Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναψυκτικά στην εγκυμοσύνη: Ο κίνδυνος για το παιδί



Η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος κατά την οποία η γυναίκα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική με τη διατροφή της.
Έρευνες έχουν συνδέσει την κατανάλωση αναψυκτικών (ανθρακούχων ποτών) με αίσθημα αφυδάτωσης στην έγκυο, λόγω των πολλών χημικών που περιέχουν.

Η υπερβολική κατανάλωση αναψυκτικών μπλοκάρει επίσης την απορρόφηση του ασβεστίου, προκαλεί αίσθηση φουσκώματος και «φορτώνει» την έγκυο με πολλές θερμίδες.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας έρευνας οι γυναίκες που καταναλώνουν αναψυκτικά με τεχνητά γλυκαντικά, αυξάνουν τις πιθανότητες τα μωρά τους να γίνουν υπέρβαρα ή παχύσαρκα.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού JAMA Pediatrics και ανέλυσε 3.033 ζεύγη μητέρων – μωρών, προκειμένου να εξετάσει τη σχέση της κατανάλωσης ροφημάτων με τεχνητά γλυκαντικά στην εγκυμοσύνη και της επίδρασης στο Δείκτη Μάζας Σώματος των νεογνών κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους.
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι το 29,5% των μητέρων ανέφερε κατανάλωση ροφημάτων με τεχνητά γλυκαντικά κατά την εγκυμοσύνη, ενώ το 5,1% των γυναικών ανέφεραν κατανάλωση σε καθημερινή βάση.
Η μέση ηλικία των εγκύων ήταν 32,4 χρόνια και το 5,1% των μωρών ήταν υπέρβαρα.
Σύμφωνα με μέλος της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου της Μανιτόμπα, στον Καναδά, τα αποτελέσματα παρέχουν τις πρώτες ενδείξεις ότι η κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών στην εγκυμοσύνη μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο επιπλέον κιλών στα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού.


http://www.onmed.gr/ygeia/item/343261-anapsyktika-stin-egkymosyni-o-kindynos-gia-to-paidi

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α