Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πώς να αποφύγετε την τροφική δηλητηρίαση στο πασχαλινό τραπέζι



Για να έχουμε γιορτές, κοινωνικές εκδηλώσεις και διακοπές χωρίς απρόοπτα θα πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής: Η τροφική δηλητηρίαση είναι τις γιορτινές ημέρες στην απλή της μορφή, συχνό δυσάρεστο και σπανιότερα, επικίνδυνο γεγονός. Η δηλητηρίαση προκαλείται τυχαία από ουσίες της καθημερινής μας χρήσης, που δρουν ως τοξικές ουσίες.

Δηλητήριο ή τοξίνη είναι η ουσία, η οποία όταν εισαχθεί στον οργανισμό μας σε αρκετή ποσότητα, θα μπορεί να προκαλέσει προσωρινή ή χρόνια βλάβη. Μια τοξική ουσία, το δηλητήριο μπορεί να εισαχθεί στον οργανισμό μας με οποιοδήποτε τρόπο, π.χ. δια της εισπνοής, της κατάποσης, της απορρόφησης (από ενέσιμα, δια του δέρματος, από τσίμπημα, δάγκωμα και από έγκαυμα χημικών ουσιών). Δια μέσω του αίματος μεταφέρεται γρήγορα στα ζωτικά όργανα ή εισάγεται στους ιστούς.

Η τροφική δηλητηρίαση προκαλείται λοιπόν από μολυσμένη τροφή, από βακτηρίδια, τοξίνες, που περιέχουν οι τροφές. Τα συχνότερα βακτηρίδια που προκαλούν τροφική δηλητηρίαση είναι η σαλμονέλα (από πουλερικά, κρέας), ο σταφυλόκοκκος, ο στρεπτόκοκκος κ.α.

Εκτός από τις τροφές που προκαλούν την τροφική δηλητηρίαση, άλλες αιτίες δηλητηρίασης είναι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων οινοπνευματωδών ποτών και ναρκωτικών ουσιών. Το οινόπνευμα προκαλεί σε μεγάλες ποσότητες καταστολή των λειτουργιών του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σε μικρές ποσότητες παρατηρείται μια ελαφρά, συχνά ευχάριστη αλλαγή της διάθεσής μας. Όταν όμως, με το ποτό υπερβάλλουμε, υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού, εισρόφησης μετά από εμετό. Τέλος, κινδυνεύει ο πάσχων να χάσει τις αισθήσεις του. Διάφορα φυτά, όπως π.χ. τα δηλητηριώδη μανιτάρια, ακόμα και κάποιοι δηλητηριώδεις θάμνοι, προκαλούν επίσης επικίνδυνες δηλητηριάσεις. Ανάλογα με το αίτιο, την ποσότητα της τοξικής ουσίας, τον τρόπο λήψης είναι τα συμπτώματα της δηλητηρίασης και η θεραπεία που ακολουθείται. Το συχνότερο σύμπτωμα είναι ο εμετός και συχνά η εισρόφηση. Οι τοξίνες από τροφές προκαλούν εκτός από εμετό, κοιλιακά άλγη, διάρροιες, πυρετό, τοπικές βλάβες στους βλεννογόνους του πεπτικού συστήματος, μεγαλύτερες βλάβες στο συκώτι (ηπατική ανεπάρκεια), στα νεφρά (νεφρική ανεπάρκεια), στον εγκέφαλο (σύγχυση, σπασμούς, απώλεια αισθήσεων), τοπικές βλάβες (εγκαύματα), αφυδάτωση, πονοκεφάλους, ναυτία, καταβολή δυνάμεων και λιποθυμία. Σε κάθε περίπτωση δηλητηριάσεως ζητάμε τη βοήθεια του γιατρού, εκτός ελαχίστων απλών περιπτώσεων ή μεταφέρουμε τον ασθενή στο Νοσοκομείο.

Το βασικό στοιχείο για την αντιμετώπιση της δηλητηρίασης είναι οι πληροφορίες που θα δοθούν στο γιατρό, είτε από τον ίδιο τον ασθενή, εάν έχει τις αισθήσεις του, είτε από άτομα του περιβάλλοντος και της παρέας του, για τον τρόπο, το αίτιο, το είδος και το χρόνο έναρξης των συμπτωμάτων. Ο πάσχων από απλές μορφές δηλητηρίασης τις αντιμετωπίζει συνήθως μόνος του. Βαρύτερες μορφές σίγουρα απαιτούν ιατρική παρέμβαση. Σπανιότερα οδηγείται ο ασθενής στο Νοσοκομείο, για να αποφευχθούν δυσάρεστες, μέχρι πολύ δυσάρεστες καταστάσεις.

Πως αντιμετωπίζουμε μια τροφική δηλητηρίαση
Προσπαθούμε κατ’ αρχήν να μάθουμε τι προκάλεσε τη δηλητηρίαση.
Πότε ακριβώς εμφανίστηκαν τα συμπτώματα. Ανάλογα με το αίτιο, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε λίγες ώρες ή μετά από ημέρες.
Ενημερώνουμε το γιατρό μας.
Συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας με την έναρξη των συμπτωμάτων.
Εάν ο γιατρός μας το συμβουλέψει παίρνουμε αντιεμετικά και σπανιότερα αντιβιοτικά φάρμακα. Ο γιατρός θα μας πει τι θεραπεία θα ακολουθήσουμε και για πόσο.
Να προσπαθήσουμε να πίνουμε αρκετά υγρά, ζεστά ή κρύα, για να αποφύγουμε τον κίνδυνο της αφυδάτωσης.
Κάνουμε αυστηρή κυρίως αντιδιαρροϊκή δίαιτα, που ο γιατρός θα μας υποδείξει ή απέχουμε για μια ή δυο μέρες από φαγητό.
Παραμένουμε στο κρεβάτι για λίγο καιρό.
Τηρούμε αυστηρά τους κανόνες υγιεινής, το βασικότερο από όλα, πλένουμε τα χέρια μας.
Διατηρούμε αυστηρά καθαρούς τους χώρους που διαμένουμε και τους κοινόχρηστους, δημόσιους χώρους.
Αποφεύγουμε χειραψίες, εναγκαλισμούς, φιλιά και τη χρήση χώρων, αντικειμένων καθημερινής χρήσεως με τον πάσχοντα.
Σε περίπτωση αμφιβολιών ή επιδείνωσης της καταστάσεως του ασθενούς, τον μεταφέρουμε στο Νοσοκομείο.

Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΚΩΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΩΝ

Οι μολυσμένες τροφές ξεχωρίζουν συνήθως από το χρώμα, τη γεύση, την οσμή.
Κατεψυγμένα τρόφιμα δεν πρέπει να ξεπαγώνονται πάνω από μια φορά.
Όσα τρόφιμα φυλάσσονται στο ψυγείο δεν πρέπει να μένουν εκτός για ώρες π.χ. γαλακτοκομικά.
Το κρέας να ψήνεται καλά, να αποφεύγουμε γενικά τα ωμά κρεατικά.
Αποφεύγουμε πράσινες σαλάτες, ωμά λαχανικά, που ίσως δεν έχουν πλυθεί σχολαστικά.
Προτιμούμε φρούτα που έχουν πλυθεί πολύ καλά ή που ξεφλουδίζονται.
Προτιμούμε τα φρέσκα φαγητά, της ώρας.
Να προσέχουμε την ημερομηνία λήξεως, όπου αυτό είναι δυνατόν
Να μην το παρακάνουμε με το φαγητό και το ποτό. ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΕΤΡΟ .

http://www.madata.gr/diafora/health/481705.html

Πηγή: boro.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση