Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αντιμετωπίζουμε τον πόνο στη μέση




Από τη στιγμή που η σχέση μας με τον καναπέ και την καρέκλα είναι τόσο στενή και… παθιασμένη, δεν είναι απορίας άξιον που ο πόνος στη μέση χτυπάει όλο και πιο πολλούς, όλο και πιο συχνά.

Εάν κάποιος τον έχει ζήσει έστω και μία φορά, ξέρει πολύ καλά ότι ο πόνος στη μέση είναι πολύ μεγάλη ταλαιπωρία, γιατί ουσιαστικά μας καθηλώνει και μειώνει σημαντικά την κινητικότητά μας, καθιστώντας δύσκολες όλες τις κινήσεις που προηγουμένως κάναμε χωρίς καμία σκέψη, όπως π.χ. το να σηκωθούμε από το κρεβάτι ή να καθίσουμε σε μια καρέκλα. Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, για να βγάλουμε από τη… μέση τον πόνο, αλλά και τους κινδύνους που μπορεί να απειλήσουν τη μέση μας;

Αναγνωρίζουμε τον ένοχο
Το πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τον πόνο στη μέση είναι να αναγνωρίσουμε το αίτιο πρόκλησής του ώστε να λάβουμε τα σωστά μέτρα. Είναι γεγονός ότι ένα από τα πιο συνηθισμένα αίτια του πόνου στη μέση είναι το μυϊκό πιάσιμο, ο σπασμός του μυός δηλαδή, ο οποίος προκαλείται μετά από μια απότομη κίνηση, π.χ. το άνοιγμα της μπαλκονόπορτας, ή εξαιτίας της πολύωρης κακής στάσης του σώματος. Βέβαια, η σωστή διάγνωση δεν είναι εύκολη υπόθεση και ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο πόνος είναι οξύς, επίμονος και διαρκής (πάνω από 2-3 μέρες), τότε θα πρέπει να απευθυνθούμε στον ορθοπεδικό, ο οποίος θα μας εξετάσει προκειμένου να διαπιστώσει την αιτία της κατάστασής μας. Πέρα από τον μυϊκό σπασμό, που είναι και ο συνήθης ύποπτος του πόνου στη μέση (οσφυαλγία), υπάρχουν και πιο σοβαρά αίτια (π.χ. η δισκοκήλη, η σπονδυλοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα κ.τ.λ). Για να προβεί στη σωστή διάγνωση, ο γιατρός πέρα από την κλινική εξέταση πιθανότατα θα μας ζητήσει και μια ακτινογραφία, καθώς και μια αξονική, ενδεχομένως και μια μαγνητική τομογραφία. Ανάλογα με τα ευρήματα των εξετάσεων και την κλινική μας εικόνα, μπορεί να χρειαστούν και συμπληρωματικές εξετάσεις, π.χ. αιματολογικές, μέτρησης οστικής πυκνότητας κ.τ.λ.

Τα βήματα της ανακούφισης
Όταν μας πιάνει η μέση μας, το πρώτο μας βήμα για να ανακουφιστούμε είναι να ξαπλώσουμε στην πιο αναπαυτική θέση στο κρεβάτι και να ξεκουραστούμε για μια μέρα τουλάχιστον. Εάν όμως είναι απαραίτητο να παραμείνουμε στις επάλξεις και να είμαστε σε κίνηση όλη τη διάρκεια της ημέρας, τότε θα πρέπει να καταφύγουμε στο φαρμακείο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αγωγή για τον πόνο στη μέση είναι εξατομικευμένη, εξαρτάται από την αιτία του πόνου και καλό είναι να γίνεται σε συνεργασία με τον γιατρό. Εάν, λοιπόν, διαπιστώσουμε ότι ο πόνος επιμένει παρά τις φαρμακευτικές λύσεις στις οποίες καταφύγαμε, τότε δεν έχουμε παρά να περάσουμε το κατώφλι του ορθοπεδικού.

Φρένο στον πόνο
Το πρώτο βήμα για την ανακούφιση από τον πόνο στη μέση είναι η λήψη ενός απλού παυσίπονου, όπως η παρακεταμόλη. Εάν όμως το απλό παυσίπονο αποδειχθεί ανεπαρκές (π.χ. μετά από μια μέρα λήψης ο πόνος επιμένει), τότε θα ακολουθήσουν τα μυοχαλαρωτικά και τελικά τα αντιφλεγμονώδη, τα οποία συνδυάζουν την αναλγητική και την αντιφλεγμονώδη δράση. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ασπιρίνη, μεφαιναμικό οξύ, ιβουπροφένη, νιμεσουλίδη κ.τ.λ.) δεν πρέπει να λαμβάνονται περισσότερο από 1 εβδομάδα με 10 ημέρες, ενώ αν η κατάστασή μας δεν βελτιώνεται πρέπει να απευθυνθούμε στον γιατρό μας για το ενδεχόμενο να συνεχίσουμε την αγωγή. Να σημειώσουμε επίσης ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη προσφέρουν ανακούφιση από τον πόνο, αλλά η λήψη τους συνδέεται με παρενέργειες στο γαστρεντερικό σύστημα, όπως η γαστρίτιδα και η γαστρορραγία, γι’ αυτό είναι χρήσιμο να λαμβάνονται με γαστροπροστατευτικά φάρμακα.

Κρέμες και επιθέματα
Εάν δεν επιθυμούμε να πάρουμε ένα χάπι από το στόμα ή ο πόνος είναι μάλλον ήπιος και πιστεύουμε ότι μπορούμε να τον διαχειριστούμε με πιο ελαφριά αγωγή, μπορούμε να καταφύγουμε σε πιο απλές λύσεις, όπως τα ζεστά ή τα κρύα επιθέματα, αναλόγως την περίπτωση, καθώς και στις κατάλληλες κρέμες. Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι:
* Η θερμοφόρα είναι ευεργετική όταν η οσφυαλγία οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, επειδή βοηθά στη χαλάρωση των μυών. Φροντίζουμε, ωστόσο, μετά τη χρήση της να διατηρούμε ζεστή την περιοχή της μέσης.
* Οι μαλάξεις με ελαφρώς ζεστό παιδικό λάδι (baby oil) προσφέρουν ανακούφιση από τον ήπιο πόνο στη μέση εξαιτίας μυϊκού πιασίματος.
* Τα έμπλαστρα με θερμαντική δράση προκαλούν χαλάρωση του μυϊκού σπασμού και έχουν το πλεονέκτημα ότι επιτρέπουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων συγκριτικά με τη θερμοφόρα. Καλό είναι να μη συνδυάζονται με αντιφλεγμονώδη επειδή έχουν αρκετά ισχυρή δράση. Συνήθως τα έμπλαστρα περιέχουν μια καυστική ουσία με ισχυρή θερμαντική δράση, την καψαϊκίνη, και την ίδια ουσία περιέχουν και πολλές αλοιφές με θερμαντική δράση που μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί για τα έμπλαστρα.
* Τα ψυχρά επιθέματα (π.χ. παγοκύστεις), καθώς και τα κρύα τζελ με αναλγητική δράση, έχουν την ιδιότητα να μειώνουν τη φλεγμονή που μπορεί να προκληθεί π.χ. από έναν μυϊκό τραυματισμό στα σπορ ή κατά τη διάρκεια μιας απότομης κίνησης. Το τι ακριβώς θα χρησιμοποιήσουμε (κρύο ή ζεστό επίθεμα ή εναλλαγή των δύο) εξαρτάται από τη φύση του τραυματισμού. Πάντως, τα ψυχρά επιθέματα χρησιμοποιούνται συχνά από τους αθλητές για την ανακούφιση από τα διαστρέμματα και τους μικρούς τραυματισμούς στις προπονήσεις.
* Οι μαλάξεις με αντιφλεγμονώδεις κρέμες προσφέρουν ανακούφιση σε περίπτωση έντονου μυϊκού σπασμού. Φροντίζουμε, ωστόσο, μετά την εφαρμογή τους να κρατήσουμε τη μέση ζεστή.

Η έσχατη επιλογή
Οι επεμβάσεις στη σπονδυλική στήλη εξελίσσονται και οι χειρουργοί έχουν πλέον στη διάθεσή τους πολλές τεχνικές χειρουργικής αποκατάστασης της μέσης (π.χ. ενδοσκοπική δισκεκτομή, αντικατάσταση των σπονδύλων με εμφυτεύματα, έγχυση ορθοπεδικού τσιμέντου στους σπονδύλους κ.τ.λ.). Ωστόσο, η χειρουργική ή ενδοσκοπική επέμβαση αποτελεί την τελευταία επιλογή στη φαρέτρα του ειδικού και επιλέγεται όταν υπάρχει σοβαρή νευρική δυσλειτουργία, δηλαδή μούδιασμα ή και παράλυση του ποδιού, ή όταν οι κρίσεις οσφυαλγίας είναι συχνές και διαρκούν πολύ, μια και η επέμβαση δεν διασφαλίζει ότι δεν θα παρουσιαστεί εκ νέου πρόβλημα στη μέση.

Να βάλω ορθοπεδική ζώνη οσφύος;
Η ζώνη κρατάει σταθερή τη σπονδυλική μας στήλη και μας επιτρέπει να κινηθούμε στην οξεία φάση του πόνου, ιδιαίτερα εάν είναι απαραίτητο να σηκώσουμε βάρη, να μεταφέρουμε αντικείμενα και να κάνουμε κάποια χειρωνακτική εργασία. Ωστόσο, η ζώνη οσφύος δεν πρέπει να μας γίνει συνήθεια, επειδή σε παρατεταμένη και χρόνια χρήση μπορεί να οδηγήσει σε ατονία και χαλάρωση των κοιλιακών μυών, γεγονός που είναι επιζήμιο για την καλή στήριξη της σπονδυλικής στήλης.

Για το καλό της μέσης
* Επιλέγουμε ένα στρώμα που αγκαλιάζει το σώμα και τις καμπύλες του, χωρίς όμως το σώμα να βουλιάζει σε αυτό.
* Κοιμόμαστε σε τέτοια στάση που δεν επιβαρύνουμε τη μέση μας. Η δημοφιλέστερη είναι η εμβρυϊκή, αλλά μπορούμε να πειραματιστούμε μέχρι να βρούμε εκείνη τη στάση που μας βολεύει.
* Φροντίζουμε να έχουμε γυμνασμένους κοιλιακούς και ραχιαίους, μια και η μυϊκή ενδυνάμωση του κορμού αποτελεί  εγγύηση για την ελάττωση των επεισοδίων οσφυαλγίας. Εντούτοις, δεν γυμναζόμαστε ποτέ στην οξεία φάση του πόνου.
* Προσέχουμε τη στάση του σώματός μας. Περπατάμε με την πλάτη ίσια και την κοιλιά τραβηγμένη προς τα μέσα. Αποφεύγουμε να βουλιάζουμε στον καναπέ, στη θέση οδήγησης ή στην καρέκλα του γραφείου.

Νίκη Ψάλτη  
Σε συνεργασία με τον δρ. ΧΑΡΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ, χειρουργό ορθοπεδικό, διευθυντή Ορθοπεδικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Υγεία».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ