Τα ινοαδενώματα είναι πολύ συχνοί και καλοήθεις όγκοι του
μαστού, που εμφανίζονται συχνότερα σε έφηβες και νεαρές γυναίκες. Όμως, δεν
είναι σπάνια η εμφάνιση τους και σε μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες ή και σε
γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση.
Τα ινοαδένωματα δεν είναι νεοπλάσματα, δηλαδή δεν προκύπτουν
από τον υπέρμετρο πολλαπλασιασμό των κυττάρων, που οδηγεί στον σχηματισμό μίας
νεοπλασματικής μάζας, αλλά οφείλονται στην πάχυνση των κυττάρων του μαστού σε
κάποια περιοχή του οργάνου.
Επειδή είναι συχνά και δεν έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μίας
νόσου, τα ινοαδενώματα θεωρούνται ως μία παρέκκλιση από τη φυσιολογική ανάπτυξη
ή την υποστροφή του μαζικού αδένα.
Που οφείλονται τα ινοαδενώματα;
Δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι παράγοντες σχετίζονται με την
ανάπτυξη τους. Τα αντισυλληπτικά στις νεότερες γυναίκες και η λήψη σκευασμάτων
ορμονικής υποκατάστασης στις μεγαλύτερες γυναίκες έχουν ενοχοποιηθεί ότι
συντελούν προς αυτή την κατεύθυνση. Γενικά τα ινοαδενώματα φαίνεται να
διεγείρονται από τη δράση των οιστρογόνων, της προγεστερόνης και από τη
γαλουχία. Επίσης, η λήψη φαρμάκων που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό
(κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά), έχει ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση
πολλαπλών ινοαδενωμάτων.
Κατά την εγκυμοσύνη η αύξηση του μεγέθους των ινοαδενωμάτων
αποτελεί συχνό φαινόμενο.
Σε ποσοστό περίπου 15% των περιπτώσεων εμφανίζονται
περισσότερα του ενός ινοαδενώματα (πολλαπλά ινοαδενώματα) στην ίδια γυναίκα. Η
ανάπτυξη τους μπορεί να γίνει ταυτόχρονα ή σε διαφορετικό χρόνο.
Πως γίνετε η διάγνωση των ινοαδενωμάτων;
Σε αρκετές περιπτώσεις η παρουσία ενός ινοαδενώματος γίνεται
αντιληπτή από την ίδια τη γυναίκα, που ψηλαφά μια διόγκωση στο μαστό, αλλά πολύ
συχνά, ιδιαίτερα αν είναι μικρά ή εντοπίζονται βαθιά στο μαστό, αποτελούν
τυχαίο εύρημα, κατά τον υπερηχογραφικό ή το μαστογραφικό έλεγχο.
Από την κλινική εξέταση δεν είναι εύκολο να διακριθεί αν η
διόγκωση που ψηλαφάται είναι ένα ινοαδένωμα ή μια κύστη. Η επιβεβαίωση της
διάγνωσης θα γίνει με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος.
Ποια είναι τα συμπτώματα των ινοαδενωμάτων;
Το πιο συχνό σύμπτωμα που οδηγεί στη διαπίστωση της ύπαρξης
ενός ινοαδενώματος είναι η ψηλάφηση από την ίδια τη γυναίκα και από το γιατρό,
ενός σκληρού, ομαλού, ανώδυνου όγκου στο στήθος. Συνήθως αυτός ο όγκος είναι
ευκίνητος (γλιστρά κάτω από την πίεση των δακτύλων). Πιο συχνά βρίσκονται
ινοαδενώματα στο άνω έξω τεταρτημόριο του μαστού.
Σπάνια, τα ινοαδενώματα μπορεί να προκαλούν πόνο.
Ποιο είναι το μέγεθος των ινοαδενωμάτων;
Τα περισσότερα ινοαδενώματα είναι μικρότερα από τα 2
εκατοστά. Πολλά από τα ινοαδενώματα θα παραμείνουν στάσιμα σε μέγεθος, άλλα θα
συνεχίσουν να αυξάνονται (συνήθως μέχρι και 2 εκατοστά), κάποια θα υποχωρήσουν
μετά από καιρό και ένα μικρό ποσοστό θα αυξηθεί σε μέγεθος, ξεπερνώντας τα 2,5
ή τα 3 εκατοστά.
Ποια είναι η σχέση των ινοαδενωμάτων με τον καρκίνο;
Η πιθανότητα να μετατραπεί ένα ινοαδένωμα σε κακοήθεια είναι
εξαιρετικά σπάνια.
Πιο συχνά (και πάλι όμως σπάνια) μπορεί να συνυπάρχει
καρκίνος, συνήθως λοβιακού τύπου, δίπλα σε ένα ινοαδένωμα.
Αρκετά σπάνια, κυρίως σε γυναίκες μετά τα 40, δεν
αποκλείεται ένας όγκος που είχε διαγνωστεί ως ινοαδένωμα, να αποδειχθεί πως
ήταν κακοήθης μετά την αφαίρεση του.
Σε μια γυναίκα που έχει παρουσιάσει ινοαδένωμα και έχει
επιβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό, όπως επίσης σε γυναίκες που σε ιστολογική
εξέταση διαπιστώθηκαν και άλλες βλάβες του μαζικού αδένα, φαίνεται πως έχουν
αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού.
Ποια είναι η αντιμετώπιση των ινοαδενωμάτων;
Στις περισσότερες περιπτώσεις η αντιμετώπιση είναι
συντηρητική, δηλαδή απλά παρακολούθηση.
Χειρουργική αντιμετώπιση συνίσταται όταν:
• Το ινοαδένωμα αυξάνει γρήγορα σε μέγεθος.
• Το μέγεθος του είναι μεγαλύτερο από 3 εκατοστά.
• Η εμφάνιση τους στο υπερηχογράφημα δεν είναι σαφής.
• Υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης άτυπων κυττάρων σε
κυτταρολογική ή ιστολογική εξέταση.
• Η γυναίκα επιθυμεί την αφαίρεση του, για ψυχολογικούς
λόγους.
Πως γίνετε η αφαίρεση των ινοαδενωμάτων;
Η αφαίρεση των ινοαδενωμάτων μπορεί να γίνει ανάλογα με το
μέγεθος και την εντόπιση, με τοπική ή με γενική αναισθησία. Η γυναίκα δεν
χρειάζεται να νοσηλευτεί για περισσότερο από μερικές ώρες, ακόμα και αν η
επέμβαση έχει πραγματοποιηθεί με γενική αναισθησία.
Η τομή του δέρματος για την αφαίρεση του όγκου επιλέγεται να
γίνει στο όριο της θηλαίας άλω με το δέρμα του μαστού (στη γραμμή – όριο μεταξύ
του σκουρόχρωμου τμήματος της θηλαίας άλω και του πιο ανοιχτού δέρματος του
μαστού). Στη θέση αυτή η ουλή που θα σχηματιστεί δεν θα είναι εύκολα ορατή.
Αν όμως το ινοαδένωμα είναι μεγάλο ή βρίσκεται σε μεγάλη
απόσταση από τη θέση αυτή, τότε η τομή θα γίνει στην περιοχή του δέρματος που
βρίσκεται πάνω από το ινοαδένωμα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο χειρουργός επιλέγει
την κατάλληλη τομή ώστε να μεγιστοποιήσει το καλό αισθητικό αποτέλεσμα.
Τα τελευταία χρόνια έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία μέθοδοι για
την αφαίρεση των ινοαδενωμάτων με τη χρήση ειδικών συσκευών, που είτε
εξαχνώνουν (καίνε), είτε απομακρύνουν κομμάτι - κομμάτι, είτε καταψύχουν και
νεκρώνουν τα ινοαδενώματα. Επειδή, αυτές οι τεχνικές απαιτούν τομές μικρότερες
από αυτές που χρησιμοποιούνται στις ανοιχτές βιοψίες, δεν δημιουργούν τόσο
μεγάλες ουλές, και έχουν καλές προοπτικές να τύχουν ευρύτερης εφαρμογής, στο
μέλλον.
obstetric.gr
Σχόλια