Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γρίπη και ιώσεις στα άτομα με διαβήτη



Στον διαβήτη η λοίμωξη από τους ιούς της γρίπης όπως και από πολλούς άλλους ιούς δημιουργεί έντονο στρες στο σώμα το οποίο με την σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθμιση τα άτομα με διαβήτη με αυξημένα σάκχαρα στο αίμα.

Οι ιοί είναι μικροοργανισμοί, οι οποίοι εισβάλλουν στον ανθρώπινο οργανισμό και προκαλούν συμπτώματα ανάλογα με την πύλη εισόδου (πχ μύτη - συνάχι, στόμα - πονόλαιμος, φαρυγγίτιδα κλπ) η με το σύστημα που προσβάλλουν  π.χ. έχουμε τις ιογενείς λοιμώξεις του ανώτερου (ρινίτιδες, ρινοκολπίτιδες κλπ) ή του κατώτερου αναπνευστικού (βρογχίτιδα, πνευμονία κλπ), τις ιογενείς λοιμώξεις του πεπτικού (γαστρεντερίτιδες, ηπατίτιδες), αρθρίτιδες κτλ.

Τα συνήθη συμπτώματα που προκαλούνται από τις ιογενείς λοιμώξεις είναι ο πυρετός, το ρίγος, η ατονία, το αίσθημα κακουχίας, το αίσθημα καύσου ή υπερβολικού βάρους των βλεφάρων, ο πονοκέφαλος. Επίσης ανάλογα με το σύστημα που προσβάλλει ο ιός εμφανίζονται και τα αντίστοιχα συμπτώματα όπως π.χ. δυσκαταποσία και αίσθημα πόνου στο λαιμό (σε ιώσεις του ανώτερου αναπνευστικού), τάση για έμετο, έμετος ή/και διάρροια (σε ιογενείς γαστρεντερίτιδες), κλπ.

Οι πιο συνηθισμένες ιογενείς λοιμώξεις είναι αυτές του ανώτερου αναπνευστικού. Οι συγκεκριμένες ιώσεις παρουσιάζουν και αυτό που ονομάζουμε εποχικότητα, δηλ. εμφανίζονται περισσότερο σε συγκεκριμένες εποχές του έτους, κυρίως το φθινόπωρο  το χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης. Οι ιώσεις αυτές παρουσιάζουν πυρετό μερικές φορές δυσκαταποσία (αίσθημα «αγκαθιών» στο λαιμό κατά την κατάποση). Επίσης μπορεί να παρουσιάσουν πονοκέφαλο, βήχα αίσθημα ατονίας, διάχυτα οστικά άλγη και μυϊκές κράμπες ΠΡΟΣΟΧΗ  ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗ!

Στον Διαβήτη η λοίμωξη από τους ιούς της γρίπης όπως και από πολλούς άλλους ιούς δημιουργεί έντονο στρες στο σώμα το οποίο με την σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθμιση τα άτομα με Διαβήτη με αυξημένα σάκχαρα στο αίμα. Επί πλέον και όχι σπάνια άλλες πολύ πιο σοβαρές επιπλοκές καρδιαγγειακά επεισόδια ακόμη και ανακοπές, πνευμονία και θάνατοι δεν είναι σπάνια κατά την διάρκεια της λοίμωξης σε άτομα με διαβήτη, ιδίως αν είναι μεγαλύτερης ηλικίας (>65 χρονών) η εμφανίζουν και συν-νοσηρότητες (πχ παχυσαρκία, υπέρταση, κάπνισμα, άσθμα, κλπ).  
Η γρίπη αποτελεί μια σοβαρή απειλή για όλους τους ανθρώπους με διαβήτη. Οι άνθρωποι με διαβήτη έχουν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από επιπλοκές της γρίπης, και 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν.
Τα ποσοστά θανάτου από πνευμονία εξ αιτίας της γρίπης μεταξύ των ατόμων με διαβήτη είναι διπλάσια στις χαμηλού βιοτικού επιπέδου τάξεις, σε αυτούς με καρδιακή η αναπνευστική ανεπάρκεια η άλλες συνυπάρχουσες σοβαρές παθήσεις και σε αυτούς με προχωρημένη ηλικία.
Χαρακτηριστικό είναι πως όλοι όσοι έχουν χάσει τη ζωή τους από την γρίπη τα τελευταία 3 χρόνια καθώς και η πλειοψηφία όσων νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ με βάσει στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ δεν είχαν κάνει το αντιγριπικό εμβόλιο, παρά το γεγονός ότι ανήκαν σε ομάδα υψηλού κινδύνου.

Τι μπορούν να κάνουν τα άτομα με διαβήτη
Μπορούμε σίγουρα να μειώσουμε σε μεγάλο βαθμό τις σοβαρές ή θανατηφόρες επιπλοκές της και το εμβόλιο της γρίπης προσφέρει την καλύτερη προστασία. Αυτό ισχύει για όλους, για τους οποίους το εμβόλιο δεν αντενδείκνυται, αλλά είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα άτομα με διαβήτη. Μελέτες έχουν δείξει ότι το εμβόλιο μπορεί να αποτρέψει 3 από 4 νοσηλείες η και θανάτους που σχετίζονται με την γρίπη μεταξύ των ενηλίκων με διαβήτη. Ωστόσο σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία εμβολιάζονται, δυστυχώς λιγότερο από το ήμισυ των ατόμων με διαβήτη.
Το κέντρο ελέγχου των λοιμώξεων στις ΗΠΑ (CDC), συνιστά ότι από την ηλικία 6 μηνών και άνω ο καθένας μπορεί να κάνει ένα εμβόλιο της γρίπης κάθε χρόνο
Από μια πρόσφατη μελέτη από τον Dr. Eszter Vamos, ερευνητή στο Imperial College London.
Επτά χρόνια δεδομένων σχετικά με σχεδόν 125.000 ανθρώπους στην Αγγλία με διαβήτη τύπου 2, ο οποίος συνδέεται άμεσα με τη γήρανση και την παχυσαρκία που με την σειρά της, ευθύνεται για τις περισσότερες περιπτώσεις της νόσου.

Από την μελέτη προέκυψε ότι τα άτομα με διαβήτη που κάνουν το εμβόλιο της γρίπης είναι λιγότερο πιθανό να οδηγηθούν σε νοσοκομειακή νοσηλεία για καρδιαγγειακά ή αναπνευστικά προβλήματα.
Ο εμβολιασμός συσχετίστηκε με 30 % χαμηλότερα ποσοστά εισαγωγής στο νοσοκομείο για εγκεφαλικό επεισόδιο, το 22% χαμηλότερα ποσοστά για την καρδιακή ανεπάρκεια, και 15% χαμηλότερα ποσοστά για πνευμονία ή γρίπη, αναφέρουν οι ερευνητές στο CMAJ.
Οι ασθενείς που πήραν το εμβόλιο της γρίπης είχαν 24% χαμηλότερα ποσοστά θανάτου από όλες τις αιτίες κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης. CMAJ, online July 25, 2016.
Τα άτομα με διαβήτη επιβάλλεται να κάνουν το εμβόλιο της γρίπης
Επίσης, τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 πρέπει να κάνουν και το εμβόλιο πνευμονιόκοκκου, αν δεν το έχουν ήδη κάνει τα τελευταία 5 χρόνια, επειδή η πνευμονία από πνευμονιόκοκκο είναι μια σοβαρή και καθόλου σπάνια επιπλοκή της γρίπης.
Εάν έχεις Διαβήτη το καλύτερο είναι να αποφύγεις να κολλήσεις ιώσεις και γρίπη!

Πρόληψη σημαίνει
Αποφεύγω κλειστούς χώρους σε περιόδους έξαρσης, πλένω τα χέρια μου κάθε φορά που γυρίζω σπίτι από εξωτερικές εργασίες, αερίζω συχνά χώρους που συγχρωτίζονται πολλά άτομα.
Εμβολιάζομαι με το εποχικό εμβόλιο γρίπης (φθάνει 1 εμβολιασμός το έτος)
Διατηρώ τα σάκχαρα μου χαμηλά, και κρατώ το σώμα μου σε καλή φυσική κατάσταση.
Η έγκαιρη χρήση των αντιϊικών φαρμάκων κατά της γρίπης με τις πρώτες εκδηλώσεις (μέσα σε 48 ώρες), είναι η μόνη αποδεδειγμένα αποτελεσματική αγωγή για την αντιμετώπιση της αλλά και των επιπλοκών που την ακολουθούν. Σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για επιπλοκές, μπορεί να χορηγηθεί προληπτικά η και θεραπευτικά από τον ιατρό τους.
Σκευάσματα με βιταμίνη C δεν έχουν αποδειχθεί σε μελέτες ότι βελτιώνουν τα συμπτώματα, η μειώνουν τις μέρες νόσησης, αντιθέτως με την καλή φυσική κατάσταση (fitness) μαζί με την κατανάλωση φρέσκων λαχανικών και φρούτων πάντα με μέτρο που βοηθούν αποτελεσματικά το αμυντικό ανοσιακό μας σύστημα.
Η αντιβίωση γενικά δεν βοηθά στην γρίπης, τουναντίον αν χρησιμοποιηθεί λάθος μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.

Πόσο συχνά πρέπει να ελέγχω το σάκχαρο μου
Όσοι θεραπεύονται με ινσουλίνη πρέπει να μετρούν το σάκχαρο τους κάθε 3-4 ώρες ιδίως αν έχουν υψηλό πυρετό. Θα πρέπει να προσπαθούν να διατηρούν το σάκχαρο τους  σε τιμές μικρότερες του 200 η καλύτερα του 180mg/dl αλλά και να αποφεύγουν τις υπογλυκαιμίες.
Όσοι θεραπεύονται με δισκία καλό είναι αν μετριούνται να παρακολουθούν τα μεταγευματικά τους σάκχαρα  (2 ώρες μετά τα κύρια γεύματα) τα οποία καλό θα είναι να είναι μικρότερα του 180mg/dl.
Καλό είναι παρά την πιθανή ανορεξία να μην παραλείπονται γεύματα και άφθονη λήψη πάσης φύσεως υγρών (με προσοχή για όσα ανεβάζουν το σάκχαρο).

Πότε πρέπει να επισκεφθούμε γιατρό
Όταν ο πυρετός επιμένει αμείωτος μετά από 4-5 ημέρες η όταν δεν ανταποκρίνεται στη χρήση αντιπυρετικών χωρίς να υποχωρεί σε τιμές μικρότερες του 37,6- 38ο C μέσα στο 24/ωρο.
Όταν οι τιμές του σακχάρου παρά τις προσπάθειες παραμένουν περισσότερο από 2-3 ημέρες μεγαλύτερες 200mg/dl, η όταν έχουμε συμπτώματα από τον διαβήτη με πολυουρία- πολυδιψία και έντονη κόπωση.
Όταν περίεργη υπνηλία και σύγχυση εμφανίζονται.
Όταν δύσπνοια, βάρος στο στήθος με γρήγορη και κοντή ανάσα εμφανίζονται απότομα και χειροτερεύουν προοδευτικά.
Όταν ανιχνεύουμε πύον στις αμυγδαλές με υψηλό πυρετό που δεν υποχωρεί εύκολα. 

http://www.iatronet.gr/ygeia/endokrinologia/article/39630/gripi-kai-iwseis-sta-atoma-me-diaviti.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε