Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κιτρινίλα στο δέρμα: Ποιές παθήσεις ή καταστάσεις την προκαλούν;



Η Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός Ειδική Παθολόγος, εξηγεί στο Υγείαonline.gr, ποιες είναι οι κατηγορίες των παθήσεων και των καταστάσεων που προκαλούν κιτρινίλα στο δέρμα μας.
Το φυσιολογικό χρώμα του δέρματος στον άνθρωπο καθορίζεται κυρίως από κληρονομικούς παράγοντες. Ποικίλει ανάλογα με την τοπική συγκέντρωση των χρωστικών μελανίνης-καροτίνης και την κυκλοφορία του αίματος στα αιμοφόρα αγγεία.
Έτσι ενδέχεται η χροιά να είναι λευκόχρους, το δέρμα να έχει χρώμα ανοικτό καφέ, σκούρο καφέ ή μαύρο. Η φυσιολογική δομή και επάρκεια της κυκλοφορούμενης στο αίμα αιμοσφαιρίνης και η φυσιολογική συγκέντρωση του οξυγόνου του αίματος είναι βασικά για την διατήρηση του φυσιολογικού χρώματος και της φυσιολογικής όψης του δέρματος.
Η διαταραχή του χρώματος του δέρματος με την εμφάνιση «κιτρινίλας» είναι συχνό σύμπτωμα. Ο ασθενής προσέρχεται θορυβημένος στο ιατρείο πολλές φορές μετά από προτροπή οικείων του προσώπων που παρατηρούν την αλλαγή στην όψη του δέρματός του. Σπάνια πρόκειται για αληθές κίτρινο χρώμα. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για αλλοίωση του χρώματος.

Οι κατηγορίες των παθήσεων και των καταστάσεων που προκαλούν κιτρινίλα, ωχροκίτρινη χροιά δέρματος ή κιτρινωπό χρώμα είναι:
1. Το stress
Το stress, η κούραση και ψυχιατρικά σύνδρομα, η έκθεση σε ψύχος, η έκθεση στον ήλιο, η αϋπνία, παράγοντες διατροφής
Πρόκειται για ωχρότητα δέρματος ή αλλοίωση χρώματος και όχι για αληθές κίτρινο χρώμα, που προκαλείται από διαταραχές στην υφή του δέρματος, στη μικροκυκλοφορία, στη συγκέντρωση της μελανίνης ή στο μυϊκό τόνο των αγγείων, προκαλούμενων από παράγοντες, όπως η υπερκόπωση, το άγχος, η έκθεση σε ακραίες θερμπκρασίες του περιβάλλοντος. Η κατανάλωση λαχανικών και φρούτων, πλούσιων σε καροτίνη μπορεί να προκαλέσει έντονη κίτρινη χρώση λόγω εναπόθεσης χρωστικών.
Κιτρινίλα στο δέρμα: Ποιες παθήσεις ή καταστάσεις τη προκαλούν;
2. Φάρμακα
Η λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ. ατερβίνη) προκαλεί κίτρινη χροιά δέρματος
3. Οργανικές παθήσεις

Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της κατηγορίας είναι ο ίκτερος. Προέρχεται από την αύξηση της χολερυθρίνης στο σώμα. Η χολερυθρίνη (Bilirubin) αποτελεί προϊόν του καταβολισμού της αίμης που παράγεται από τη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο δικτυοενδοθηλιακό σύστημα κυρίως του σπλήνα και του ήπατος. Η χολερυθρίνη εκκρίνεται στην χολή και στα ούρα στα οποία τους προσδίδει το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα τους.
Ο ίκτερος εκδηλώνεται ως αιφνίδια εμφάνιση σαφούς κιτρινίλας στο δέρμα και στα μάτια. Τα μάτια μπορεί να είναι η μόνη αρχική θέση εμφάνισης του ικτέρου. Ανάλογα με την έντασή του χαρακτηρίζεται ως υπίκτερος, ελαφρός ίκτερος ή βαθύς ίκτερος. Νοσήματα, όπως η αναιμία, που προκαλούν μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος ή διαταραχές στην παροχή του αίματος (π.χ. οξεία απώλεια αίματος), μπορεί να προκαλέσουν ωχρότητα με υποκίτρινη χροιά δέρματος ανάλογα με τον ασθενή.
Κίτρινη χροιά δέρματος προκαλείται και από νοσήματα που αυξάνουν τη συγκέντρωση κίτρινων χρωστικών στο δέρμα (π.χ. μυξοίδημα).
Η σωστή παθολογική εξέταση έχει ζωτική σημασία για την ορθή αξιολόγηση και θεραπεία κάθε περίπτωσης.

http://www.ygeiaonline.gr/ta-panta-gia-tin-ygeia/arthra-ygeias/57-ge-pathologia/17569-kitrinila-sto-derma-poies-pathhseis-h-katastaseis-th-prokaloyn
Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός - Ειδική Παθολόγος

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε