Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μύθοι και αλήθειες για τη λιποαναρρόφηση



Γράφει η Δρ. Αναστασία Σεφέρη–Δανιήλ, MD, PhD, Πλαστική χειρουργός στο Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, μέλος της  Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής (HESPRAS)

Επίπεδη κοιλιά, γλουτοί χωρίς «ψωμάκια», μέση «δακτυλίδι». Χιλιάδες γυναίκες σε όλο τον κόσμο ζητούν καθημερινά απο τον πλαστικό χειρουργό τους αυτά και άλλα πολλά, ενώ οι άνδρες θέλουν να «τελειώνουν» με το λίπος της κοιλιάς τους, το «σωσίβιο», την γυναικομαστία, το διπλοσάγωνο.
Το όνειρο κατακτάται με ειδικές και υγιεινές διατροφές, άσκηση και ιδρώτα στο γυμναστήριο ή τον προσωπικό τους χώρο, όμως κάπου υπάρχουν οι τοπικές, ανθεκτικές λιποαποθήκες που δεν «φεύγουν» με τίποτα.
Το φαινόμενο του τοπικού λίπους που επιμένει συμβαίνει επειδή αρκετοί από εμάς έχουμε τοπικά μεγαλύτερο αριθμό λιποκυττάρων σε σχέση με το φυσιολογικό όριο για το σώμα μας ή επειδή αυτή είναι η γονιδιακή προδιάθεσή μας (μεσογειακοί λαοί).

Η σιλουέτα και η ομορφιά, όμως, δεν είναι οι μόνοι λόγοι για τους οποίους πρέπει να απαλλαγούμε από το τοπικό λίπος. Μεγάλες έρευνες έχουν δείξει πως όσο μεγαλύτερη είναι η περίμετρος της μέσης, τόσο περισσότερο είναι το σπλαχνικό λίπος, δηλαδή αυτό που περιβάλλει τα εσωτερικά μας όργανα. Το λίπος αυτός σχετίζεται με νόσους όπως ο διαβήτης τύπου 2, η καρδιοπάθεια, η υπέρταση κ.ά. επομένως υπάρχουν ισχυροί λόγοι υγείας για τους οποίους πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό.
Ο πλαστικός χειρουργός, εκπαιδευμένος πια και με μεγάλη εμπειρία, έρχεται και δίνει λύση αφαιρώντας και καταστρέφοντας τις λιποαποθήκες, δίνοντας ταυτοχρόνως σαφείς οδηγίες στους ασθενείς του για βελτίωση της διατροφής και του  τρόπου ζωής τους, αφού το λίπος πρέπει να αντιμετωπιστεί και από τα τρία βασικά μέτωπα: λιποαναρρόφηση, διατροφή, άσκηση.
Ποιες όμως είναι οι αλήθειες και ποιοι οι μύθοι για την λιποαναρρόφη, η οποία είναι μία από τις πλέον εφαρμοσμένες και αγαπημένες αισθητικές παρεμβάσεις στον κόσμο; Οι εξής:

Μύθος 1: Η λιποαναρρόφηση είναι μέθοδος αδυνατίσματος
Η αλήθεια: Η λιποαναρρόφηση είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση για αφαίρεση του τοπικού πάχους, αλλά δεν αποτελεί λύση για τα παχύσαρκα άτομα, ούτε μας αδυνατίζει γενικώς.
Παρότι συμβάλλει στη διάλυση και απομάκρυνση των λιποαθηκών τοπικά και σμιλεύει το σώμα στα σημεία όπου υπάρχει πρόβλημα (πηγούνι, πλάτη, χέρια, κοιλιά, γλουτοί, μηροί, γάμπες), αναδεικνύοντας ένα ομοιόμορφο, πιο αδύνατο σώμα, δεν αποτελεί μέθοδο γενικού αδυνατίσματος. Γι' αυτά τα άτομα υπάρχουν άλλες λύσεις ή συνδυαστικές εφαρμογές.
Η λιποαναρρόφηση βοηθά επίσης «παρηγορητικά» σε περιπτώσεις όπου υπάρχει τοπικό λίπος ώστε να αφαιρεθεί το πλεονάζον (π.χ. για να γίνει μια κοιλιοπλαστική, μηροπλαστική ή οποιαδήποτε μεγαλύτερη χειρουργική επέμβαση) και να απομείνει μόνο περίσσευμα δέρματος. Με αυτό τον τρόπο η μεγαλύτερη χειρουργική επέμβαση θα είναι πιο λεπτομερής, ο ασθενής δεν θα επιβαρυνθεί πολύ και γενικά θα επανέλθει πιο γρήγορα στις δραστηριότητές του.

Μύθος 2: Η λιποαναρρόφηση αντιμετωπίζει την κυτταρίτιδα
Η αλήθεια: Η λιποαναρρόφηση δεν είναι η λύση για την αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας, όπως πιστεύουν πολλοί. Απλώς, με την αφαίρεση του λίπους, την σύσφιξη των ιστών και συνδυαστικά με κάποιες εγχύσεις πολυβιταμινών και ιχνοστοιχείων, μπορεί να βελτιωθεί πάρα πολύ η εικόνα της και ίσως να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι «εξαφανίστηκε» (στην πραγματικότητα εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά δεν είναι εμφανής).
Επιπλέον, μετά τη λιποανάρροφηση ο ασθενής μπορεί να ανακτήσει το βάρος που έχασε με την αφαίρεση του λίπους, αν δεν προσέξει τη διατροφή και την καθημερινότητά του. Τα κιλά αυτά, όμως, θα κατανεμηθούν ομοιόμορφα στο σώμα γιατί στις περιοχές όπου γίνεται η λιποαναρρόφηση, δεν επανέρχονται οι λιποαποθήκες, εφόσον η αφαίρεσή τους έχει γίνει σωστά.

Μύθος 3: Το λίπος θα «επιστρέψει» κάπου αλλού
Η αλήθεια: Σε ό,τι αφορά την απορία πολλών ασθενών αν μπορεί να δημιουργηθούν σε άλλο σημείο του σώματος π.χ. τα «ψωμάκια», η απάντηση είναι πως όχι, δεν είναι δυνατό να «μετακινηθεί» το λίπος. Απλώς, αν κάποιος πάρει πολλά κιλά, μοιραία θα συγκεντρωθεί λίπος στα σημεία του σώματος όπου είναι γενετικά και ορμονικά καθορισμένη η συσσώρευσή του και τα οποία εξακολουθούν να έχουν λιποαποθήκες.

Μύθος 4: Η λιποαναρρόφηση πονάει πολύ
Η αλήθεια: Το πόσο πονάει κανείς εξαρτάται από την ατομική αντοχή στον πόνο, την έκταση της θεραπείας, το πόσο γρήγορα θα αναρρώσει αλλά και τη μέθοδο με την οποία θα γίνει η λιποαναρρόφηση. Οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν λίγο  πόνο και ενοχλήσεις για κάποιες μέρες ή περίπου μία εβδομάδα, αλλά αυτά είναι υποφερτά και διαχειρίσιμα.

Μύθος 5: Η λιποαναρρόφηση είναι κατάλληλη για τα παχύσαρκα άτομα
Η αλήθεια: Όπως προαναφέρθηκε, η λιποαναρρόφηση δεν είναι μέθοδος αδυνατίσματος, αλλά μέθοδος αντιμετώπισης του τοπικού πάχους. Έτσι, οι ιδανικοί υποψήφιοι για αυτήν είναι όσοι έχουν ανισοκατανομή του σωματικού λίπους και υγιές σωματικό βάρος ή έστω είναι λίγο υπέρβαροι, αλλά όχι παχύσαρκοι.
Η παχυσαρκία, η κυτταρίτιδα, το χαλαρό, το «σακουλιασμένο» και το ανελαστικό δέρμα είναι καταστάσεις που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μύθος 6: Η λιποαναρρόφηση είναι μόνο για γυναίκες
Η αλήθεια: Ένας από τους συχνότερους λόγους για τον οποίο οι άνδρες ζητούν τη βοήθεια των πλαστικών χειρουργών είναι για να κάνουν λιποαναρρόφηση, κυρίως στην κοιλιά, τα «σωσίβια» δεξιά κσι αριστερά στην κοιλιά τους, το στήθος (γυναικομαστία) και το διπλοσάγωνο.

Μύθος 7: Η λιποαναρρόφηση γίνεται με έναν τρόπο
Η αλήθεια: Η λιποαναρρόφηση μπορεί να γίνει με διάφορες μεθόδους, π.χ. με την  κλασική μέθοδο, με αναίμακτη, με laser, με ραδιοσυχνότητες, να είναι τρισδιάστατη (3D) ή τεσσάρων διαστάσεων (4D), να εφαρμοστεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με ειδικά νήματα, με λιπογλυπτική κ.λπ.
Όποια μέθοδο και αν επιλέξει ο πλαστικός, πρέπει να γνωρίζει τι αποτέλεσμα θα επιφέρει και να δώσει στον ασθενή του να το κατανοήσει, ενώ ο ασθενής πρέπει να ξέρει πως το καλύτερο θεραπευτικό πρωτόκολλο είναι αυτό που θα σχεδιαστεί από τον γιατρό του ειδικά για εκείνον και για το δικό του σώμα.
Η εξειδίκευση κάποιων από εμάς στην λιποαναρρόφηση και η εμπειρία μας είναι πλέον πάρα πολύ μεγάλη και με την βοήθεια της τεχνολογίας και με τα νέα υλικά που υπάρχουν μπορούμε πραγματικά να δημιουργήσουμε γραμμωμένες σιλουέτες.

Είναι γνωστό πως καθημερινά πολλοί άνθρωποι ζητούν εύκολες και γρήγορες λύσεις για να κάνουν το σώμα τους καλύτερο και, ανάλογα με τις εποχές (καλοκαίρι, άνοιξη) και τις προσωπικές τους στιγμές, ζητούν να αδυνατίσουν τοπικά ή γενικά άμεσα, δίχως κόπο και δίχως πόνο.
Ωστόσο πρέπει να γνωρίζουν πως είναι απαραίτητο να συζητήσουν σοβαρά με τον πλαστικό χειρουργό τις λύσεις που μπορεί να τους προτείνει και, αφού γίνει κατανοητό το αναμενόμενο αποτέλεσμα, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν γίνεται κάτι «μαγικά» αλλά με εμπειρία, κατανόηση και υπομονή και από τις δύο πλευρές.

Σε μία εποχή, λοιπόν, που οι άνθρωποι κρίνονται κυρίως για την εμφανισή τους, είναι μεγάλη ανακούφιση να ξέρει κάποιος ότι μπορεί να αλλάξει ή να βελτιώσει την εμφάνισή του. Αρκεί να συζητήσει με τον γιατρό του τις αλήθειες και τους μύθους για να γνωρίζει τι μπορεί να περιμένει από την αισθητική επέμβαση στην οποία θα υποβληθεί.

Πηγές: https://www.realself.com/guide/10-biggest-liposuction-myths-weight-gain-pain-recovery-and-more#.WT7IX9SLSt9

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε