο χρόνος.
Κάνε λοιπόν το πρώτο βήμα. Έχεις τόσους λόγους να το κάνεις!
Να θυμάσαι όμως… Θέλει θάρρος το πρώτο βήμα, θέλει
πειθαρχία, πίστη και εμπιστοσύνη. Μπορεί να φέρει δάκρυα το πρώτο βήμα. Μην το
φοβηθείς και μην τα παρατήσεις, συνέχισε. Θέλει δύναμη το πρώτο βήμα. Δίνει
δύναμη το πρώτο βήμα. Θέλει αγάπη το πρώτο βήμα, μα δίνει ακόμα περισσότερη
πίσω και κυρίως στον εαυτό σου. Μην το φοβάσαι, άλλωστε δεν είσαι μόνος σου σ’
αυτή την διαδικασία. Είμαστε και εμείς που αγωνιζόμαστε ο καθένας για το δικό
του πρώτο βήμα. Πιάσε το χέρι μου, χαμογέλα μου και πάμε! Ώρα για αλλαγή!
Καιρός ήταν! Εξέπληξε τον εαυτό σου!
Ανδριανή Παπαγεωργίου/Photo: Author/Depositphotos
