Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο φόβος της εγκατάλειψης στην ερωτική σχέση


Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί άνθρωποι αντιδρούν με μεγάλη συναισθηματική ένταση στο ενδεχόμενο μιας πραγματικής ή φανταστικής εγκατάλειψης. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στη σκέψη πως κάποιος σημαντικός άλλος θα τους εγκαταλείψει καταλαμβάνονται από έντονο άγχος, απόγνωση ή αντίθετα αποστασιοποιούνται με στόχο να παραμείνουν ασφαλείς.

Στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το συναίσθημα της εγκατάλειψης και την επίδρασή του στις ερωτικές σχέσεις είναι σκόπιμο να αναλύσουμε, όσο αυτό είναι δυνατόν, τα επιμέρους χαρακτηριστικά του καθώς και να αναφερθούμε στις συνθήκες δημιουργίας του.

Το συναίσθημα της εγκατάλειψης, όπως κάθε άλλο πυρηνικό συναίσθημα, δημιουργείται στη βρεφική ηλικία κατά τη διάρκεια του προλεκτικού σταδίου ανάπτυξης, όταν η γλώσσα δεν έχει σχηματιστεί για να μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματα.  Ερευνητικά έχει φανεί ότι η ανάδυση του συναισθήματος εγκατάλειψης επηρεάζεται από την αλληλεπίδραση της ιδιοσυγκρασίας του παιδιού με τις πρώιμες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας.

Πιο συγκεκριμένα, η βιολογική προδιάθεση στο άγχος αποχωρισμού σε συνδυασμό με τοξικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας σε ένα ασταθές περιβάλλον όπου οι σημαντικοί άλλοι δεν είναι ικανοί να προσφέρουν αγάπη και προστασία, είναι απρόβλεπτοι ή απόντες, είναι δυνατόν να οδηγήσουν στην ανάδυση του συναισθήματος εγκατάλειψης. Το παιδί που αισθάνεται εγκαταλελειμμένο τείνει να κουβαλά αυτό το συναίσθημα και ως ενήλικας  με αποτέλεσμα αυτό να διαιωνίζεται και να εκδηλώνεται σε ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων όπως είναι οι ερωτικές σχέσεις.

Ο φόβος της εγκατάλειψης επηρεάζει με πολλούς τρόπους μία ερωτική σχέση. Αρχικά ένα άτομο που νιώθει ότι θα εγκαταλειφθεί είναι δυνατόν να επιλέγει συντρόφους που δεν είναι διαθέσιμοι, ώστε να επιβεβαιώσει την ίδια την πεποίθηση. Μάλιστα, όταν ο υποψήφιος ερωτικός σύντροφος εμφανίζεται αξιόπιστος είναι πολύ συχνό το άτομο με φόβο εγκατάλειψης να αποστασιοποιείται.

Άλλες φορές, οι άνθρωποι με άγχος εγκατάλειψης την αγωνία τους αυτή τη βιώνουν ως ισοδύναμη με το μέγεθος της αγάπης που αισθάνονται για κάποιον. Ως αποτέλεσμα, όταν κάποιος αποδείξει την αξιοπιστία του, εκείνοι ηρεμούν αλλά ταυτόχρονα αισθάνονται πως δεν ποθούν ή θέλουν αρκετά τον αξιόπιστο-πλέον σύντροφο. Για αυτό άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος θα σαμποτάρει τη σχέση με έναν αχρείαστο τσακωμό, ώστε να αναζωπυρώσει το άγχος της ίδιας του της εγκατάλειψης ώστε να  αναβιώσει τον ίδιο πόθο. 

Μέσω του ίδιου μηχανισμού, ο φόβος της εγκατάλειψης σε ένα άτομο μπορεί να προκαλέσει συμπεριφορές που τελικά θα οδηγήσουν στην εγκατάλειψη. Ένα παράδειγμα είναι η έντονη έκφραση θυμού, ζήλειας ή προσκόλλησης στο σύντροφο σε βαθμό που εκείνος ασφυκτιά και απομακρύνεται.

Δεν είναι λίγες οι φορές που το άτομο με άγχος εγκατάλειψης, ακόμα κι αν βρίσκεται σε μία σταθερή και υγιή ερωτική σχέση, αισθάνεται ανασφάλεια σε σχέση με τον ερωτικό σύντροφο σκεπτόμενο ότι εκείνος θα φύγει ή θα πεθάνει και αναστατώνεται σε μεγάλο βαθμό ακόμα και μετά από συνηθισμένους αποχωρισμούς.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, ο φόβος της εγκατάλειψης προκαλεί μεγάλη έκπτωση στη λειτουργικότητα του ζευγαριού και στην ποιότητα ζωής και των δύο συντρόφων καθώς η ερωτική σχέση ως επί το πλείστον δεν προσφέρει συναισθηματική ασφάλεια, ηρεμία και σταθερότητα αλλά αποτελεί ένα πλαίσιο έκφρασης θυμού, συγκρούσεων και αρνητικών συναισθημάτων. Το άτομο με φόβο εγκατάλειψης, μην έχοντας συνειδητοποιήσει το φαύλο κύκλο στον οποίο βρίσκεται, επαναλαμβάνει τις συμπεριφορές που επιβεβαιώνουν εν τέλει την πεποίθηση πως ό,τι κι αν κάνει πάντα θα καταλήγει μόνο και εγκαταλελειμμένο από τους σημαντικούς άλλους.


Πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για να καταλαγιάσει ο φόβος της εγκατάλειψης είναι η συνειδητοποίηση αυτής της πλευράς του εαυτού μας και η κατανόησή της. Στη συνέχεια, η γνώση των συνθηκών που ενεργοποιούν το συναίσθημα καθώς και η αναγνώριση των συμπεριφορών που μέχρι τότε το ενίσχυαν, είναι πιθανό να οδηγήσουν στην αλλαγή του μοτίβου που οδηγούσε πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Η κατανόηση της φύσης των πληγών μας και η ειλικρινής αποδοχή τους είναι οι συνθήκες που τελικά επιτρέπουν την επούλωσή τους.
e-psychology

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση